5 فوریه 2024- بیماری تیروئید می تواند با دیابت نوع 1 بطور همزمان رخ دهد و علائمی مانند خستگی و حساسیت به دما را ایجاد کند.

غیر معمول نیست که افراد مبتلا به یک بیماری خودایمنی به سایر بیماری های خودایمنی مبتلا شوند.

به عنوان مثال، شیوع بیماری سلیاک در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با جمعیت عمومی بیشتر است. محققان به طور کامل نمی‌دانند که چرا این اتفاق می‌افتد، فراتر از این واقعیت که همه بیماری‌های خودایمنی یک علت مشترک دارند: این بیماری‌ها زمانی رخ می‌دهند که بدن به اشتباه به بافت‌های سالم حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برد.

بر اساس استانداردهای مراقبت پزشکی انجمن دیابت آمریکا، انواع خاصی از بیماری های تیروئید شایع ترین بیماری های خود ایمنی مرتبط با دیابت هستند. علاوه بر این، ابتلا به بیماری خودایمنی تیروئید خطر ابتلا به دیابت نوع 1 را افزایش می دهد.

خبر خوب این است که به گفته متخصصان، کنترل اختلالات خودایمنی تیروئید ساده است.

بیماری تیروئید چیست؟

غده ی تیروئید، اندامی پروانه ای شکل است که در قاعده ی گردن قرار دارد و هورمون هایی تولید می کند که نحوه استفاده بدن از انرژی را کنترل می کنند.

هورمون های تیروئید می توانند بر ضربان قلب، هضم غذا، عملکرد ماهیچه ها و رشد مغز تأثیر بگذارند. اختلالات تیروئید زمانی رخ می دهند که غده تیروئید هورمون های تیروئیدی را بیش از حد یا خیلی کم تولید کند.

بیماری های خود ایمنی شایع ترین علت اختلالات تیروئید هستند. علل دیگر عبارتند از عفونت، دریافت نکردن ید کافی در رژیم غذایی و سرطان تیروئید. اختلالات تیروئید در زنان شایع تر از مردان است، هم در جمعیت عمومی و هم در افراد مبتلا به دیابت، اگرچه محققان به طور کامل دلیل این امر را نمی دانند.

دو اختلال خودایمنی تیروئید رایج وجود دارد:

· بیماری هاشیموتو: زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما به غده تیروئید حمله می‌کند و باعث می‌شود هورمون‌های تیروئید بیش از حد تولید شوند و یا به میزان کافی تولید نشوند. با کمبود هورمون های تیروئید، عملکرد بدن شما ممکن است کند شود (کم کاری تیروئید).علائم کم کاری تیروئید شامل خستگی، یبوست، خشکی پوست، خواب آلودگی/کسلی، افزایش حساسیت به سرما و ضعف عضلانی است.

· بیماری گریو (پرکاری تیروئید): زمانی رخ می دهد که بدن شما غده تیروئید را تحریک می کند و باعث تولید بیش از حد هورمون های تیروئید می شود. با افزایش سطح هورمون های تیروئید، عملکرد بدن شما ممکن است تسریع شود.علائم تولید مقادیر بیش از حد هورمون های تیروئید شامل کاهش وزن، ضربان قلب سریع یا نامنظم، تعریق، اسهال و/یا حرکات مکرر روده، افزایش حساسیت به گرما و اضطراب است.بیماری گریو ممکن است در نهایت پس از درمان پرکاری تیروئید، منجر به کم کاری تیروئید شود.

بیماری تیروئید و دیابت نوع 1

در حالی که تنها 4 درصد از جمعیت عمومی به بیماری تیروئید مبتلا هستند، حدود 17 تا 30 درصد از مبتلایان به دیابت نوع 1 به اختلال تیروئید مبتلا هستند. تصور می شود که هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در میزان بالای اختلالات تیروئید در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نقش دارند.

دکتر لین باربور، استاد غدد درون ریز، متابولیسم و دیابت در دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو، گفت: "رابطه ای قوی بین بیماری خودایمنی تیروئید و دیابت نوع 1 وجود دارد، زیرا هر دو جزو بیماری های خود ایمنی هستند."

استانداردهای مراقبت ADA توصیه می کنند که همه کودکانی که دیابت نوع 1 دارند، بلافاصله پس از تشخیص دیابت، از نظر هورمون محرک تیروئید (TSH) که معیاری برای عملکرد تیروئید است، غربالگری شوند. غربالگری عملکرد تیروئید باید سالانه تکرار شود، و در افرادی که علائم آن را نشان می دهند یا از نظر آزمایش آنتی بادی تیروئید مثبت هستند، بیشتر تکرار شود.

بیماری تیروئید و دیابت نوع 2

تخمین زده می شود که حدود 10 تا 48 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 به بیماری تیروئید مبتلا باشند، در حالی که این رقم در کل جمعیت 4 درصد است.

تحقیقات نشان می دهد که چاقی ممکن است به پرکاری تیروئید و دیابت نوع 2 کمک کند. به همین ترتیب، تولید بیش از حد هورمون های تیروئید ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهند. یک متاآنالیز در سال 2021 نشان داد که سطوح بالایTSH با 17 درصد خطر بیشتر برای ابتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با سطوح طبیعی این هورمون، مرتبط است.

غربالگری اختلالات تیروئید توسط دستورالعمل های پزشکی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 توصیه نمی شود. دکتر الیزابت بوشور، استاد مرکز پزشکی وکسنر دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: با این حال، در کار بالینی، پزشکان معمولاً بیماری های تیروئید را در همه افراد از جمله افراد مبتلا به دیابت نوع 2 غربالگری می کنند.

دکتر بوشور گفت: «دلایل زیادی برای غربالگری اختلالات تیروئید وجود دارد. زمانی که بیمار علائمی مانند خستگی، افزایش وزن یا کاهش وزن داشته باشد، قطعاً ارزش غربالگری بیماری تیروئید را دارد».

بیماری تیروئید و دیابت بارداری

مطالعه‌ ی اخیراً منتشر شده نشان می‌دهد که تولید مقادیر زیاد هورمون های تیروئید ممکن است با خطر بیشتر دیابت بارداری (GDM) مرتبط باشد.

محققان با تجزیه و تحلیل داده های نزدیک به 27000 زن باردار دریافتند که افزایش سطح TSH و کم کاری تیروئید خفیف بادیابت بارداری مرتبط است. بر اساس این یافته ها، محققان پیشنهاد کردند که سطوح بالاتر TSH در اوایل بارداری به عنوان یک عامل خطر برای دیابت بارداریدر نظر گرفته شود.

تحقیقات دیگر نشان می دهد که کم کاری تیروئید (تولید کمتر هورمونهای تیروئید)، به ویژه در سه ماهه اول بارداری، با افزایش خطر ابتلا به دیابت بارداری در اواخر بارداری، مرتبط است.

از آنجایی که TSH بر ترشح انسولین تأثیر می گذارد، ممکن است در ایجاد مقاومت به انسولین نیز نقش داشته باشد. با این حال، محققان به طور کامل رابطه بین بیماری های تیروئید و دیابت بارداری را درک نکرده اند.

دکتر باربور گفت: «واقعاً هیچ دلیل روشنی برای ارتباط دیابت بارداری با بیماری تیروئید وجود ندارد، زیرا بیماری تیروئید به دلیل خودایمنی است و دیابت بارداری یک بیماری خود ایمنی نیست».

او افزود: "یک حدس و گمان این است که دیابت بارداری و بیماری تیروئید هر دو در زنان دارای اضافه وزن شایع تر هستند و بیماری تیروئید درمان نشده ممکن است باعث افزایش وزن شود. به طور خاص، کم کاری تیروئید با افزایش وزن همراه است".

اگرچه توصیه های جهانی برای غربالگری اختلالات تیروئید در افراد باردار وجود ندارد، دکتر بوشور گفت: سابقه خانوادگی بیماری های تیروئید و علائمی مانند افزایش وزن و خستگی می تواند غربالگری را در اوایل بارداری ضروری کند.

او افزود: نظارت بر سطح هورمون تیروئید در دوران بارداری و بعد از آن بسیار مهم است، زیرا فعالیت خودایمنی اغلب در دوران بارداری بهبود می یابد و پس از زایمان تشدید می شود. این الگو به ویژه برای افراد مبتلا به پرکاری تیروئید رایج است، که ممکن است بتوانند مصرف داروهای تیروئید را در دوران بارداری متوقف کنند، اما اغلب باید پس از زایمان دوباره داروهای خود را از سر بگیرند.

در صورت ابتلا به بیماری تیروئید و دیابت چه باید کرد؟

در حالی که کنترل چندین اختلال غدد درون ریز می تواند طاقت فرسا باشد، دکتر بوشور گفت که مدیریت اختلال عملکرد تیروئید ساده تر از مدیریت دیابت است.

1. درمان جایگزینی هورمون

مشابه مصرف انسولین برای دیابت، افراد مبتلا به بیماری تیروئید ممکن است به جایگزینی هورمون تیروئید از دست رفته با لووتیروکسین نیاز داشته باشند. اکثر بیماران نیاز به ادامه مصرف هورمون تیروئید تا پایان عمر دارند.

هورمون تیروئید یک داروی خوراکی است که یک بار در روز مصرف می شود. پس از شروع مصرف دارو، پزشک شما عملکرد تیروئید شما را به صورت دوره ای بررسی می کند. پزشک شما همچنین می‌تواند به نظارت بر سایر تغییراتی که می‌تواند بر دوز هورمون تیروئید تأثیر بگذارد، مانند شروع کنترل بارداری، باردار شدن، یائسگی، یا تجربه ی افزایش وزن یا کاهش وزن کمک کند.

2. حفظ وزن سالم

در حالی که اختلال عملکرد تیروئید می تواند باعث افزایش وزن و یا کاهش وزن شود، تحقیقات نشان می دهد که چاقی خطر ابتلا به برخی از اختلالات تیروئید را افزایش می دهد. عوامل سبک زندگی، مانند خوردن یک رژیم غذایی مغذی و فعالیت بدنی منظم، کلیدی برای حفظ وزن سالم هستند.

3. مدیریت سطح قند خون

داشتن تیروئید پرکار با هایپرگلایسمی (سطح قند خون بالا) و حتی کتواسیدوز دیابتی (DKA) مرتبط است. از سوی دیگر، داشتن تیروئید کم کار ممکن است با مقاومت به انسولین و هیپوگلایسمی (سطح پایین قند خون) همراه باشد.

علاوه بر بیماری تیروئید، مدیریت سطح قند خون برای جلوگیری از سایر عوارض دیابت، مانند بیماری مزمن کلیوی و نوروپاتی محیطی، کلیدی است.

دکتر بوشور گفت: مدیریت بیماری تیروئید می تواند بر نیاز به انسولین و متابولیسم گلوکز در دیابت نوع 1 و 2 تأثیر بگذارد، بنابراین مهم است بدانید که ممکن است با بهبود بیماری تیروئید نیاز به تنظیم دوز انسولین و سایر داروهای دیابت خود داشته باشید.

4. مدیریت استرس

از آنجایی که بسیاری از بیماری‌های خودایمنی زمانی که افراد تحت استرس هستند «شعله‌ور می‌شوند»، دکتر بوشور گفت: کاهش استرس، کلیدی است. یادگیری نحوه هدایت اضطراب به یک چیز مثبت می تواند دشوار باشد، اما منابع مختلفی برای کمک به شما برای عبور از این چالش ها وجود دارد.

برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که یوگا، مدیتیشن یا فعالیت بدنی به آنها کمک می کند تا استرس را از بین ببرند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بخواهند به یک گروه پشتیبانی بپیوندند تا با افرادی با تجربیات مشترک ملاقات و گفتگو کنند.

کلام آخر

دکتر بوشور گفت: "ما باید در بیماران مبتلا به دیابت، بیشتر از افراد بدون دیابت به دنبال غربالگری بیماری تیروئید باشیم، زیرا می دانیم که شیوع آن در میان افراد دیابتی بیشتر است."

اوافزود: فراتر از توصیه های دستورالعمل های علمی، یک ایده ی خوب این است که هر زمانی که فرد مبتلا به دیابت علائمی مانند اضطراب، حساسیت به دما، تغییرات خلق و خو یا خستگی را احساس می کند و یا این علائم را بطور واقعی تجربه می کند، آزمایش بیماری تیروئید برای او انجام شود.

با نگاهی به آینده، دکتر بوشور گفت که محققان در حال توسعه داروهایی برای رفع برخی از علائم بیماری تیروئید مانند خستگی، مه مغزی و عدم تحمل سرما هستند. محققان همچنین در حال تحقیق برای درک علل بیماری تیروئید و بررسی چگونگی تأثیر بهداشت خواب، افسردگی و اضطراب بر بیماری تیروئید هستند.

در حالی که مدیریت بیماری های تیروئید می تواند بر نیاز به انسولین و سطح قند خون در دیابت نوع 1 و 2 تأثیر بگذارد، درمان می تواند تأثیر زیادی داشته باشد.

دکتر بوشور گفت: «درمان بیماری تیروئید می تواند تفاوت زیادی در احساس فرد و سلامت کلی او ایجاد کند».

منبع:

https://diatribe.org/thyroid-disease-and-diabetes-what-you-need-know