8 ژوئن 2024 - نویسندگان یک مقاله مروری جدید گفتند: مدیریت بیماری قلبی عروقی یک جنبه اغلب نادیده گرفته شده اما حیاتی مراقبت از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 است.
بیماری های قلبی عروقی در دیابت نوع 1، همانند دیابت نوع 2 شایع ترین علت مرگ است. با این حال، هیچ اطلاعاتی از کارآزمایی های بالینی تصادفی برای حمایت از مداخلات خطر قلبی عروقی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به طور خاص وجود ندارد. به گفته نویسندگان این بررسی که در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، توصیه‌های جامعه ی متخصصان برای کاهش چربی عمدتاً از مطالعات بر روی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ایجاد شده است و متناقض است.
دکتر Camila Manrique-Acevedo، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد بخش غدد درون ریز در دانشگاه میسوری-کلمبیا، گفت: به مدیریت خطرات قلبی عروقی معمولاً در مقایسه با مدیریت قند خون در مراجعین مبتلا به دیابت نوع 1 به ویژه در بزرگسالان جوان توجه کمتری می شود.
دیابت نوع 1 به روشی خاص همان جایی است که دیابت نوع دو، 20 سال پیش بود، به این معنا که ما قبلاً به شدت گلوکز محور بودیم، و به نوعی خطرات قلبی عروقی را فراموش کرده بودیم. این موضوع در دیابت نوع 2 کاملاً تغییر کرده است. در حال حاضر در مورد دیابت نوع 1، ما متوجه شده ایم که در حالی که کنترل گلوکز بسیار مهم است، به چیزهایی مانند کنترل دقیق فشار خون و کنترل چربی در دیابت نوع 1 باید توجه شود .یکی از دلایل این بی توجهی، فقدان شواهد کارآزمایی بالینی برای مداخلات چربی، فشار خون، ضد ترومبوتیک و چاقی در دیابت نوع 1 است.
دکتر Manrique-Acevedo گفت: همچنین من فکر می‌کنم از آنجایی که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 اغلب جوان‌تر هستند، همیشه نمی‌توان گفت که آنها در معرض خطر بسیار بالای مشکلات قلبی عروقی هستند.علاوه بر این، دستیابی به کنترل دقیق قند خون در دیابت نوع 1 می تواند منجر به افزایش وزن شود که بر سلامت قلب و عروق تأثیر منفی می گذارد. اگر وزن بیشتری اضافه کنید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به فشار خون و سایر عوارض ناشی از اضافه وزن قرار خواهید داشت. وقتی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 را می بینیم، می خواهیم هموگلوبینA1c آنها در محدوده ی هدف باشد، اما همیشه به موضوع افزایش وزن آنها نمی پردازیم، زیرا رسیدگی به آن آسان نیست و خطر هیپوگلایسمی وجود دارد و هنوز همه ابزارها را در اختیار نداریم.
دکتر Viral Shah، استاد پزشکی و مدیر تحقیقات بالینی دیابت در مرکز دیابت و بیماری‌های متابولیک، دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا، گفت: در طول سال‌ها، ما بر روی عوارضA1c و میکروواسکولار در دیابت نوع 1 تمرکز داشتیم و حتی در مورد ماکروواسکولار فکر نمی‌کردیم.حالا وقت آن رسیده است که در مورد آن فکر کنیم. بنابراین من به شدت مردم را تشویق می کنم که شروع به فکر کردن در مورد مسائل قلبی عروقی و عصبی شناختی کنند، به ویژه در گروه های میانسال تا مسن که در گذشته در مورد آنها صحبت نشده است.
زیست شناسی مشکلات قلبی عروقی: شبیه به دیابت نوع 2 اما همچنین متفاوت است
محققان با مروری بر بیولوژی بیماری های قلبی عروقی در دیابت نوع 1 ، کار خود را آغاز کردند. اعتقاد بر این است که بسیاری از مکانیسم ها مشابه مکانیسم های دیابت نوع 2 هستند، اما تفاوت هایی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، به نظر می رسد که بیماری انسدادی عروق کرونر در دیابت نوع 1 کمتر از دیابت نوع 2 است، اما التهاب دیواره عروقی مستقل از کنترل قند خون، بیشتر به نظر می رسد.
همانطور که در پیگیری 6.5 ساله ی کارآزمایی کنترل دیابت و عوارض آن(DCCT) برجسته شد، کنترل دقیق قند خون به وضوح خطر بروز حوادث قلبی عروقی را در شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 1 کاهش داد. در مقابل، داده ها در مورد رابطه ی بین کنترل قند خون و خطر قلبی عروقی در دیابت نوع 2 متناقض هستند.
نویسندگان نوشتند: بیماری کلیوی نیز با بیماری قلبی عروقی در دیابت نوع 1 همسو است.
استاتین ها: توصیه های متناقض، به ویژه برای افراد جوان
در این مقاله مروری، توصیه‌های انجمن دیابت آمریکا(ADA)، کالج قلب و عروق آمریکا(ACC) - انجمن قلب آمریکا(AHA)، انجمن قلب و عروق اروپا، و انجمن بین‌المللی دیابت اطفال و نوجوانان(ISPAD) برای استفاده از استاتین در دیابت نوع 1 خلاصه شده است.
