4 فوریه 2025- بر اساس مطالعه ی منتشر شده در مجله بالینی غدد درون ریز و متابولیسم، چرخه ی مکرر کاهش و اضافه وزن بدن که همچنین به عنوان رژیم یویو شناخته می شود، به طور قابل توجهی خطر بیماری کلیوی را در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، بدون در نظر گرفتن شاخص توده بدنی (BMI) و سایر عوامل خطر افزایش می دهد.

رژیم یویو به عنوان کاهش مکرر و افزایش وزن چندین بار در طول سال ها تعریف می شود. شیوع آن در مردان 35 درصد و در زنان 55 درصد گزارش شده است.

نشان داده شده است که این الگوی رژیمی خطر حوادث قلبی عروقی را هم در جمعیت عمومی و هم در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و اخیراً در دیابت نوع 1 افزایش می دهد.

به گفته ی نویسندگان، این اولین مطالعه ای است که ارتباط بین رژیم یویو و حوادث کلیوی را در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نشان می دهد. دیابت نوع 1 برای مدت طولانی به عنوان بیماری افراد لاغر در نظر گرفته می شد. نویسندگان خاطرنشان کردند که مانند جمعیت عمومی، شیوع چاقی در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیز در حال افزایش است.

دکتر ماریون کاموین، سرپرست تیم تحقیق، از مرکز بیمارستانی دانشگاه بوردو در فرانسه، گفت: «ما نشان دادیم که تغییر پذیری شدید در وزن با افزایش خطر پیامدهای مختلف پیشرفت بیماری کلیوی دیابتی(DKD)  در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، مستقل از عوامل خطر سنتیبیماری کلیوی دیابتمرتبط است. طبق اطلاعات ما، این اولین مطالعه ای است که این ارتباط را نشان می دهد.

محققان فرانسوی شش سال، شاخص‌های وزن بدن 1432 شرکت ‌کننده در مطالعه آزمایشی کنترل و عوارض دیابت(DCCT)  /اپیدمیولوژی مداخلات و عوارض دیابت (EDIC) را بررسی کردند.

شاخص اولیه برای شناسایی الگوهای رژیم یویو در این مطالعه به عنوان «تغییرپذیری مستقل از میانگین یا VIM» شناخته شد که نوسانات بالاتر و پایین ‌تر از میانگین وزن بدن افراد را اندازه ‌گیری می ‌کند.

محققان با استفاده از داده های نوسان وزن، شش معیار را برای کاهش عملکرد کلیه و پیشرفت به سمت بیماری مزمن کلیوی بررسی کردند. معیار اصلی آنها «نرخ فیلتراسیون گلومرولی تخمینی(eGFR)» بود که میزان فیلتر کردن سموم از خون را توسط کلیه ها اندازه گیری می کند.

بر اساس این مطالعه، شرکت‌ کنندگانی که نوسانات وزنی بیشتری داشتند، 40 درصد کاهش در eGFR را نسبت به مقادیر پایه تجربه کردند. افرادی که دارای نوسانات وزنی بیشتری بودند، نیز احتمال بیشتری داشت که افزایش متوسط ​​و شدید آلبومینوری را تجربه کنند، وضعیتی که در آن پروتئین آلبومین به طور غیر طبیعی در ادرار وجود دارد. آلبومین بیشتری از طریق ادرار در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی دفع می شود.یافته های مشابهی برای بیماری کلیوی توسط سایر شاخص های مورد بررسی، تایید شد.

عوامل خطر بالقوه ی چرخه ی مکرر کاهش و اضافه وزن بدن

نویسندگان اذعان کردند که مکانیسم‌های پاتوفیزیولوژیکی که چرخه ی مکرر کاهش و اضافه وزن بدن را به خطر کلیوی مرتبط می ‌کند، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. اما آنها چند فرضیه را ارائه دادند، از جمله اینکه درمان با انسولین، که برای درمان دیابت نوع 1 مورد نیاز است، می تواند به چرخه ی مکرر کاهش و اضافه وزن بدن کمک کند. محققان دیگر این نظریه را مطرح کرده اند که چرخه ی مکرر کاهش و اضافه وزن بدن می تواند منجر به فشار بیشتر بر قلب و آسیب به کلیه و عروق شود.

نویسندگان مطالعه حاضر برای کاهش خطرات رژیم یویو و بروز بیماری کلیوی پیشنهادی ارائه دادند: استراتژی ‌هایی که با هدف کاهش وزن در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انجام می‌ شوند باید بر حفظ وزن ثابت در طولانی ‌مدت تمرکز کنند، زیرا ثبات وزن ممکن است تأثیر مثبتی بر نتایج سلامتی داشته باشد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2025-02-yo-dieting-significantly-kidney-disease.html