27 فوریه 2025- برآوردهای اخیر نشان می دهد که 20 درصد از کودکان آمریکایی از چاقی رنج می برند، که خطر چاقی در بزرگسالی و چندین بیماری مزمن را افزایش می دهد، در حالی که دیابت نوع 2(T2D) و پیش دیابت در این گروه سنی نیز همچنان در حال افزایش است. چاقی دوران کودکی با سلامتی ضعیف تر و مرگ و میر بیشتر در دراز مدت مرتبط است، حتی برای افرادی که در بزرگسالی وزن اضافه خود را از دست می دهند.
محبوبیت نوشیدنی های شیرین شده با شکر (SSBs) نیز به شدت افزایش یافته است. مصرف SSB با چاقی مرتبط است. افرادی کهSSB های بیشتری مصرف می کنند از جمله کودکان، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری قلبی، دیابت نوع 2، سندرم متابولیک و مقاومت به انسولین هستند.
در سال های اخیر، افزایش قابل توجهی در استفاده از شیرین کننده های غیر مغذی یا مصنوعی (NNS) وجود داشته است. نوشیدنی های شیرین شده با شکرهای مصنوعی (ASBs) معمولاً به عنوان جایگزینی سالم تر به جای نوشیدنی های شیرین شده با قند (SSBs) در مشاوره رژیم غذایی توصیه می شوند،زیرا محتوای کالری کمی دارند یا اصلاً کالری ندارند. مطالعات اولیه نشان داده است که اینASB ها هیچ اثر متابولیکی ندارند، اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که NNS ممکن است سلامت روده را کاهش داده و سیستم های کنترل کننده سیری را مختل کند، باعث افزایش وزن، اختلال در تحمل گلوکز و بدتر شدن سلامت قلب شود.
این موضوع نگرانی‌ها را در مورد تاثیر احتمالیASBs بر کاهش اثربخشی داروهای دیابت مانند متفورمین که یک داروی ایمن و مقرون به صرفه است و معمولاً برای درمانT2D کودکان استفاده می شود، ایجاد می کند.
متفورمین دارای اثرات کاهش وزن متوسط، است. همچنین عوارض متابولیک مربوط به چاقی را کاهش می دهد و تصور می شود که سلامت میکروبیوم روده را بهبود می بخشد. به طور جداگانه، متفورمین سطوح فاکتور تمایز رشد 15 (GDF-15) را افزایش می دهد، که وزن بدن، مصرف غذا و مصرف انرژی را تنظیم می کند و همچنین پروتئین کیناز فعال شده با آدنوزین مونوفسفات (AMPK)، یکی دیگر از تنظیم کننده های مهم متابولیسم را فعال می کند.
آزمایشات اخیر بر روی مدل‌های موش نشان می دهد که مصرف ASB می تواند از اثربخشی متفورمین در بهبود کنترل قند خون و کاهش وزن بکاهد، اما مطالعات مشابهی برای انسان ها انجام نشده است.
درباره ی این مطالعه
محققان شرکت کنندگان واجد شرایط را از یک کلینیک در فلوریدا با استفاده از بررسی نمودارها و غربالگری پیش بالینی انتخاب کردند. چهل و شش کودک و نوجوان 10 تا 21 ساله به طور تصادفی به دو گروه نوشیدنی های غیر شیرین (USB) و دیگری مصرف کننده ی ASB در طول یک مداخله 12 هفته ای متفورمین تقسیم شدند. افرادی که فشار خون بالا داشتند یا داروهایی برای کمک به کنترل سطح قند خون دریافت می کردند، و همچنین آنهایی که باردار بودند، از مطالعه خارج شدند.
به شرکت کنندگان گفته شد که حداقل سه نوشیدنی در روز بنوشند. در ابتدا، تیم تحقیقاتی رفتارهای غذایی و سلامت جسمانی آنها از جمله وزن و قد را ارزیابی کردند. آزمایشات آزمایشگاهی برای جمع آوری اطلاعات در مورد GDF-15ناشتا، هموگلوبین، انسولین و گلوکز آنها استفاده شد.