انجمن دیابت آمریکا، انجمن قلب آمریکا و کالج قلب و عروق، حداقل استاتین ها را با شدت متوسط برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در سنین 40-75 سال توصیه کرده اند، با معیارهای متفاوت برای زمان در نظر گرفتن درمان با استاتین با شدت بالا. ADA و ISPAD راهنمایی های متفاوتی را برای جوانان بالای 10 سال ارائه کرده اند. هیچ یک از توصیه ها به طور خاص به گروه سنی 18 تا 39 سال نپرداخته اند.
دکترManrique-Acevedo و همکارانش ارزیابی خطر قلبی عروقی را در همه بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 توصیه کردند، از جمله در نظر گرفتن نمره کلسیم عروق کرونر(CAC). داده ها حاکی از آن است که نمره یCAC برابر با 100 یا بالاتر، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را پیش بینی می کند.
در یک ضمیمه، آنها تصویر بالینی یک مرد 34 ساله را ارائه کردند که در سن 10 سالگی بیماری دیابت نوع 1 برای او تشخیص داده شده بود، بدون سابقه بیماری یا علائم قلبی عروقی و بدون آلبومینوری. سطح کلسترول کل وی 210 میلی گرم در دسی لیتر، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم(LDL) 125 میلی گرم در دسی لیتر، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)45 میلی گرم در دسی لیتر، تری گلیسیرید 200 میلی گرم در دسی لیتر و هموگلوبینA1c برابر با 7.0% درصد بود.
بر اساس راهنمایی های ADA، مدت زمان دیابت و کلسترول LDL او مستحق "فرصتی برای بررسی توصیه ها و با تصمیم گیری مشترک برای در نظر گرفتن درمان با استاتین" است. از طرف دیگر، پزشک می تواند اندازه گیری نمره CAC و/یا یک لیپوپروتئین (a) را قبل از تصمیم گیری برای تجویز دارو در نظر بگیرد.
دکتر Shah، گفت: برای بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 کمتر از 40 سال، او به طور معمول استاتین ها را برای کسانی که بیش از 20 سال دیابت نوع 1 داشته اند، توصیه می کند. برای کسانی که مدت زمان ابتلای کمتری دارند یا ترجیح می‌دهند از استاتین استفاده نکنند، ارزیابی CACو استاتین‌ها را برای کسانی که نمرات بالای 100 دارند، توصیه می‌کند. برای دیگران، این یک تصمیم فردی است.
او به داده‌های حاصل از مطالعه خود بر روی 8727 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 1 از مطالعه ی the T1D Exchange Clinic Registry اشاره کرد و گفت که بروز 5 ساله بیماری‌های قلبی عروقی 3.7 درصد بود. خطرات بالاتر با سن بالاتر، طول مدت دیابت طولانی تر، اضافه وزن/چاقی، A1cبالاتر، فشار خون بالا، دیس لیپیدمی (بر اساس نسبت تری گلیسیرید/HDL) و نفروپاتی، مشاهده شد.
دکتر Shah و همکارانش در بحث خود نوشتند: در آن مطالعه مانند سایر مطالعات قبلی، سطح کلسترول LDLبین افرادی که دچار بیماری قلبی عروقی شده بودند و یا نشده بودند، تفاوتی نداشت. برخی فرض کرده اند که اندازه ذرات LDL-C و اکسیداسیون آن در افراد مبتلا به T1Dمتفاوت است، که به کنترل قند خون نیز بستگی دارد. بنابراین، خطر CVD در افراد مبتلا به T1Dحتی در سطوح LDL تقریباً طبیعی، بیشتر است.
گلایسمی، فشار خون، ضد ترومبوز، چاقی
این بررسی شامل بخش دومی بود که توصیه‌های مورد توافق بیشتر را خلاصه کرد: 1)A1c کمتر از 7% در صورت امکان بدون افزایش هیپوگلایسمی، 2) کنترل فشار خون کمتر از 80 بر روی 130 میلی متر جیوه یا بهتر، و کنترل فشار خون به کمتر از 80 بر روی 12 میلی متر جیوه با درمان دارویی شامل رنین- بلوک آنژیوتانسین-آلدوسترون، و 3) آسپرین 75-162 میلی گرم به عنوان پیشگیری اولیه در بیماران بالای 50 سال با عوامل خطر اضافی یا پیشگیری ثانویه در بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک تثبیت شده.
برای مدیریت چاقی، توصیه‌ها شامل محدودیت کالری و افزایش فعالیت بدنی با هدف کاهش وزن 5 تا 10 درصدی، در نظر گرفتن ارجاع به برنامه اصلاح سبک زندگی، و در نظر گرفتن آگونیست گیرنده پپتید 1 شبه گلوکاگون با تصمیم‌گیری مشترک در مورد پتانسیل عوارض جانبی آن است. آنها خاطرنشان کردند که جراحی چاقی در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و چاقی، نیز مؤثر و ایمن بوده است.
دکتر Manrique-Acevedo درباره داده های اخیر که نشان می دهد دیابت نوع 1 در حدود 1 نفر از هر 200 نفر در ایالات متحده رخ می دهد، گفت: "این یک بیماری نادر نیست، این بیماری در بزرگسالان جوان بیشتر و بیشتر می شود، بنابراین رسیدگی به مشکلات قلبی عروقی این جمعیت توجه بیشتری را می طلبد."
منبع:
https://www.medscape.com/viewarticle/dont-overlook-cardiovascular-risk-type-1-diabetes-2024a10008vp