اول سپتامبر 2024- تحقیقات اخیر یک تیم بین المللی از محققان نشان داد که امپاگلیفلوزین( مهارکننده SGLT2) که دارای مزایای محافظت کلیوی است، می تواند به طور ایمن و مؤثر برای بیمارانی که به دلیل انفارکتوس حاد میوکارد (MI) در بیمارستان بستری هستند، تجویز شود.
محققان به رهبری دکتر Deepak L. Bhatt،مدیر بیمارستان قلب فوستر کوه سینا و دکتر والنتین فوستر استاد پزشکی قلب و عروق در دانشکده پزشکی Icahn در کوه سینا، تجزیه و تحلیل ثانویه ای را از نتایج یک کارآزمایی جهانی به نام EMPACT-MI انجام دادند. آنها همچنین نشان دادند که امپاگلیفلوزین می تواند به طور مداوم حوادث ناشی از نارسایی قلبی را در بین بیمارانی که دچار حمله قلبی شده اند، صرفنظر از عملکرد پایه کلیه بیمار، کاهش دهد.
نتایج این تحقیق در روز دوشنبه اول سپتامبر در یک جلسه علمی در کنگره انجمن قلب و عروق اروپا در لندن ارائه شد.
بیماران مبتلا به MI حاد، در معرض خطر بالایی برای آسیب حاد کلیوی قرار دارند، که در درجه اول به دلیل قرار گرفتن شدید در معرض عوامل استرس زای کلیه، مانند مواد حاجب مورد استفاده در هنگام کاتتریزاسیون قلبی یا داروهایی است که عملکرد کلیه را تغییر می دهند. این خطر باعث میشود که پزشکان در استفاده از مهارکنندههای SGLT2 بلافاصله پس از حمله قلبی تردید کنند، زیرا اطلاعات در مورد ایمنی این دسته از داروها در این وضعیت بالینی محدود است. مهارکنندههای SGLT2 عملکرد پروتئینی به نام انتقالدهنده سدیم-گلوکز 2 را مهار میکنند که به کلیهها در جذب مجدد گلوکز از خون کمک میکند.
کارآزماییEMPACT-MI ، اولین تجزیه و تحلیلی است که تعیین می کند آیا شروع مهارکننده هایSGLT2 در بیماران در طول یا بلافاصله پس از بستری شدن در بیمارستان به دلیل MI حاد از نظر کلیوی، ایمن است یا خیر. محققان اثرات این درمان را بر عملکرد کلیه در طول زمان و اثرات آن را بر نتایج نارسایی قلبی در رابطه با عملکرد کلیه، ارزیابی کردند.
دکتر فوستر گفت: درک مشخصات ایمنی مهارکننده های SGLT2 به ویژه مهم است زیرا حدود 40 درصد از بیماران مبتلا به MI حاد، بیماری مزمن کلیوی دارند. تحقیقات ما نشان داد که امپاگلیفلوزین با کُند نمودن کاهشeGFR (نرخ فیلتراسیون گلومرولی تخمینی، که میزان فیلتر کردن ضایعات را در کلیهها در مقایسه با دارونما اندازهگیری میکند)، اثرات محافظتی برای کلیهها به همراه دارد. دادههای ما همچنین نشان داد که تجویز امپاگلیفلوزین بلافاصله پس از MI حاد، بدون توجه به عملکرد اولیه کلیه بیمار، ایمن است.
در کارآزماییEMPACT-MI ، تاثیر مهارکننده SGLT2 یا دارونما بطور تصادفی در یک گروه جهانی متشکل از 6522 بیمار مبتلا به MI حاد و افزایش خطر نارسایی قلبی بررسی شد. در حالی که هیچ تفاوتی در خطر مرگ وجود نداشت، امپاگلیفلوزین خطر بستری شدن در بیمارستان برای نارسایی قلبی و همچنین عوارض جانبی نارسایی قلبی را کاهش داد. محققان همچنین دریافتند که این کاهش خطر صرفنظر از میزان عملکرد کلیه، قبل از تجویز این دارو ثابت است. پس از 24 ماه، بیماران در گروه امپاگلیفلوزین دارای eGFR پایدار در مقایسه با ابتدای مطالعه بودند، در حالی که بیماران گروه دارونما کاهش در eGFR را تجربه کردند و مزایای محافظتی این درمان برای کلیه بدون توجه به عملکرد اولیه ی کلیه بیمار مشاهده شد. همچنین نشان داده شد که میزان عوارض جانبی در گروههای امپاگلیفلوزین و دارونما، طی 30 روز پس از اولین دوز مصرف دارو مشابه بود، و صرفنظر از عملکرد اولیه ی کلیه، فشار خون سیستولیک در ابتدای تحقیق، و انواع درمانهای پزشکی مرتبط بالینی که بر کلیه تأثیر میگذارند، مشابه بود.
دکتر Bhatt، متخصص شناخته شده ی جهانی در پزشکی قلب و عروق و قلب و عروق مداخله ای، گفت: مطالعه ما به پر کردن شکاف کلیدی در درک استفاده بالینی از مهارکننده های SGLT2 در افرادی که دچار حمله قلبی شده اند، کمک خواهد کرد. EMPACT-MI با اطمینان دادن به پزشکان از ایمنی و کارایی امپاگلیفلوزین در اوایل حمله قلبی، پیامدهای بسیار زیادی برای درمان جمعیت بسیار آسیبپذیر بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی در سراسر جهان دارد.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20240901/New-study-confirms-safety-of-SGLT2-inhibitors-after-acute-myocardial-infarction.aspx