در طول مداخله، شرکت کنندگان گزارش های دو هفته‌ای با اطلاعاتی در مورد نوشیدنی های مصرفی خود ارسال کردند. پس از 12 هفته، داده های ناشتا و اطلاعات مربوط به انطباق با متفورمین، گرسنگی و رفتارهای خوردن دوباره جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل شامل تولید توزیع های فرکانس و معیارهای تمایل مرکزی و پراکندگی قبل از استفاده از آزمون های آماری برای مقایسه دو گروه(ASB و مقایسه) بود.
یافته ها
شرکت کنندگان در گروه نوشیدنی های حاوی شیرین کننده ی مصنوعی (ASB) افزایش کمتری درGDF-15 داشتند، هورمونی که با تنظیم اشتها مرتبط است، که مکانیسم احتمالی را در پس کاهش اثرات متفورمین نشان می دهد.
در حالی که مقاومت به انسولین کاهش بیشتری را در گروه نوشیدنی های غیر شیریننشان داد، سایر نشانگرهای کلیدی مانند گلوکز ناشتا و هموگلوبینA1c در هر دو گروه بدون تغییر باقی ماندند.
بیش از 54 درصد از شرکت کنندگان زن بودند. 25 نفر از 46 نفر سیاه پوست یا آفریقایی آمریکایی بودند، در حالی که 41 نفر غیر لاتین یا غیر اسپانیایی بودند. قبل از مداخله، 30.4% گفتند که گهگاه احساس گرسنگی می کنند، 45.7% گزارش کردند که گاهی اوقات بعد از وعده‌های غذایی خود، تمایل به خوردن یک وعده دوم دارند، و 87% گزارش دادند که بین وعده‌های غذایی میان وعده می خورند.
از 46 شرکت کننده ثبت نام شده، 36 نفر برنامه را تکمیل کردند، از جمله 44٪ از گروه کنترل. این گروه که ASB مصرف نمی کردند، کاهش قابل توجهی در BMI و افزایش بیشتر در سطوح GDF-15 نسبت به افرادی که ASB مصرف می کردند، نشان دادند، اگرچه این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود(0.6 = p برای GDF-15؛ p = 0.53 برای BMI). محققان هیچ تغییری در مصرف رژیم غذایی یا هموگلوبین A1c پیدا نکردند.
قابل ذکر است، در یک تجزیه و تحلیل اکتشافی پس از انجامکارازمایی، 90٪ از شرکت کنندگان در گروه کنترل کاهش مقاومت به انسولین را در مقایسه با کمتر از 40٪ از کسانی که ASB مصرف می کردند، نشان دادند که یک تفاوت آماری معنی دار بود(0.0084 = p).
نتیجه گیری
نتایج این مطالعه آزمایشی نشان می دهد که نوشیدن ASB ممکن است اثربخشی متفورمینرا در بیماران اطفالمختل کند؛ GDF-15 ممکن است یک عامل میانجی احتمالی باشد. با این حال، در حالی که روندها به نفع گروه غیر ASB برای BMI و GDF-15 بود، نتایج اولیه به اهمیت آماری نرسیدند. یافته‌های مهم تعقیبی برای کاهش مقاومت به انسولین در گروه کنترل نشان می دهد که تحقیقات بیشتر ضروری است.
نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند که جمعیت مورد مطالعه آنها شامل تعداد زیادی از افراد آفریقایی آمریکایی بود که نشان دهنده افزایش خطر چاقی است که این جمعیت شناسی تجربه می کند.
حجم نمونه محدود و مدت زمان کوتاه، احتمالاً به فقدان یافته های آماری معنی دار برای پیامدهای اولیه کمک کرده است و نیاز به کاوش بیشتر در مورد تأثیر مکانیسم و پاتوفیزیولوژی شیرین کننده های مصنوعی بر عملکرد متابولیک را برجسته می کند. آنها نتیجه گیری کردند که برای روشن شدن کامل تأثیر شیرین کننده‌های غیر مغذی بر سلامت متابولیک و نتایج درمان در چاقی کودکان، به مطالعات بالینی بزرگتر در یک دوره طولانی تر نیاز است.
منبع: