8 اکتبر 2024- دستورالعمل‌های کنونی برای مدیریت بیماری دیابت نوع 1 پس از ورزش شدید که ممکن است سطح قند خون را افزایش دهد، به بزرگسالان مبتلا به این بیماری توصیه می کنند که با خنک‌ کردن بدن با ورزش هوازی ملایم، قند خون خود را کنترل کنند. با این حال، این توصیه هرگز به صورت تجربی آزمایش نشده است. اکنون محققان دانشگاه آلبرتا، راه حل بهتری را برای مقابله با افزایش قند خون پس از ورزش شدید ارائه داده اند.

این مقاله در مجله Canadian Journal of Diabetes منتشر شده است.

دکتر جین یاردلی، استاد دانشکده حرکت شناسی، ورزش و تفریح ​​و پردیس آگوستانا و دانشیار دانشگاه مونترال،می‌گوید: «ما در حال حاضر اطلاعات زیادی در مورد چگونگی جلوگیری از کاهش بیش از حد قند خون(هیپوگلایسمی)، توصیه‌هایی در مورد نحوه تنظیم انسولین و تعداد کربوهیدرات‌هایی که باید مصرف شود، داریم، اما همچنان در حال کار بر روی تنظیم قند خون پس از ورزش هستیم.».

دکتر یاردلی و رید مک کلور دانشجوی دکترا و اولین نویسنده این مقاله، مطالعه ی اخیر را برای رفع این شکاف دانش با بررسی تأثیر ورزش مقاومتی ناشتا (ورزش با معده خالی) بر هایپرگلایسمی پس از ورزش در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 انجام دادند.

محققان دریافتند که در حالی که خنک کردن هوازی می تواند سطح قند خون را بلافاصله پس از ورزش کاهش دهد، اثر آن مدت زیادی دوام نمی آورد، بنابراین یک راه حل مستقل ایده آل برای مدیریت هایپرگلایسمی(افزایش قند خون) نیست.

هایپرگلایسمی مداوم یا درمان نشده در افراد مبتلا به دیابت می تواند منجر به مشکلات سلامتی مانند آسیب کلیوی و عصبی، بیماری چشم یا وضعیتی به نام کتواسیدوز (که می تواند منجر به کمای دیابتی شود) شود. دکتر یاردلی تاکید کرد که هایپرگلایسمی شدید حتی می تواند منجر به مرگ شود، بنابراین داشتن استراتژی های مدیریتی دقیق و مبتنی بر شواهد بسیار مهم است.

چگونه ورزش بر قند خون تأثیر می گذارد

در بدن اکثر افراد، جریان ثابتی از دو هورمون انسولین و گلوکاگون وجود دارد. انسولین سطح گلوکز را پایین می آورد و آن را وارد سلول های بدن می کند، در حالی که گلوکاگون گلوکز را از کبد آزاد می کند. آنها با هم تعادل را حفظ می کنند و از کاهش یا افزایش بیش از حد قند خون جلوگیری می کنند. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به طور طبیعی انسولین تولید نمی کنند، که دستیابی به این تعادل را بسیار چالش برانگیز می کند. ورزش با تاثیر بر سطح قند خون، همه چیز را پیچیده می کند.

دکتر یاردلی گفت: وقتی شروع به ورزش می‌کنید، سلول‌های شما در واقع بدون داشتن انسولین در گردش، گلوکز را می‌مکند. بنابراین آنچه که بدن شما به طور طبیعی انجام می دهد، اگر لوزالمعده شما به درستی کار کند، این است که به کبد اجازه می دهد گلوکز را با سرعتی که سلول های شما جذب می کنند، آزاد کند.

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 اغلب در حین ورزش، زمانی که انسولین زیادی در جریان خون خود دارند، افت قند خون را تجربه می کنند. در مقایسه با انسولین طبیعی تولید شده، انسولین مصنوعی مدت زمان بیشتری در جریان خون باقی می ماند.

