13 مه 2024 - در یک پیشرفت قابل توجه برای پزشکی قلب و عروق، مطالعه اخیر ارتباط مهمی را بین شاخص توده بدنی- تری گلیسیرید گلوکز (TyG-BMI) و پیامدهای نامطلوب طولانی مدت در بیماران دارای نارسایی قلبی مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب (CHD) نشان داده است. این تحقیق که در مجله معتبر Cardiovascular Diabetology منتشر شده است، ارزش پیش‌بینی TyG-BMI را در شناسایی بیماران پرخطر و هدایت استراتژی‌های مدیریت بالینی، روشن نمود.
این مطالعه، یک ارتباط غیرخطی بین شاخص TyG-BMI و نارسایی قلبی (HF) و مرگ و میر ناشی از همه علل در بیماران دارای نارسایی قلبی مبتلا به CHD را نشان داد و شاخصTyG-BMI را به عنوان یک نشانگر پیش آگهی مهم در این جمعیت معرفی نمود.
شاخص TyG-BMI، یک شاخص جدید مشتق شده از سطوح تری گلیسیرید، سطح قند خون و اندازه گیری BMI، به عنوان یک نشانگر جامع سلامت متابولیک و مقاومت به انسولین عمل می کند. مطالعات قبلی کاربرد آن را در ارزیابی خطر قلبی عروقی در جمعیت های مختلف پیشنهاد کرده اند، اما پیامدهای خاص آن برای بیماران نارسایی قلبی مبتلا به CHD تاکنون نامشخص مانده است.
با توجه به پیشینه ی فوق، دکتر Benchuan Hao، و همکارانش از گروه قلب و عروق در بیمارستان دوم وابسته دانشگاه Xi'an Jiaotongدر چین، به بررسی ارتباط شاخص TyG-BMI با پیامدهای نامطلوب طولانی مدت در بیماران دارای نارسایی قلبی مبتلا به بیماری عروق کرونر پرداختند.
برای این منظور، محققان یک مطالعه کوهورت آینده نگر تک مرکزی شامل 823 بیمار HF مبتلا بهCHD انجام دادند. شاخص TyG-BMI بر اساس معادله ی زیر محاسبه شد:
ln [fasting triglyceride (mg/dL) × fasting blood glucose (mg/dL)/2] × BMI.
محققان از مدل‌های رگرسیون چند متغیره کاکس و اسپلاین‌های مکعبی محدود با تجزیه و تحلیل آستانه برای بررسی ارتباط بین شاخص TyG-BMI و وقوع مرگ‌ومیر به هر علت و بستری مجدد به دلیلHF استفاده کردند.
این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:
• طی یک دوره پیگیری 9.4 ساله، 425 بیمار فوت کردند و 484 بیمار به دلیل HF مجدداً در بیمارستان بستری شدند.
• تجزیه و تحلیل آستانه یک رابطه معکوس«J» شکل بین شاخص TyG-BMI و مرگ و میر ناشی از همه علل را نشان داد، که نشان دهنده کاهش خطر مرگ و میر ناشی از همه علل با مقادیر بالاتر شاخصTyG-BMI تا آستانه ی 240.0 بود( نسبت خطر در مدل تعدیل شده= 0.90). فراتر از این آستانه، رابطه بین شاخص TyG- BMIو مرگ و میر ناشی از همه علل معنی دار نبود.
• یک رابطه ی غیرخطی"U" شکل متمایز با بستری مجدد به دلیل HF، با نقطه عطف در 228.56 مشاهده شد. افزایش شاخص TyG-BMI در زیر این نقطه عطف با کاهش خطر بستری مجدد HF همراه بود. در مقابل، بالاتر از نقطه عطف، سطوح بالاتر شاخص TyG-BMI به طور مثبت با افزایش خطر بستری مجدد HFهمراه بود(HRمدل تنظیم شده: زیر نقطه ی عطف : 0.95؛ و بالای نقطه ی عطف 1.08).
در طول پیگیری طولانی‌مدت، یافته‌های این مطالعه ارتباط غیرخطی قابل‌توجهی را بین شاخصTyG-BMI و مرگ و میر ناشی از همه علل و بستری مجدد HF در بین بیماران HF در فنوتیپ‌های مختلفEF با CHD نشان داد.
محققان نوشتند: بر اساس این یافته ها ثابت شد که شاخص TyG-BMI یک نشانگر زیستی ارزشمند برای پیش‌بینی خطر پیامدهای نامطلوب در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است و ارزیابی آن می‌تواند ارزیابی پیش‌آگهی این بیماران را اصلاح کند.
از آنجایی که شیوع نارسایی قلبی و بیماری عروق کرونر قلب در سطح جهان در حال افزایش است، نیاز به ابزارهای طبقه بندی خطر دقیق به طور فزاینده ای اهمیت می یابد. یافته های این مطالعه پتانسیلTyG-BMI را به عنوان یک نشانگر پیش آگهی ارزشمند در هدایت تصمیم گیری بالینی و بهبود پیامدهای قلبی عروقی برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی همزمان و CHD برجسته می کند.
منبع: