30 اوت 2023- در مطالعه ی اخیراً منتشر شده در Nutrition & Diabetes، محققان تاثیر رژیم های کم کربوهیدرات (LCD) را بر تنظیم قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 (T2DM) ارزیابی کردند.

کنترل قند خون برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بسیار مهم است، زیرا از دستیابی و حفظ اهداف گلایسمی و بهینه سازی نتایج سلامتی آنها پشتیبانی می کند. کاهش و شمارش کربوهیدرات برای بهبود خود مدیریتی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، ضروری است.

مطالعات گزارش داده‌اند که مداخلات آنلاین، مانند رژیم های کم کربوهیدرات، که میزان مصرف کربوهیدرات‌ها را به کمتر از ۲۶درصد از کل کالری دریافتی کاهش می‌دهند، نتایج بالینی و کنترل قند خون را بهبود بخشیده است. با این حال، داده های کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل دار(RCT) در مورد اثرات مداخلاتآنلاین رژیم غذایی کم کربوهیدرات بر کنترل قند خون محدود است.

در مورد این مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان بررسی کردند که آیا یک برنامه ی رژیم غذایی کم کربوهیدراتآنلاین همراه با اقدامات مراقبتی منظم می‌تواند تنظیم قند خون را در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، بهبود بخشد.

در طول همه‌گیری COVID-19، محققان یک مطالعه تصادفی کنترل‌شده با طراحی موازی دو بازویی را از راه دور در بین عموم مردم استرالیا انجام دادند. گروهی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بالغ که مقادیر هموگلوبین  A1cآنها در مدت شش ماه پس از ثبت نام 7 درصد یا بالاتر بود؛ انسولین مصرف نمی کردند؛ 40 تا 89 سال سن داشتند؛ انگلیسی صحبت می کردند؛ دسترسی به اینترنت داشتند؛ و یک آدرس ایمیل فعال داشتند، در این مطالعه وارد شدند.

به مدت 16 هفته، افراد به طور تصادفی به نسبت 1:1 در گروه برنامه ی آنلاین آگاهی از رژیم کم کربوهیدرات برای دیابت نوع 2 در کنار مراقبت منظم (گروه مداخله[1]) یا گروه مراقبت معمولی (کنترل) قرار گرفتند.

نتیجه اصلی مطالعهHbA1c (هموگلوبین گلیکوزیله) بود. وزن بدن، داروهای ضد گلایسمی، شاخص توده بدنی (BMI)، خودکارآمدی، و دریافت تغذیه همه نتایج ثانویه تحقیق بودند. امتیاز اثر دارو (MES) برای تعیین کمیت تغییرات در قدرت و دوز داروی ضد گلایسمی استفاده شد. خودکارآمدی با استفاده از مقیاس خودکارآمدی مدیریت دیابت(DMSES)  و مصرف رژیم غذایی با استفاده از یادآوری 24 ساعته اندازه‌گیری شد.

افرادی که به انواع دیگری از دیابت مبتلا بودند؛ افراد گیاهخوار یا وگان؛ افرادی که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته بودند، افرادی با بیماری های کلیوی یا قلبی عروقی تشخیص داده شده؛ زنان باردار یا شیرده؛ افرادی که در یک برنامه کاهش وزن شرکت داشتند یا در یک برنامه کاهش وزن ظرف سه ماه از ثبت نام شرکت کرده بودند؛ افرادی که در سایر مطالعات بالینی ثبت نام کرده بودند؛ افرادی که در معرض خطر اختلال غذا خوردن بودند( که بر اساس آزمون نگرش به خوردن 26 ارزیابی شد)؛ و افرادی که سطحHbA1c  آنها در ابتدای مطالعه 5.6 درصد یا بالاتر بود، از مطالعه خارج شدند.

دستورالعمل های مبتنی بر وب در مورد رژیم غذایی کم کربوهیدرات از 50 تا 100 گرم کربوهیدرات در روز، با مصرف آزادانه غذاهای کم کربوهیدرات با مواد مغذی متراکم، با تمرکز بر سبزیجات غیر نشاسته ای و فیبر رژیمی، و کاهش مصرف نشاسته، قند و کاهش غذاهای پر چرب، پر قند و پر نمک[2]، پشتیبانی می کرد.

شرکت‌کنندگان از طریق گروه‌های اجتماعی، شبکه‌های دانشگاهی، و رسانه‌های اجتماعی، از جمله تبلیغات فیس‌بوک، بین 1 فوریه تا 10 اکتبر 2021 جذب شدند و تا 18 فوریه 2022 پیگیری شدند. یک تجزیه و تحلیل اکتشافی برای ارزیابی بیماری‌های مرتبط با دیابت انجام شد. برای برآورد اثرات مداخله از مدل معادله تخمین تعمیم یافته(GEE) استفاده شد.

نتایج

در مجموع، 98 نفر، 49 نفر در هر دو گروه وارد شدند و در نهایت 87 نفر (40 و 47 نفر به ترتیب در گروه مداخله غذایی و کنترل) وارد تجزیه و تحلیل پیامدها شدند. میانگین سن، سطوح HbA1c، وزن وBMI  به ترتیب 61 سال، 7.7، 100 کیلوگرم و 35 کیلوگرم بر متر مربع بود. 74 (85%) نفر از افراد از داروهای ضد قند خون استفاده می کردند.

در هفته ی شانزدهم، تفاوت معنی‌داری بین افراد گروه مداخله و گروه کنترل به نفع گروه مداخله با کاهش 0.7 درصدی سطح HbA1c، کاهش 3.3 کیلوگرمی وزن، کاهش BMI به میزان 1.1 کیلوگرم بر متر مربع، و 0.4 امتیاز در نیاز به نسخه ی ضد گلایسمی، مشاهده شد.

کاهش وزن 5 درصدی یا بیشتر، در میان 14 نفر(38%) از افراد گروه مداخله، در مقایسه با سه نفر از افراد گروه کنترل (نه درصد) گزارش شد.

نیاز به داروی ضدگلایسمی در بین هفت نفر (25%) از افراد گروه مداخله 20% یا بیشتر کاهش یافت، اما در گروه کنترل افزایش یافت. هیچ تفاوت آماری معنی داری در بیماری های مرتبط با دیابت بین دو گروه مشاهده نشد. اکثر شرکت کنندگان در گروه مداخله (85%) مداخله غذایی را طبق تجویز دنبال کردند.

خودکارآمدی در گروه مداخله به طور متوسط 7.0 امتیاز بهبود یافت و در گروه کنترل به طور متوسط 1.1 امتیاز کاهش یافت. اما تفاوت بین گروه ها از نظر آماری معنی دار نبود. هیچ گونه تفاوت آماری معنی داری در مصرف کالری، پروتئین، فیبر غذایی یا چربی های اشباع در گروه ها مشاهده نشد.

از سوی دیگر، مصرف کل چربی از نظر آماری تفاوت درون گروهی معنی‌داری را نشان داد. مصرف چربی های غیراشباع مونو و پلی(چربی های سالم)[3] در افراد گروه مداخله رژیم غذایی، به میزان قابل توجهی افزایش یافته بود.

در مورد عواقب منفی رژیم کم کربوهیدرات، یکی از افراد گروه مداخله طی چند روز پس از شروع LCD، یبوست را گزارش کرد، در حالی که دیگری هیپوگلایسمی متوسط را گزارش کرد، و هر دو مورد توسط خود بیماران کنترل شدند.

به طور کلی، یافته‌های این مطالعه نشان داد که برنامه ی T2Dietبه طور قابل توجهی نتایج بالینی و کنترل قند خون را در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به عنوان مکملی در کنار درمان های مرسوم بهبود بخشید، که مطابق با متاآنالیزهای قبلی مداخلات غذایی LCDبرای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

همچنین، این یافته‌ها بر پتانسیل حمایت تغذیه‌ای آنلاین و آموزش آنلاین در دسترس برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به منظور رسیدن به کنترل خوب قند خون و بهبود سلامت آنها تأکید دارد.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20230830/Low-carbohydrate-diets-as-strategies-for-improving-glycemic-control-in-diabetic-patients.aspx