21 اوت 2024- این تحقیق توسط محققان دانشگاه فدرال دو واله دو سائو فرانسیسکوبا همکاری دانشگاه استافوردشایر برای بررسی بهینه سازی تمرینات ورزشی برای بیماران دیابتی انجام شد. این تحقیق در مجله ی آمریکایی قلب و عروق منتشر شد.

دکتر پویا سلطانی از دانشگاه استافوردشایر، توضیح داد: این مطالعه مهم است زیرا بیماران دیابتی اغلب انگیزه ی ورزش را به عنوان ابزاری برای مدیریت بیماری خود در نظر نمی گیرند، دلیل آنها این است که فعالیت بدنی می تواند منجر به افت قند خون و ایجاد ناراحتی برای آنها شود. ما بررسی کردیم که چه انواعی از فعالیت های بدنی می توانند از این افت قند خون جلوگیری کنند یا آن را کاهش دهند.

نوزده فرد مبتلا به دیابت نوع 1 در دو کارآزمایی تصادفی برای اندازه گیری پاسخ های گلایسمی و قلبی عروقی پس از ورزش تناوبی(اینتروال) و ورزش مداوم، شرکت کردند.

همه شرکت کنندگان در 30 دقیقه تمرین هوازی متوسط ​​روی تردمیل شرکت کردند. جلسه هوازی اینتروال شامل فواصل 1 دقیقه ای متناوب با 40% و 60% حداکثر اکسیژن مصرفی(VO2max) بود و تمرین مداوم در 50 درصدVO2max انجام شد.

ضربان قلب، فشار خون و سطح قند خون قبل، بلافاصله بعد و 20 دقیقه بعد از جلسات اندازه گیری شد. میزان تلاش درک شده و سطوح لذت شرکت کنندگان نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج مشابهی از نظر ضربان قلب، میزان تلاش درک شده، و سطوح لذت در بین جنسیت ها و جلسات مشاهده شد. با این حال، این تحقیق تفاوت هایی را در سطح قند خون بین شرکت کنندگان مرد و زن شناسایی کرد که در مردان کاهش بیشتری داشت.

مردان بلافاصله پس از تمرین هوازی مداوم و 20 دقیقه پس از تمرین هوازی مداوم و همچنین بلافاصله پس از تمرین تناوبی، کاهش قند خون بیشتری را تجربه کردند. در مقابل، زنان تنها پس از ورزش مداوم، کاهش قند خون را تجربه کردند.

این یافته ها نشان می دهد که تفاوت های جنسیتی در هنگام تجویز ورزش برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 برای جلوگیری از کاهش شدیدتر قند خون که می تواند باعث هیپوگلایسمی شود، مهم است.

دکتر خورخه لوئیز دی بریتو-گومز از دانشگاه فدرال دو واله دو سائو فرانسیسکو، گفت: "مطالعه ی ما نشان داد که برای بیماران مرد، ورزش های تناوبی(افزایش فعالیت برای چند دقیقه، چند بار در روز)مانند پیاده روی کوتاه با سرعت، زمانی که با سطح قند خون پایین ورزش را شروع می کنند، ترجیح داده می شود. برعکس، ورزش مداوم، مانند دویدن، برای کسانی که سطح قند خون اولیه بالاتری دارند، مناسب تر است".

او افزود: "برای بیماران زن، هر دو تمرین هوازی تناوبی و مداوم نقطه ی شروع موثری به نظر می رسند. ما امیدواریم این یافته ها نشان دهد که توصیه های جنسیتی باید برای تجویز ورزش های هوازی، به ویژه برای مردانی که سطح فعالیت بدنی نامنظم دارند، در نظر گرفته شود."

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-08-reveals-patients-diabetes.html