14 آوریل 2025 - مطالعه ی منتشر شده در مجله غدد درون‌ ریز، نشان داد که نوسانات قند خون به طور قابل توجهی با خطر اختلال نعوظ (ED) در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 (T2DM) مرتبط است. زمان کم در محدوده ی هدف((TIR[1] ​​به عنوان یک عامل خطر مستقل ظاهر شد و اهمیت کنترل پایدار قند خون را برجسته کرد.

محققان تأکید کردند که فراتر از دستیابی به اهداف A1C، استراتژی ‌های شخصی ‌سازی‌ شده کاهش قند خون باید بر به حداقل رساندن نوسانات قند خون تمرکز کنند تا فراوانی و مدت زمان هایپرگلایسمی و هیپوگلایسمی کاهش یابد. حفظ قند خون در محدوده هدف ایده‌ آل می ‌تواند به کاهش خطر اختلال نعوظ در این جمعیت بیمار کمک کند، این موضوع بر نیاز به مداخلات بالینی پیشگیرانه تأکید می‌ کند.

دیابت نوع 2، یک عامل خطر شناخته‌ شده برای عوارض عروقی و عصبی است که می ‌تواند عملکرد نعوظ را مختل کند. در حالی که هایپرگلایسمی مداوم با اختلال نعوظ مرتبط بوده است، شواهد اخیر نشان می ‌دهد که نوسانات سطح قند خون نیز ممکن است نقش مهمی در این اختلال داشته باشد. دکتر Wu Dai و همکارانش از دانشکده پزشکی بالینی دانشگاه پزشکی آنهویی در چین، به بررسی ارتباط بین نوسانات قند خون و اختلال نعوظ در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، در یک مطالعه مقطعی شامل 317 بیمار مرد مبتلا به دیابت نوع 2 پرداختند. بر اساس نمرات شاخص بین ‌المللی عملکرد نعوظ - 5(IIEF-5)، شرکت‌ کنندگان به یک گروه بدون اختلال نعوظ( گروهnon-ED :76 مورد) و یک گروه مبتلا به اختلال نعوظ(گروه ED: 241 مورد) طبقه ‌بندی شدند. آنها همچنین بر اساس نمراتTIR به چارک ‌هایی تقسیم شدند. داده‌ های جمعیت ‌شناختی و آزمایشگاهی افراد شرکت کننده جمع ‌آوری شد و شاخص ‌های نوسانات قند خون با استفاده از پایش فوری گلوکز ارزیابی شدند.

یافته‌های این مطالعه به شرح زیر است:

 در گروهED ، نمراتTIR وIIEF-5  به طور قابل توجهی پایین‌ تر از گروه non-ED بود.

 سطوح بالاترTIR با افزایش نمرات IIEF-5 و کاهش قابل توجه در بروز ED مرتبط بود.

 تحلیل همبستگی اسپیرمن، همبستگی مثبتی بین نمرات IIEF-5 و TIR نشان داد(r=0.48).

 تحلیل اسپلاین مکعبی محدود، رابطه خطی منفی بینTIR و اختلال نعوظ را نشان داد.

 تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره، پس از تعدیل عوامل مخدوش ‌کننده،TIR  پایین را به عنوان یک عامل خطر مستقل برای اختلال نعوظ تأیید کرد.

این مطالعه، همبستگی معنی ‌داری را بین نوسانات قند خون و اختلال نعوظ در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 برجسته کرد، و زمان کم در محدوده را به عنوان یک عامل خطر مستقل تایید نمود.

محققان بر نیاز به استراتژی ‌های شخصی ‌سازی‌ شده کاهش قند خون فراتر از اهداف HbA1c برای اطمینان از کنترل پایدار قند خون تأکید کردند. اولویت دادن به TIR می ‌تواند به حداقل رساندن هایپرگلایسمی و هیپوگلایسمی کمک کند، و در نهایت خطر اختلال نعوظ را کاهش داده و کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود بخشد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/unstable-blood-sugar-levels-tied-to-higher-erectile-dysfunction-risk-in-men-with-type-2-diabetes-study-146196


[1]مدت زمان در محدوده هدف به درصد زمانی اشاره دارد که قند فرد در طول آن در محدوده طبیعی و نرمال قرار داشته است. اگرچه محدوه هدف با توجه به شرایط افراد می‌تواند متغیر باشد، اما طبق دستورالعمل‌ها توصیه می‌شود که محدودهی 70  تا 180 میلی‌ گرم در دسی ‌لیتر، محدوده هدف باشد.