25 نوامبر 2024- بزرگترین و جامع ترین تجزیه و تحلیل آگونیست های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون(GLP-1) بر پیامدهای کلیوی و قلبی عروقی نشان می دهد که آنها مزایای قابل توجهی برای افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت دارند. این یافته ها در ژورنالThe Lancet Diabetes & Endocrinology منتشر شد.
آگونیست های گیرنده GLP-1 که در ابتدا برای درمان دیابت ساخته شده بودند، عملکرد هورمونی به نام پپتید شبه گلوکاگون 1 را تقلید می کنند که باعث تحریک تولید انسولین و کاهش سطح قند خون می شود. اخیراً، آنها به عنوان درمان های موثر برای چاقی با کند کردن هضم، افزایش احساس سیری و کاهش گرسنگی، ظاهر شده اند.
اما در حالی که مزایای آگونیست های گیرنده GLP-1 برای درمان دیابت نوع 2، چاقی و بیماری های قلبی عروقی به خوبی شناخته شده است، تأثیر آنها بر بیماری مزمن کلیه (CKD) کمتر قطعی بوده است.
محققان 11 کارآزمایی بالینی در مقیاس بزرگ بر روی آگونیست های گیرنده GLP-1 را آنالیز کردند که در مجموع 85373 نفر (67769 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 و 17604 فرد دارای اضافه وزن یا چاق مبتلا به بیماری قلبی عروقی اما بدون دیابت) در آنها شرکت داشتند.
هفت آگونیست مختلف گیرنده GLP-1 در میان کارآزمایی‌ها مورد بررسی قرار گرفتند، از جمله سماگلوتاید(همچنین به عنوان Ozempic یا Wegovy شناخته می‌شود)، دولاگلوتاید (Trulicity) و لیراگلوتاید(Victoza).
نتایج نشان داد که در مقایسه با دارونما، آگونیست‌های گیرندهGLP-1 ، خطر نارسایی کلیه را تا 16 درصد و بدتر شدن عملکرد کلیه را تا 22 درصد کاهش می‌دهند (تعریف شده توسط کاهش حداقل 50 درصدی نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی - اندازه‌گیری میزان خون فیلتر شده توسط کلیه‌ها در هر دقیقه). خطر ترکیبی نارسایی کلیه، بدتر شدن عملکرد کلیه و مرگ ناشی از بیماری کلیوی، در افراد تحت درمان با آگونیست‌های گیرنده GLP-1در مقایسه با دارونما، 19٪ کاهش یافت.
این تجزیه و تحلیل همچنین یافته‌های قبلی مبنی بر محافظت از سلامت قلب و عروق توسط آگونیست‌های گیرنده GLP-1 را با کاهش 14 درصدی در خطر مرگ قلبی عروقی، حمله قلبی غیرکشنده و سکته مغزی غیر کشنده در مقایسه با دارونما تأیید کرد. همچنین مرگ به هر علتی در بین بیماران تحت درمان با آگونیست های گیرندهGLP-1 ، 13 درصد کمتر بود.
نویسنده اصلی این مقاله، پروفسور Sunil Badve، استادیار موسسه ی سلامت جهانی جورج ودانشگاه نیو ساوت ولز در سیدنی، گفت: این مطالعه دانش فعلی ما را در مورد این دسته از داروها در زمینه‌های کلیدی، از جمله فوایدی برای افراد مبتلا به CKD، و در افراد با و بدون دیابت، گسترش داد.
این اولین مطالعه ای است که مزایای واضح آگونیست های گیرنده GLP-1 را در نارسایی کلیه یا مرحله نهایی بیماری کلیوی نشان می دهد. این متاآنالیز نقش کلیدی این داروها را به عنوان درمان محافظتی برای کلیه و قلب در بیماران مبتلا به بیماری های شایع پزشکی مانند دیابت نوع 2، اضافه وزن یا چاقی همراه با بیماری قلبی عروقی یا CKDنشان می دهد.
پروفسور سونیل بادو، گفت: این نتایج به ویژه برای بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی مهم است، زیرا این بیماری پیشرونده است و در نهایت منجر به نارسایی کلیه می شود که نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه دارد و با مرگ زودرس، عمدتاً ناشی از بیماری قلبی همراه است. این بیماری تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران دارد و هزینه های قابل توجهی را بر سیستم های مراقبت های بهداشتی تحمیل می کند.
تخمین زده می شود که بیماری مزمن کلیه از هر ده نفر یک نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد که معادل حدود 850 میلیون نفر است. این دهمین علت مرگ و میر است و پیش بینی می شود تا سال 2050 به پنجمین علت شایع مرگ تبدیل شود. دیابت، بیماری های قلبی عروقی و چاقی عوامل خطر مستقلی برای CKD هستند که یک بار عمده سلامت جهانی محسوب می شود.
نویسنده ارشد این مقاله، پروفسور Vlado Perkovic، استادیار موسسه ی سلامت جهانی جورج، و دانشگاه نیو ساوت ولز در سیدنی، گفت: این تحقیق نشان می دهد که آگونیست های گیرنده GLP-1 می توانند نقش مهمی در کاهش بار جهانی بیماری های غیرواگیر داشته باشند. این مطالعه تأثیر عمده ای بر دستورالعمل های بالینی برای مدیریت بیماری مزمن کلیوی و بیماری های قلبی عروقی در افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت خواهد داشت.
وی افزود: اکنون برای پیاده سازی نتایج این مطالعه در سطح بالینی و بهبود دسترسی به آگونیست های گیرنده GLP-1 برای افرادی که از آنها سود می برند، به کار بیشتری نیاز داریم.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20241125/GLP-1-receptor-agonists-prove-effective-for-kidney-and-cardiovascular-outcomes.aspx