فعالیت بدنی، مرگ و میر بیماران مبتلا به دیابت را کاهش می دهد
16 ژانویه 2019- باید برای بهبود کنترل قند خون و سلامت قلب بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 فعالیت بدنی برای آنها تجویز گردد. این یکی از توصیه هایی است که در مقاله ی انجمن پیشگیری کاردیولوژی(EAPC)، که شاخه ای از انجمن قلب و عروق اروپا(ESC) است، امروز در مجله ی اروپایی Preventive Cardiologyمنتشر شده است.
دکتر Hareld Kemps، نویسنده ی نخست این مقاله و متخصص قلب و عروق در مرکز پزشکی ماکسیما در Veldhoven،هلند، گفت: شیوه ی زندگی بی تحرک و رژیم های ناسالم مهم ترین عوامل افزایش تعداد بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و مشکلات قلبی عروقی مانند حملات قلبی هستند. دیابت خطر مرگ و میر را دو برابر می کند، اما هر چه بیماران از نظر فیزیکی دارای اندام مناسبتری باشند، این خطر بیشتر کاهش می یابد. متأسفانه اکثر بیماران در برنامه های ورزشی شرکت نمی کنند.
یک نفر از هر 11 بزرگسال در سراسر جهان به دیابت مبتلا می باشد و 90٪ این افراد به دیابت نوع 2 مبتلا هستند. تقریبا تمام بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به عوارض قلبی عروقی که علت اصلی مرگ در این گروه است، مبتلا می شوند.
این مقاله توصیه های عملی به پزشکان در مورد نحوه انگیزش بیماران برای ترکیب فعالیت های ورزشی با روال روزانه خود، تعیین اهداف قابل دستیابی و قابل اندازه گیری و طراحی برنامه های تمرینی شخصی شده برای دستیابی به این اهداف را ارائه می دهد.
دکتر Kemps گفت: فقط توصیه ی بیماران به انجام ورزش،- آنچه که معمولا پزشکان انجام می دهند- کافی نیست. بیماران باید برای بیماریهای دیگری که به آن مبتلا هستند، خطرات مرتبط با ورزش و ترجیحات شخصی مورد ارزیابی قرار گیرند. این کار در درازمدت موثر خواهد بود، بنابراین ما باید سیاستمداران و بیمه گران مراقبت های بهداشتی را بیدار کنیم تا برای آن هزینه کنند. این نیاز به همکاری پزشکان برای رهبری و درخواست برنامه های بازپرداخت دارد.
دکتر Kemps می گوید: بیماران باید پزشک خود را برای یک برنامه ی ریزی فردی ملاقات کنند، و از بیمه ی درمانی خود بخواهند که این برنامه های ورزشی را پوشش دهند. در این راستا گام هایی وجود دارد که بیماران می توانند بدون نیاز به ملاقات پزشک انجام دهند، مانند وقفه در نشستن طولانی مدت و انجام ورزش های متوسط مانند راه رفتن و دوچرخه سواری.
پایبندی درازمدت می تواند با تعیین اهداف زود رس، منطقی و قابل دستیابی و قابل اندازه گیری و تطبیق برنامه های ورزشی با ترجیحات بیماران، بهبود یابد. به نظر می رسد راهنمایی از راه دور امیدوار کننده باشد، هم اکنون بیماران بوسیله ی ساعتهای هوشمند می توانند بر فعالیت ورزشی خودنظارت و سپس با ارسال این داده ها به یک متخصص بهداشت و درمان، بازخورد لازم را دریافت کنند.
دکتر Kempsمی گوید: اهداف عملی و خاص، سبب ایجاد انگیزه در فرد می شوند. برای افراد سالخورده این اهداف می توانند بالا رفتن از پله ها در خانه یا پیاده روی تا سوپر مارکت باشد که موفقیت در این فعالیتها می تواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد. همچنین نیاز به استفاده ی کمتر از داروها، به علت کنترل بهتر گلیسمی با انجام ورزش، نیز یک انگیزه برای این افراد خواهد بود.
مهمترین اهداف بالینی، cardiorespiratory fitness[1]و کنترل گلیسمی هستند که هر دو با تمرین ورزشی بهبود می یابند، تغییرات آنها را می توان اندازه گیری کرد، و آنها به طور مستقیم با سلامت، بیماری و مرگ و میر ارتباط دارند. ورزش همچنین باعث کاهش فشار خون و چربی های مضر خون می شود.
دکترKemps اشاره کرد که کاهش وزن ممکن است بهترین هدف برای تمرینات ورزشی نباشد. او گفت: کاهش وزن به تنهایی با ورزش دشوار است و اگر این هدف اصلی بیماران باشد، ممکن است عدم کاهش وزن سبب کاهش انگیزه و توقف تمرینات ورزشی آنها شود. کاهش وزن مهم است، اما لازم است که بخشی از یک مداخله ی چند رشته ای باشد که شامل تغذیه نیز می شود.
باید برای هر بیمار بطور شخصی نوع و شدت ورزش، تعیین شود. تمرینات بدنی شدید متناوب[2]،- مانند پیاده روی با تغییر سرعت از متوسط به شدید بطور متناوب- در تقویت فیتنس و کنترل قند خون موثر است، اما ممکن است برای بیماران مبتلا به آریتمی در حین ورزش ( ضربان قلبی غیرطبیعی) یا افرادی که دچار ایسکمی (محدود شدن جریان خون به قلب)هستند،مناسب نباشند.
دکتر Kemps گفت: من نمی توانم به اندازه کافی اهمیت افزایش فعالیت بدنی حتی بمیزان اندک را برای کمک به سلامت بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و مشکلات قلبی بیان کنم. وقفه در نشستن با پیاده روی کوتاه مدت، کنترل قند خون را بهبود می بخشد، در حالی که دو ساعت پیاده روی سریع در هفته، از خطر ابتلا به مشکلات قلبی بیشتر، می کاهد.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2019-01-physical-mortality-patients-diabetes.html