5 ژوئن 2024- یک مطالعه همگروهی گذشته نگر ملی پنج ساله، اخیراً تفاوت های قابل توجهی را در نتایج و میزان استفاده از مراقبت های بهداشتی برای کتواسیدوز دیابتی (DKA) در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2 روشن کرده است. این یافته‌ها بر نیاز به رویکردهای مدیریتی مناسب و مداخلات هدفمند برای رسیدگی مؤثر به این نابرابری‌ها تأکید می‌کنند.

این مطالعه میزان مرگ و میر بیشتری را برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) که به دلیل کتواسیدوز بستری شده بودند در مقایسه با بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 (T1D) نشان داد.

دکتر Shellsea Portillo Canales، از بیمارستان دانشگاه سنت لوئیس گزارش داد که میزان مرگ و میر برای مبتلایان به دیابت نوع 2 و کتواسیدوز دیابتی 0.85٪ و برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و کتواسیدوز دیابتی 0.2% است.

این یافته ها که در نشست سالانه ی انجمن غدد درون ریز بالینی آمریکا ارائه شده است، نیاز به استراتژی های مراقبت های بهداشتی هدفمند برای رسیدگی به این نابرابری ها و بهبود نتایج بیماران را نشان می دهد و بر اهمیت رویکردهای مراقبت شخصی متناسب با نیازهای خاص بیماران مبتلا به انواع مختلف دیابت تاکید می کند.

کتواسیدوز دیابتی، یک عارضه جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی دیابت است که با سطوح بالای قند خون، تجمع کتون و اسیدوز مشخص می شود. در حالی که بیشتر با دیابت نوع 1 مرتبط است، موارد در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در سال های اخیر به طور فزاینده ای گزارش شده است.

هدف تیم تحقیقاتی مقایسه ی تاثیر انواع دیابت بر طول مدت اقامت در بیمارستان(LOS)، مرگ و میر و هزینه های بیمارستان بود.

برای این منظور، آنها یک مطالعه ی کوهورت گذشته نگر با استفاده از پایگاه داده های HCUP نمونه ملی بستری (NIS) 2016-2020 با بیماران بزرگسال بستری در مراقبت های حاد انجام دادند. بیماران به دو گروه، بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مقابل دیابت نوع 2 تقسیم شدند.

نقطه پایانی اولیه، مرگ و میر به دست آمده با تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه بود. نقاط پایانی ثانویه شامل کل هزینه‌های بیمارستانی بود و طول مدت اقامت در بیمارستان با تحلیل رگرسیون خطی چندگانه ارزیابی شد. داده های از دست رفته با تجزیه و تحلیل های انتساب چندگانه محاسبه شد. Multiplicity با استفاده از معناداری آماری تنظیم شده با مقدار آلفای تصحیح شده بونفرونی، مورد بررسی قرار گرفت.

محققان یافته های زیر را گزارش کردند:

•  تفاوت های قابل توجهی در مرگ و میر وجود داشت، به طوری که بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نرخ مرگ و میر بالاتری(0.85%) نسبت به بیماران مبتلا به دیابت نوع 1(0.2%) داشتند.

•  بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 همچنین مدت اقامت در بیمارستان طولانی تری را تجربه کردند(میانگین: 3.81 روز در مقابل 2.97 روز برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1) و هزینه های بیمارستانی بالاتری را متحمل شدند(میانگین: 40,433 دلار در مقابل 29,873 دلار برای T1DM).

•  تفاوت های قابل توجهی در درآمد متوسط ​​خانوار، نوع بیمه، منطقه بیمارستان، اندازه تخت، وضعیت سودآوری، و وضعیت بیمارستان آموزشی مشاهده شد.

•  شرایط اضافی مانند Afib، CHF، CAD، HTN، چاقی، هایپرلیپیدمی، CVA، COPD، ESRD، سیروز، MI، عوارض عروقی، آسیب حاد کلیه که نیاز به همودیالیز دارد، و نیاز به تهویه مکانیکی، شیوع متفاوتی را بین گروه‌ها نشان داد- بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به طور کلی نرخ بالاتری از این شرایط را داشتند.

با ادامه تلاش‌ها برای مبارزه با دیابت و عوارض آن، مطالعاتی مانند این نقش مهمی در ارائه ی اطلاعات برای ابداع مداخلات و تدوین سیاست‌های مبتنی بر شواهد با هدف کاهش نابرابری‌ها و بهبود نتایج برای همه افراد مبتلا به این بیماری مزمن دارد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/disparities-in-diabetic-ketoacidosis-outcomes-revealed-on-basis-of-diabetes-type-in-new-study-129280