۲ژوئیه ۲۰۲۵ - یک مطالعه جدید که در نشریه JAMA Network Open منتشر شده است، به نکته ای مهم درباره ایمنی استفاده از مهارکننده های کوترنسپورتر ۲ سدیم-گلوکز(SGLT2i) برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ اشاره دارد. این داروها با افزایش خطر ابتلا به اریتروسیتوز (افزایش غیرعادی تعداد گلبول های قرمز خون) همراه هستند، اما به نظر نمی رسد که احتمال بروز رویدادهای ترومبوتیک مانند حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون را افزایش دهند.
محققان در این مطالعه، داده‌های بیش از ۲۶۹هزار بیمار بزرگسال مبتلا به دیابت نوع ۲را با استفاده از پرونده‌های سیستم مراقبت سلامت مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. هدف از این تحقیق، بررسی میزان بروز اریتروسیتوز ناشی از مصرف SGLT2iها و ارتباط احتمالی آن با افزایش خطر ترومبوز شریانی یا وریدی بود.
در طراحی این مطالعه، از روش "همسان سازی بر اساس امتیاز تمایل" برای مقایسه ی بیماران جدید مصرف کنندهSGLT2i با کسانی که شروع به مصرف مهارکننده های دی پپتیدیل پپتیداز ۴(DPP-4i) یا آگونیست های گیرنده ی پپتید شبه گلوکاگون ۱(GLP-1RA) کرده بودند، استفاده شد. پس از همسان سازی، تحلیل نهایی شامل ۶۸۷۷۶ بیمار در هر یک از گروه هایSGLT2i و DPP-4i و همچنین ۶۵۷۵۶ بیمار در گروه هایSGLT2i و GLP-1RA بود.
بر اساس این مطالعه، پژوهشگران نتایج زیر را گزارش دادند:
· در بیمارانی که اخیرا شروع به استفاده از SGLT2iکرده بودند، شیوع اریتروسیتوز در مقایسه با کاربران جدید DPP-4i، ۵٫۵ درصد بیشتر بود.
· نسبت به کاربران GLP-1RA، شیوع اریتروسیتوز در گروه مصرف کننده SGLT2i، ۵٫۸ درصد بیشتر مشاهده شد.
· مصرف SGLT2i با افزایش میانگین سطح هموگلوبین به میزان ۰٫۳۷ گرم در دسی لیتر همراه بود.
· سطح هماتوکریت (درصد حجم خون اشغال شده توسط گلبول‌های قرمز) در مصرف کنندگان SGLT2i، ۱٫۵ درصد افزایش داشت.
· جنسیت مذکر، سیگار کشیدن، و مصرف داروی امپاگلیفلوزین (در مقایسه با داپاگلیفلوزین) با خطر بیشتر ابتلا به اریتروسیتوز مرتبط بودند.
· با وجود افزایش اریتروسیتوز، افزایشی در خطر بروز رویدادهای عمده قلبی‌عروقی یا ترومبوتیک دیده نشد.
· نسبت خطر (hazard ratio) برای سکته قلبی در بیماران دچار اریتروسیتوز برابر ۰٫۹۲بود، که به معنای عدم افزایش خطر است.
· نسبت خطر برای ترومبوآمبولی وریدی برابر با ۱٫۵۶بود، اما از نظر آماری معنادار نبود.
· خطر سکته مغزی در بیماران دچار اریتروسیتوز تغییری آماری نداشت.
نویسندگان این مطالعه اشاره کردند که این یافته ها اطمینان قابل توجهی در مورد استفاده ی بالینی از مهارکننده‌های SGLT2 فراهم می کنند. اگرچه این داروها ممکن است باعث افزایش قابل اندازه گیری در شمار گلبول‌های قرمز شوند، اما به نظر نمی رسد که این وضعیت، خطر عوارض مرتبط با لخته های خون را بالا ببرد.
همچنین آنها تأکید کردند که این نتایج به مجموعه ی در حال رشد شواهدی افزوده شد که از ایمنی مطلوب قلبی-عروقی این داروها حمایت می کنند.آن ها، پایش مداوم شاخص های خونی را در بیمارانی که ازSGLT2i استفاده می کنند، به ویژه در افرادی که سایر عوامل خطر ابتلا به اریتروسیتوز را دارند، توصیه کردند. با این حال، نبود نشانه ای از افزایش خطر ترومبوز، باید باعث آرامش خاطر بیماران و پزشکان شود.
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/sglt2-inhibitors-linked-to-higher-erythrocytosis-risk-without-increasing-blood-clot-events-in-type-2-diabetes-jama-150703