دکتر یاردلی، گفت: دریافت بیش از حد انسولین، در کنار جذب اضافی گلوکز توسط عضلات به دلیل ورزش باعث می‌شود گلوکز وارد سلول‌ها شود، و همه اینها سطح گلوکز را در خون خیلی سریع پایین می‌آورند، اما پس از ورزش، ما شاهد افزایش شدیدی در سطح قند خون هستیم. گلوکز شروع به بالا رفتن می کند و با بدنی که در حالت چربی سوزی قرار دارد(که پس از بسیاری از انواع ورزش اتفاق می افتد) انسولین نیز کمتر اثر می کند.در این وضعیت بدن دیگر گلوکز را ذخیره نمی‌کند، و از آنجایی که کبد شما هنوز گلوکز را آزاد می‌کند، با عدم ورود گلوکز به داخل سلول‌ها، سطح گلوکز در خون افزایش می یابد.

مزایای چندین استراتژی مدیریت قند خون

شرکت کنندگان در مطالعه ی اول، صبح با معده خالی ورزش کردند. همه شرکت‌کنندگان دو جلسه تمرین مقاومتی یکسان را انجام دادند، یکی پس از 10 دقیقه خنک‌کردن با شدت کم روی یک دوچرخه ثابت و دیگری با 10 دقیقه نشستن.

محققان تغییرات سطح قند خون شرکت‌کنندگان را در طول دو جلسه مقایسه کردند و همچنین نتایج را در دستگاه‌های مانیتور مداوم گلوکز شرکت‌کنندگان طی 24 ساعت پس از جلسات تمرین پیگیری نمودند.

آنها دریافتند که خنک کردن بدن با ورزش هوازی بعد از تمرینات ورزشی مقاومتی، گلوکز را برای مدت طولانی کاهش نمی دهد - به این معنی که یک راه حل مستقل ایده آل برای مدیریت هایپرگلایسمی نیست.با این حال، اصلاح هایپرگلایسمی ناشی از ورزش تنها با دوز انسولین نیز بهترین راه حل نیست، در حقیقت تعیین دوز دقیق مورد نیاز انسولین پس از ورزش می تواند چالش برانگیز باشد زیرا افزایش گلوکز ناشی از ورزش، مانند افزایش گلوکز ناشی مصرف کربوهیدرات ها نیست که به راحتی قابل اندازه گیری باشد.

دکتر یاردلی توضیح داد: «این میزان نسبت به هر چیز دیگری که به صورت متابولیک اتفاق می‌افتد زیاد است، و شما نمی‌دانید که بعد از ورزش چقدر به آن انسولین حساس هستید، بنابراین کمی کمتر قابل پیش‌بینی است».

محققان پیشنهاد کردند که موثرترین استراتژی مدیریتی برای هایپرگلایسمی در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است "ترکیب خنک کردن هوازی بدن با دوز کوچکی از انسولین" باشد که از هر دو استراتژی به تنهایی موثرتر است.

رفع موانع ورزش

بر کسی پوشیده نیست که ورزش برای طیف گسترده ای از مشکلات سلامت مفید است، با این حال، تشویق افراد مبتلا به دیابت نوع 1 برای افزایش سطح فعالیت خود بدون ارائه توصیه های مبتنی بر شواهد در مورد مدیریت سطح قند خون، آنها را برای موفقیت آماده نمی کند. دکتر یاردلی توضیح داد که دستورالعمل‌های دیابت اغلب به‌روزرسانی می‌شوند، بنابراین هر یافته ی جدید این پتانسیل را دارد که توصیه‌های آینده را شکل دهد.

او افزود: "ورزش و فعالیت بدنی برای همه بسیار مهم است. آنچه ما در تلاشیم انجام دهیم این است که برخی از موانع انجام ورزش را برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 برطرف کنیم."

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-10-strategy-people-diabetes-blood-sugar.html