28 سپتامبر 2024- به گفته ی محققان، اعتقاد بر این است که سن و سایر بیماری‌های همراه بر زمان اولین کنترل گلایسمی مطلوب در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (T2DM) تأثیر می‌گذارند. برای جلوگیری از آسیب به اندام ها و همچنین عوارض بی شماری که از دیابت ناشی می شود، کنترل موثر قند خون بسیار مهم است. مطالعه اخیر در مجله BMC Endocrine Disorders منتشر شد.

دیابت نوع 2، هنوز هم به دلیل عدم مدیریت صحیح کنترل قند خون، یکی از نگرانی های عمده بهداشت عمومی در جهان است که باعث پیشرفت بیشتر عوارضی مانند بیماری قلبی عروقی، نوروپاتی و فشار خون می شود. در صورتی که تنظیمات مناسب در استراتژی های کنترل قند خون در مراحل اولیه بیماری رخ دهد، می توان از این عوارض جلوگیری کرد.

در مجموع 514 بیمار بزرگسال دیابتی واجد شرایط به صورت گذشته نگر از بیمارستان های تخصصی جامع در شمال غربی اتیوپی، از ژانویه 2017 تا ژانویه 2022 پیگیری شدند. برای انتخاب شرکت کنندگان از نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. وضعیت بقای شرکت‌کنندگان با استفاده از منحنی کاپلان مایر تعیین شد، و متغیرهای طبقه‌بندی با استفاده از آزمون log-rank مقایسه شدند. پیش‌بینی‌کننده‌های زمان برای اولین کنترل بهینه گلایسمی با استفاده از مدل خطر متناسب کاکس شناسایی شدند و متغیرهای با p-value <.05 از نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شدند.

یافته های کلیدی این مطالعه

این مطالعه تاریخچه پزشکی 514 بیمار( 227 مرد و 287 زن) را مورد بررسی قرار داد. در این مطالعه میانگین زمان دستیابی به اولین کنترل بهینه گلایسمی 8.4 ماه بود با محدوده بین چارکی یا IQR بین 7.6 تا 9.7 ماه. چندین پیش‌بینی‌کننده ی کلیدی شناسایی شدند که بر این بازه زمانی تأثیر می‌گذارند:

 سن: کنترل قند خون با تاخیر در بیماران 50 تا 59 ساله (AHR=0.63، فاصله ی اطمینان 95%: 0.463 تا 0.859)؛ بیماران 60 تا 69 ساله (AHR=0.638، فاصله ی اطمینان 95%: 0.471 تا 0.865)؛ و بالاتر از 70 سال(AHR=0.480، فاصله ی اطمینان 95%: 0.298 تا 0.774) مشاهده شد.

 نوروپاتی دیابتی: وجود نوروپاتی دیابتی با احتمال کمتری برای کنترل سریع قند خون در ارتباط بود(AHR=0.629، فاصله ی اطمینان 95%: 0.441 تا 0.900).

 پرفشاری خون: بیمارانی که از فشار خون بالا رنج می بردند نیز کندتر به کنترل قند خون خود دست یافتند(AHR=0.667، فاصله ی اطمینان 95%: 0.524 تا 0.848).

 دیس لیپیدمی: رسیدن بیماران مبتلا به دیس لیپیدمی به سطوح گلایسمی مطلوب بیشتر به طول انجامید(AHR= 0.561، فاصله ی اطمینان 95%: 0.410 تا 0.768).

 بیماری های قلبی عروقی: بیماری های قلبی عروقی با کنترل قند خون تاخیری همراه بود(AHR= 0.681، فاصله ی اطمینان 95%: 0.494 تا 0.938).

محققان به این نتیجه رسیدند که سن بیماران و بیماری های همراه آنها مانند نوروپاتی دیابتی، فشار خون بالا، دیس لیپیدمی و بیماری قلبی عروقی به طور قابل توجهی بر زمان دستیابی به اولین کنترل بهینه گلایسمی در دیابت نوع 2 تأثیر می گذارد. با این نتایج، ارائه دهندگان درمان باید بر مداخله زودهنگام و رویکردهای شخصی برای درمان در میان این جمعیت های پرخطر تمرکز کنند تا به نتایج گلایسمی بهتری دست یابند و عوارض دیابت را به حداقل برسانند.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/age-and-comorbidities-significantly-influence-time-to-first-optimal-glycemic-control-reveals-study-135585