افسردگی بر احساس شما نسبت به خودتان تأثیر می گذارد و مدیریت زندگی روزمره را دشوارتر می کند. این بیماری، نشانه ضعف شخصی، شکست یا " چیزی مربوط به ذهن" نیست. ممکن است برای هر کسی اتفاق بیافتد. عوامل بیولوژیکی (شیمی مغز، ژن ها و ویژگی های شخصیتی)، رویدادهای زندگی (تروما یا استرس طولانی مدت) و همچنین بیماری تنها برخی از عواملی هستند که در ایجاد افسردگی نقش دارند. این یک وضعیت پیچیده است و تحقیقات برای درک اینکه دقیقاً چه اتفاقی در مغز می افتد و باعث افسردگی می شود در حال انجام است.

مرکز استرالیایی تحقیقات رفتاری در دیابت (ACBRD) مطالعه‌ای را انجام داده است که نشان می دهد تقریباً نیمی (47٪) از همه افراد مبتلا به دیابت در استرالیا به دلیل دیابت خود در 12 ماه گذشته یک چالش بهداشت روانی را تجربه کرده‌اند.

داشتن یک بیماری مانند دیابت، از دو طریق می تواند باعث ایجاد افسردگی شود. یک بیماری جدی می تواند به طور مستقیم باعث افسردگی شود، یا می تواند از طریق استرس و نگرانی مرتبط، به افسردگی کمک کند، به خصوص اگر شامل درگیر مدیریت طولانی مدت یک بیماری مانند دیابت باشید.

درمان افسردگی و دیابت شامل یک رویکرد هماهنگ است که هم مدیریت دیابت و هم علائم افسردگی را تحت نظر دارد. این در مورد یافتن درمانی است که برای هر فرد بهترین نتیجه را دارد. برخی از افراد مبتلا به دیابت و افسردگی خفیف ممکن است متوجه شوند که فعالیت بدنی منظم، خلق و خوی افسرده را بهبود می بخشد و همچنین به کنترل سطح قند خون کمک می کند.

مطالعات نشان می دهد که افزایش بتا اندورفین در گردش خون پس از ورزش، خلق و خوی خوب را افزایش می دهد، آستانه درد را بالا می برد و به رشد سلول های جدید مغز کمک می کند. انواع خاصی از ورزش همچنین باعث افزایش سطح تستوسترون در مردان و زنان می شود که تصور می شود اثر محافظتی در برابر افسردگی دارد. علاوه بر این، اتصال مواد شیمیایی استرس، مانند آدرنالین، با ماهیچه‌ها حالت ذهنی آرام‌تری ایجاد می‌کند.

چه تمرینی، چند وقت یکبار و با چه شدتی؟

یک مطالعه جامع در استرالیا نشان داد که تمرینات مقاومتی با شدت متوسط ​​تا زیاد، که دو تا سه بار در هفته انجام می شوند، موثرتر از تمرین مقاومتی با شدت کم برای افراد مبتلا به افسردگی هستند. با این حال، با توجه به میزان پیچیدگی دیابت و افسردگی، مهم است که با شدت مناسب ورزش کنید. با پزشک عمومی یا یک فیزیولوژیست ورزشی معتبر تماس بگیرید تا ارزیابی کند که چه شدتی از این تمرینات برای شما مناسب است.

سرگرمی های فعال

یک سرگرمی فعال را پیدا کنید که از آن لذت می برید و برنامه ریزی کنید که به طور منظم آن را انجام دهید. ورزش های تیمی راهی عالی برای ملاقات با افراد جدید، بهره مندی از همکاری، ارتباط و با انگیزه ماندن است (زیرا تیم شما به شما متکی است). سایر سرگرمی های فعالی که باید در نظر بگیرید می تواند شامل بولینگ، رقص، پیوستن به یک گروه پیاده روی، گلف، کلاس های تای چی یا قایقرانی باشد. گاهی بهتر است چیز کاملاً متفاوتی مانند پیوستن به یک کلاس نمایش را امتحان کنید - مغز و بدن خود را تمرین دهید و از کار گروهی سود ببرید. به آنچه در فرهنگ سرای محله ی شما پیشنهاد می شود نگاهی بیاندازید یا به صورت آنلاین جستجو کنید.

یوگا

نشان داده شده است که یوگا خلق و خو را بهبود می بخشد. یوگای با شدت بالاتر با تاکید بر تمرکز حواس، نسبت به یوگای با شدت کم و تمرکز کم، تأثیر بهتری بر خلق و خو دارد. همچنین نشان داده شده است که یوگا به کاهش استرس و اضطراب درک شده کمک می کند، که به نوبه خود می تواند به کاهش ضربان قلب، فشار خون و ضربان تنفس شما کمک کند.

بیرون بروید

سعی کنید برای دریافت دوز روزانه ویتامین D خود از خانه بیرون بروید و ورزش کنید. ورزش در فضای باز یا "ورزش سبز" ممکن است مزایای بیشتری برای سلامت روان داشته باشد، به خصوص زمانی که صحبت از مدیریت استرس، اضطراب و خلق و خو باشد. یک نظریه این است که ورزش در فضای باز ممکن است فعالیت عصبی را در ناحیه ای از مغز که مسئول پردازش مکرر احساسات و افکار منفی است، کاهش دهد. دفعه بعد که احساس ضعف کردید، ورزش های فضای باز مانند یک مسیر پیاده روی محلی، پارک یا باغ عمومی که دور از شلوغی شهر است را امتحان کنید. حتی یک مکان برای باغبانی به تقویت فیزیکی شما کمک می کند. حتی بهتر این است که بطور داوطلبانه برای شرکت در امور باغبانی یک باغ اجتماعی درگیر شوید. نه تنها ویتامین D دریافت خواهید کرد و یک کار بدنی انجام می دهید، بلکه با افراد دیگر نیز در تعامل اجتماعی خواهید بود که یک تلنگور سه گانه برای تحریک هورمون های شادی شما است.

آیا می دانستید؟

•  علائم افسردگی متوسط ​​تا شدید یک نفر از هر سه فرد مبتلا به دیابت نوع 2 تحت درمان با انسولین را تحت تاثیر قرار می دهد. از هر پنج نفر یک فرد مبتلا به دیابت نوع 2 بدون درمان با انسولین؛ و از هر چهار نفر یک فرد مبتلا به دیابت نوع 1 علائم افسردگی را تجربه می کنند. این دو تا سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی است.

•  احساس ناراحتی یا غمگینی لزوماً به این معنا نیست که شما به یک مشکل سلامت روان مبتلا شده اید. نوسانات خلق و خوی شما طبیعی است، مخصوصاً با تغییر فصول.

منبع:

https://www.diabetesaustralia.com.au/blog/exercising-happiness/