29اکتبر 2024- سه بیمار مبتلا به دیابت نوع 1، پس از پیوند سلولهای جزایر از طریق یک کارآزمایی بالینی در مؤسسه ی پیوند پزشکی دانشگاه شیکاگو، با همکاری مؤسسه تحقیقات دیابت دانشگاه میامی و توسطThe Cure Alliance وBreakthrough T1D (بنیاد تحقیقات دیابت نوجوانان سابق) تحت یک درمان جدید برای جلوگیری از رد پیوند قرار گرفتند.
دادههای جدید از این کارآزمایی بالینی که در حال آزمایش یک درمان تحقیقاتی پس از پیوند سلولهای جزایر است، روز سهشنبه در بوستون ارائه شد و نشانههای اولیه ی موفقیت را در سه بیمار اول نشان داد.
طبق دادههایی که در پنجمین اجلاس جزایر مشتق از سلولهای بنیادی ارائه شد، دو دریافتکننده ی اول از تزریق انسولین بی نیاز شدند و به سطح هموگلوبین A1c طبیعی دست یافتند، که معیاری برای میانگین قند خون در طی سه ماه گذشته است .در سومین دریافت کننده ی پیوند، مصرف انسولین بیش از 60 درصد سه روز پس از عمل، کاهش یافت.
پیوند سلولهای جزایر جدید نیست، برای دههها امکانپذیر بوده است، اما داروی ضد رد پیوند که در حال حاضر استفاده میشود، میتواند برای سلولهای پیوندی سمی باشد و به طور بالقوه در طول زمان اثربخشی آنها را کاهش دهد.
این پیوند با گرفتن سلولهای جزایر تولید کننده ی انسولین از پانکراس یک اهداکننده ی متوفی انجام می شود. دانشمندان این سلول ها را به رگهای خونی کوچک در کبد فرد گیرنده از طریق یک کاتتر در یک عمل کم تهاجمی تزریق میکنند. سلول های تزریق شده در این رگ های خونی کوچک قرار می گیرند و شروع به تولید انسولین می کنند.
پس از پیوند سلولهای جزایر، چون سلولهای یک فرد به فرد دیگر پیوند میشوند، دارویی که سیستم ایمنی را سرکوب میکند برای جلوگیری از دفع این سلول ها توسط بدن گیرنده، مورد نیاز است.
در این کارآزمایی بالینی که ابتدا دو بیمار در آن شرکت کردند، یک آنتی بادی مونوکلونال جدید به نام تگوپروبارت(tegoprubart) آزمایش شد. هدف آن جایگزینی با داروی قدیمی ضد رد پیوند بود.
دارویTegoprubart ، که توسط شرکت داروسازی Eledon تولید میشود، یک آنتیبادی مونوکلونال ضد CD40L است، به این معنی که در آزمایشگاه ساخته میشود و با فریب دادن سیستم ایمنی برای شناسایی پیوند بهعنوان «بخشی از بدن خود» عمل میکند تا از رد ایمنی جلوگیری شود.
محققان می گویند: این به طور بالقوه اولین موارد انسانی استقلال از انسولین است که با استفاده از درمان آنتی بادی مونوکلونال ضد CD40L بدون استفاده از تاکرولیموس، که استاندارد فعلی مراقبت برای پیشگیری از رد پیوند است، حاصل شده است.
دکتر پیوتر ویتکوفسکی، یکی از محققین اصلی این مطالعه و مدیر برنامه ی پیوند پانکراس و جزایر در دانشگاه پزشکی شیکاگو، گفت: این دادهها گام دیگری در تلاش ما برای دستیابی به راهی برای درمانهای عملکردی برای دیابت نوع 1 است.
محققان گفتند: عملکرد این پیوند همچنین سه تا پنج برابر بیشتر از سه بیمار دیگر بود که پس از پیوند با داروی تاکرولیموس سرکوب سیستم ایمنی آنها انجام شد. این نشان میدهد که درمان جدید با آنتی بادی مونوکلونال ضد CD40L ممکن است برای سلولهای پیوند شده سمیت کمتری داشته باشد، که منجر به بهبود بقای پیوند و عملکرد بهتر سلول های پیوندی می شود.
در حالی که این موفقیت اولیه امیدوارکننده است، محققان میگویند با موانع نظارتی در ایالات متحده مواجه هستند که سبب می شود امکان انجام این پیوند برای بسیاری از افراد وجود نداشته باشد، زیرا این پیوند از طریق سازمان غذا و داروی ایالات متحده به عنوان یک داروی بیولوژیک تایید شده است، نه پیوند عضو. این موانع میتوانند روزی از دسترسی افراد به پیوند سلولهای جزایر با استفاده از این درمان تحقیقاتی خارج از یک کارآزمایی بالینی جلوگیری کنند، حتی اگر این کارآزمایی بالینی موفقیتآمیز باشد.
منبع:
https://abcnews.go.com/GMA/Wellness/new-therapy-after-islet-cell-transplant-shows-promise/story?id=115230952