افزایش حوادث مرتبط با هایپرگلایسمی از سال 2009 تا 2015
16مارس 2020 - براساس مطالعه ای که در یازدهم مارس بصورت آنلاین در Diabetes Care منتشر گردید، از سال 2009 تا 2015 ، حوادث کتواسیدوز دیابتی (DKA) و حوادث مرتبط با وضعیت هایپراوسمولار هایپرگلایسمیک[1] (HHS) در میان بزرگسالان افزایش یافته است.
دکترStephen R. Benoit ، از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آتلانتا، و همکارانش ویزیت های اورژانس و بستری به دلیل DKAو HHS را با استفاده از داده های ملی بخش اورژانس و داده های بستری از اول ژانویه 2006 تا 30 سپتامبر 2015، مشخص کردند.
محققان در سال 2014 ، تعداد 184255 مورد DKA و 27532 مورد HHS را شناسایی نمودند. بیشترین وقایع DKA در بزرگسالان جوان 18 تا 44 ساله و در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 (به ترتیب 61.7 و 70.6 درصد) رخ داده است. حوادث HHS بیشتر در افراد 45 تا 64 سال و در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 (به ترتیب 47.5 و 88.1 درصد) رخ داده است. از حوادث هایپرگلایسمیک، حدود 40 درصد در میان جمعیت کم درآمد رخ داده بود. از سال 2009 تا 2015 ، نرخ DKA ، به طور قابل توجهی در بخش اورژانس و بستری در بیمارستان افزایش یافته است(تغییر درصدی سالانه[APC] ، به ترتیب 13.5و 8.3 درصد). روند مشابهی برای HHS مشاهده شد(APC ، 16.5و 6.3 درصد). این افزایش در همه گروه های سنی و در بین زنان و مردان رخ داده است.
نویسندگان اظهار داشتند: اگرچه این داده ها یک اتیولوژی قطعی را ارائه نمی دهند، اما ما می توانیم ببینیم که برخی از زیر گروه های جمعیتی در معرض خطر بالایی برای ابتلا به عوارض حاد دیابت هستند.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2020-03-hyperglycemic-events.html
[1]سندرم هایپراوسمولار هایپرگلایسمیکاز عوارض حاد دیابتاست. این وضعیت قبلاً شوک یا کومای هایپراسمولار نامیده میشد. مشخصه اصلی این عارضه، هایپراسمولاریتی خون است. این وضعیت شباهتهایی با کتواسیدوز دیابتیدارد با این تفاوت که وجود انسولین مانع از تولید کتونها و اسیدوزشدید میشود. در این وضعیت هایپرگلایسمیمیتواند بسیار شدید و گاه بالای ۱۰۰۰میلیگرم در دسیلیتر باشداین وضعیت معمولاً در بیماران دیابت نوع دو دیده میشود، و معمولاً با وجود مقادیر بالای قند و نبود کتوز قابل توجه در حضور سایر علایم بالینی تشخیص داده میشود. در این بیماران دهیدراتاسیون شدیدتر است و متناسب با افزایش اوسمولاریته پلاسما سطح هوشیاری کاهش پیدا میکند. در این عارضه علایم عصبی شامل تشنج و وضعیتی شبیه سکته ی مغزیمشاهده میشود که با تصحیح اوسمولاریتی بهبود مییابد. درمان این وضعیت مرگبار باید تهاجمی باشد و شامل تجویز مایعات و انسولین است.