26 اکتبر 2022- بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله Neurology منتشر شده است، ارتباط بین الگوهای غذایی و ابتلا به زوال عقل (اختلال شناختی پیشرفته) ممکن است با وجود تایید در مطالعات پیشین، چندان واضح نباشد.

مطالعات قبلی نشان داده اند که رژیم غذایی و سایر اقدامات سبک زندگی ممکن است در خطر ابتلا به زوال عقل، به ویژه در افراد مبتلا به دیابت، نقش داشته باشند. برای مثال مطالعات قبلی نشان داده اند که پیروی از یک رژیم غذایی گیاهی به دلیل مصرف بیشتر فیبر، آنتی اکسیدان ها و پروتئین گیاهی با کاهش خطر زوال عقل مرتبط است. نوشیدن قهوه یا چای نیز با کاهش خطر زوال عقل مرتبط است، در حالی که مصرف غذاهای التهابی با خطر بالاتر زوال عقل مرتبط هستند. وقتی صحبت از معیارهای سبک زندگی به غیر از رژیم غذایی می شود، تعداد گام های روزانه بیشتر و داشتن وزن سالم سالها قبل از شروع بیماری هر دو با خطر کمتر زوال عقل مرتبط هستند، در حالی که سلامت ضعیف دهان و دندان با خطر بالاتر زوال عقل مرتبط می باشد.

در مطالعه ی اخیر، محققان عادات غذایی 28025 بزرگسال میانسال را با خطر ابتلا به زوال عقل در سال های بعد با میانگین دوره پیگیری 19.8 سال مقایسه کردند. میانگین سنی شرکت کنندگان در ابتدای مطالعه (بین سال های 1991 و 1996) 58.1 سال بود، این افراد همگی ساکنان مالمو در سوئد بودند و بین سال های 1923 و 1950 متولد شده بودند. عادات غذایی شرکت کنندگان با استفاده از یک دفتر خاطرات غذایی 7 روزه، یک پرسشنامه دقیق فراوانی غذا و یک مصاحبه یک ساعته ارزیابی شد. هنگام مقایسه ی الگوهای غذایی با خطر زوال عقل، محققان نتایج را برای عواملی مانند سن، جنس، سایر شرایط سلامتی، وضعیت سیگار کشیدن، مصرف الکل و فعالیت بدنی شرکت کنندگان تنظیم کردند.

خطر زوال عقل با الگوهای غذایی مرتبط نیست

در طول دوره پیگیری، برای 1943 شرکت کننده (6.9 درصد) تشخیص زوال عقل داده شد. محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که الگوهای غذایی آن‌ها مطابق با توصیه‌های کلی رژیم غذایی بود، در معرض ابتلا به زوال عقل کمتری نبودند. در واقع، شرکت‌کنندگانی که بدترین پیروی از توصیه‌های غذایی را داشتند در مقایسه با بهترین‌ها ، 7 درصد کمتر به زوال عقل به هر دلیلی مبتلا شدند و فقط 3 درصد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر بودند. هنگامی که محققان پیروی از رژیم غذایی مدیترانه ای اصلاح شده را بررسی کردند، به طور مشابه هیچ فایده ای را نیافتند و شرکت کنندگانی که بدترین تبعیت را داشتند، 7 درصد کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل به هر دلیلی و 10 درصد کمتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر بودند.

هیچ یک از این پیامدها به اندازه کافی بزرگ نبودند که از نظر آماری قابل توجه باشند، به این معنی که این نتایج می توانست به دلیل شانس باشد، تا آنچه که شرکت کنندگان واقعا خورده اند. هنگامی که افرادی که در 5 سال اول دچار زوال عقل شده بودند، از تجزیه و تحلیل حذف شدند و همچنین زمانی که افراد مبتلا به دیابت از تجزیه و تحلیل حذف شدند، نتایج مشابه بود.

این مطالعه دارای برخی محدودیت ها و هشدارهای مهم است. برای مثال، رژیم غذایی شرکت کنندگان فقط در ابتدای مطالعه بر اساس گزارش دفترچه ی غذاییشان ارزیابی شده بود، و در طول دوره پیگیری رژیم غذایی این افراد بررسی نشده بود. این امکان وجود دارد که الگوهای غذایی شرکت کنندگان تغییر کرده باشد و این تغییرات می تواند منجر به افزایش یا کاهش خطر زوال عقل شود. همچنین ممکن است توصیه‌های کلی رژیم غذایی و رژیم مدیترانه‌ای اصلاح‌شده که محققان در تجزیه و تحلیل خود گنجانده‌اند، بهترین الگوهای غذایی برای پیشگیری از زوال عقل نباشند، اما سایر الگوهای غذایی می‌توانند مزایای قابل‌توجهی در مورد خطر زوال عقل داشته باشند.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2022/10/26/link-between-diet-and-dementia-called-into-question/