29 ژانویه 2025- بیماران بومی در منطقه ای از کوئینزلند تحت برنامه ی جدید درمانی جامعی قرار گرفتند که توسط محققان دانشگاه جیمز کوک حمایت گردید، این بیماران بهبود قابل توجهی را در مدیریت دیابت نوع 2 تجربه کردند که منجر به درخواست هایی برای گسترش این برنامه در سطح ایالت شده است.
مطالعه ی یکساله ی اخیر بر روی 119 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 از اطراف منطقهMackay ، نشان داد که افرادی که در برنامه ی مراقبت قوی چند رشته ای دیابت (TSCC) شرکت کردند، نسبت به گروه غیر TSCC کاهش قابل توجهی را در میانگین قند خون خود داشتند.
این برنامه ی مداخله چند رشته ای شامل توصیه های جامع درباره ی شیوه زندگی از طریق تیمی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، از جمله پرستار، مربی دیابت، رابط جامعه بومی و جزیره نشین تنگه ی تورس، متخصصان تغذیه، فیزیوتراپیست‌ها و کارمندان پشتیبانی سلامت مجازی، بود.
پروفسورHarshal Deshmukh ، متخصص غدد درون ریز در بیمارستانMackay Base و دانشگاه جیمز کوک، گفت: با داده های ملی اخیر که نشان می دهد مردم بومی و جزیره نشین تنگه تورس سه برابر بیشتر از همتایان غیر بومی خود در معرض ابتلا به دیابت هستند، این مطالعه بسیار امیدوارکننده بود.
این مقاله در مجله Internal Medicine منتشر شده است.
او گفت: "میزان کاهشHbA1c (سطح قند خون طولانی مدت) کاملاً قابل توجه است، زیرا به طور کلی ما واقعاً برای درمان دیابت نوع 2 برای افرادی که در جوامع دورافتاده و منطقه ای زندگی می کنند در چالش هستیم. جوامع بومی، عموماً آگاهی کمتری در مورد مدیریت دیابت و سایر عوارض پیرامون آن دارند.اما از طریق این رویکرد چند رشته ای، ما ثابت کردیم که شما واقعاً می توانید نتایج خوبی برای دیابت داشته باشید، نه اینکه فقط آنها را در یک کلینیک دیابت ویزیت کنید و سپس از آنها بخواهید که بعد از سه ماه برگردند."
بیماران از طرف پزشکان عمومی، کارکنان بهداشت جامعه و کارکنان بیمارستان برای شرکت در این مطالعه ارجاع داده شدند. در این برنامه آموزش و مدیریت مراقبت به صورت فردی، جلسات سبک زندگی گروهی و آموزش رویدادهای اجتماعی از طریق طیف وسیعی از جلسات حضوری، ارائه شد.
دکتر Deshmukh، گفت: این یک مطالعه کوچک در یک مرکز بود، اما اگر بخواهیم این یافته ها را در چندین مرکز منطقه ای کوئینزلند تکرار کنیم، فکر می کنم واقعا می تواند به ایجاد یک چارچوب ملی کمک کند. همچنین فکر می کنم این رویکرد چند رشته ای نه تنها برای دیابت، بلکه برای سایر بیماری های مزمنی که بر افراد بومی و مردم جوامع دورافتاده نیز تاثیر می‌گذارد، موثر باشد. شواهد این امر به وضوح در داده‌های اولیه ما وجود دارد و ما باید سعی کنیم این برنامه را به فراتر از یک مرکز گسترش دهیم.
پرفسور عثمان مالابو، یکی از نویسندگان این مقاله تحقیقاتی و استاد دانشگاه جیمز کوک، گفت: برای اجرای این برنامه در سطح ایالت و درست در مناطق وسیع روستایی و دورافتاده، به حمایت دولت نیاز است. رویکرد TSCC را می توان به سایر سکونتگاه های روستایی، منطقه ای و مناطقی که افراد بومی ساکن هستند که دسترسی به متخصصان دیابت در آنجا محدود است یا وجود ندارد، گسترش داد.یکی دیگر از مزایای آن، گنجاندن آموزش بهداشت عمومی در کنار داروها به عنوان عامل اصلی کمک کننده در بهبود مراقبت از دیابت، و در برخی موارد برگشت سطح قند خون به سطح طبیعی است.این مقاله قدرت مداخله انگیزشی به همراه یک برنامه آموزشی جامع و متناسب با فرهنگ را در کنترل و مدیریت دیابت نوع 2 نشان داد.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2025-01-successful-diabetes-australia.html