29 اکتبر 2024 - در یک پیشرفت قابل توجه برای مراقبت های قلبی عروقی، کارآزمایی FLOW نشان داد که سماگلوتید، آگونیست گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون، به طور قابل توجهی خطر نارسایی قلبی (HF) و مرگ قلبی عروقی (CV) را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) و بیماری مزمن کلیه(CKD) کاهش می دهد.

این کارآزمایی که شامل یک جمعیت پرخطر بود، بینش‌های مهمی را در مورد مکانیسم تاثیر مثبت سماگلوتید بر سلامت قلب در میان افرادی که هم اکنون این بیماری‌های مزمن را مدیریت می‌کنند، ارائه کرده است. این یافته ها به صورت آنلاین در مجله کالج آمریکایی قلب و عروق منتشر شد.

محققان نوشتند: سماگلوتاید، به طور قابل توجهی زمان اولین رخداد پیامدهای ترکیبی مربوط به حوادثنارسایی قلبی یا مرگ CV، و همچنین کاهش حوادث HF و مرگ CV را به خودی خود در یک جمعیت پرخطر مبتلا به T2D و CKD کاهش داد. این مزایا به طور مداوم صرف نظر از اینکه بیماران سابقه نارسایی قلبی داشته اند یا خیر، مشاهده شد.

افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و CKD با خطر نارسایی قلبی (HF) و مرگ و میر زودهنگام به دلیل مشکلات CV روبرو هستند. مطالعه FLOW که برای ارزیابی اثرات سماگلوتید - یک آگونیست گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون - بر روی شرکت‌کنندگان مبتلا به T2D و CKD طراحی شد، نشان داد که سماگلوتید باعث کاهش وقوع پیامد ترکیبی اولیه به میزان 24% می‌شودکه شامل کاهش مداوم در نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی، نارسایی پیشرفته کلیه، درمان جایگزینی کلیه، و مرگ قلبی عروقی است. با توجه به این یافته ها، دکتر ریچارد ای. پراتلی و همکارانش از موسسه تحقیقات ترجمه ایAdventHealth، در اورلاندو، تجزیه و تحلیل از پیش تعیین شده ای را برای ارزیابی تاثیر سماگلوتید بر پیامدهای نارسایی قلبی در این گروه پرخطر انجام دادند.

برای این منظور، شرکت کنندگان به طور تصادفی (1:1) برای دریافت سماگلوتید زیر جلدی یک بار در هفته با دوز 1 میلی گرم، یا دارونما گروه بندی شدند. پیامد اولیه، ترکیبی از حوادث نارسایی قلبی (HF) شامل شروع جدید یا بدتر شدن نارسایی قلبی(HF) بود که منجر به پذیرش‌های برنامه‌ریزی نشده بیمارستان یا ویزیت‌های فوری، در کنار شروع یا تشدید درمان دیورتیک یا وازواکتیو می‌شد. تیم تحقیقاتی داده‌های مربوط به حوادث نارسایی قلبی را جمع‌آوری کرد، در حالی که یک کمیته مستقل قضاوت موارد مرگ قلبی عروقی را ارزیابی نمود.

یافته های کلیدی این مطالعه به شرح زیر بود:

•  در مجموع 3533 شرکت کننده به صورت تصادفی انتخاب و برای یک دوره متوسط ​​3.4 سال پیگیری شدند.

•  در ابتدا، نارسایی قلبی در 19.4 درصد از شرکت کنندگان در گروه سماگلوتید و 19.0 درصد در گروه دارونما وجود داشت.

•  در کل افراد شرکت کننده در این کارآزمایی، سماگلوتید با افزایش زمان تا اولین وقوع حوادث HF یا مرگ CV همراه بود که نسبت خطر (HR) 0.73 را نشان ‌داد.

•  همچنین به طور قابل توجهی بروز حوادث HF به تنهایی(HR=0.73) و مرگ CV به تنهایی(HR=0.71) را کاهش داد.

•  کاهش خطر پیامد HF مرکب در شرکت‌کنندگانی با سابقه ی نارسایی قلبی(HR=0.73) و بدون سابقه ی HF قبلی(HR=0.72)، ثابت بود.

•  شرکت‌کنندگانی که بر اساس طبقه بندی انجمن قلب نیویورک(NYHA) به‌عنوان کلاس 3 عملکردی[1] طبقه‌بندی شدند و آن‌هایی که به نارسایی قلبی با کسر جهشی کاهش یافته مبتلا بودند، بدون توجه به درمان انجام‌شده، خطرات کلی بالاتری را برای پیامدهایHF (رویدادهای HF یا مرگ CV)نشان دادند.

این تجزیه و تحلیل از کارآزمایی FLOW نشان داد که سماگلوتید زیر جلدی 1.0 میلی گرم در هفته به طور قابل توجهی خطر حوادث نارسایی قلبی یا مرگ قلبی عروقی را تا 27 درصد و همچنین خطر مرگ CV را به تنهایی تا 29 درصد در گروه پرخطر مبتلا به دیابت نوع 2 و CKD کاهش می دهد.

محققان نوشتند: «مزایای سماگلوتاید در میان شرکت‌کنندگان، صرف‌نظر از اینکه آیا آنها در ابتدا HF داشتند یا خیر، در میان زیرگروه‌های بالینی مختلف در طول میانگین پیگیری 3.4 سال ثابت بود».

منبع:

https://medicaldialogues.in/cardiology-ctvs/news/once-weekly-semaglutide-cuts-heart-failure-risk-in-diabetes-and-kidney-disease-flow-trial-analysis-136815