آیا افراد دیابتی می توانند عسل بخورند؟
حتی اگر مبتلا به دیابت هستید لازم نیست از خوردن این شهد شیرین اجتناب کنید اما متوجه ی مقدار مجاز مصرف آن باشید.
عسل به دلیل اینکه شاخص گلایسمیک پایین تری نسبت به قند دارد، شیرین کننده ی امن تری نسبت به قند است.با این حال، عسل هنوز هم حاوی کربوهیدرات است، بنابراین مهم است که برای بیماران دیابتی مقدار مصرف آن درست مانند شکر محدود شود.
برخی معتقدند عسل یک ماده ی غذایی معجزه گر است زیرا در کنار شیرینی دارای خواص بیشمار دیگری است.عسل دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است (هر چه عسل تیره تر باشد حاوی آنتی اکسیدانهای بیشتری است) و همچنین دارای مقادیر کمی مواد معدنی ، ویتامینBو ویتامین Cاست.برای قرن ها، عسل به عنوان یک عامل ضد میکروب برای درمان بریدگیها، زخم، آکنه و دیگر ناراحتی های پوستی استفاده می شده است.
عسل شیرین کننده ای است که تا حدودی قابل مقایسه با شکر روی میز است، هر دو حاوی کربوهیدرات هستند. با این حال، ترتیب قرار گرفتن گلوکز و فروکتوز در قند و عسل آنها را کمی از یکدیگر متفاوت می کند.شاخص گلایسمیک عسل از قند معمولی پایین تر است (به ترتیب 55 در برابر 65) بنابراین خوردن عسل ممکن است سبب افزایش نسبتا کمتری در مقدار قند خون نسبت به مصرف قند شود.
درباره ی شمارش کربوهیدرات، مهم است که بدانیم 1 قاشق غذاخوری عسل به عنوان یک وعده ی سروینگ عسل حاوی 15 گرم کربوهیدرات است.همچنین مهم است که توجه داشته باشید که در دستورالعمل های رژیمهای غذایی انجمن دیابت آمریکا و انجمن قلب آمریکا هر دو به کاهش مصرف "قند افزوده" که شامل قند و عسل می باشد، توصیه شده است.
اما کاهش مصرف به این معنا نیست که شما عسل را بطور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنید.طعم عسل کمی شیرین تر از قند است، بنابراین در دستورهای پخت و پز شما می توانید 1 قسمت عسل را جایگزین یک و یک چهارم قسمت از شکر کنید، این کارموجب کاهش محتوای کربوهیدرات موجود در غذای شما می گردد.در بسیاری از موارد با افزودن کمی عسل به ماست ساده و چند عدد از انواع توت، کربوهیدرات کمتری نسبت به مصرف ماست های میوه ای آماده، دریافت خواهید کرد.همین موضوع در مورد شیرین کردن نوشیدنی ها نیز صادق است با افزودن مقدار کمی عسل به چای و افزودن یخ به آن مقدار کربوهیدرات کمتری نسبت به آیس تی آماده در یک رستوران یا فروشگاه دریافت می کنید.
منبع: