11 دسامبر 2024- بر اساس یک مطالعه ی اخیر که در مجله Diabetes Care منتشر شده است، زنان بارداری که از رژیم غذایی مدیترانه ای سالم استفاده می کردند، به دلیل کاهش قرار گرفتن در معرض آلاینده های آلی پایدار (POPs) کمترین خطر ابتلا به دیابت بارداری را داشتند.

دیابت بارداری ،(GDM) یک نگرانی بهداشتی فزاینده در سطح جهانی است و خطری جدی برای ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی در سنین بالاتر است. کودکانی که از زنان مبتلا به GDM متولد می شوند نیز در معرض خطر بالای ابتلا به عوارض دیگری مانند کلسترول غیرطبیعی خون و فشار خون هستند. دستورالعمل ها نشان می دهد که رژیم غذایی مدیترانه ای جایگزین (aMED) با میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، آجیل و حبوبات، با مقادیر متوسط ​​ماهی و مرغ با روغن زیتون، با کاهش خطرGDM  مرتبط است. با این حال، مقادیر زیادی آلاینده های آلی پایدار در این غذاها وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به GDM را افزایش دهد. از این رو، محققان مطالعه ای را برای بررسی ارتباط بین قرار گرفتن در معرض ترکیبی از aMED و آلاینده های آلی پایداربا دیابت بارداری انجام دادند.

داده‌های مربوط به امتیاز aMED از 1572 زن باردار با استفاده از پرسشنامه‌های بسامد غذا در اوایل بارداری از  مطالعه رشد جنین ایالات متحده جمع‌آوری شد. غلظت پلاسمایی 76POPs، از جمله آفت‌کش‌های کلر آلی، دی‌فنیل اترهای پلی‌برومینه، بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه(PCBs)، و مواد پِر و پلی فلوروآلکیل، اندازه‌گیری شد. مدل‌های رگرسیون لجستیک چند متغیره برای محاسبه ارتباط نمرات ترکیبی aMED و قرار گرفتن در معرض POPs با خطر GDM استفاده شد.

یافته های این مطالعه به شرح زیر است:

•  در مجموع 61 نفر از 1572 زن شرکت کننده در این مطالعه به دیابت بارداری مبتلا بودند(3.88%).

 • در زنان مبتلا به دیابت بارداری، 25 نوع آلاینده های آلی پایداراز مجموع 53 آلاینده ی مورد بررسی، تشخیص داده شد.

•  افزایش سطوح آلاینده های آلی پایدار، ارتباط مفید بالقوه ی نمره ی بالای رژیم مدیترانه ای جایگزین را با خطر دیابت بارداری، تضعیف کرد.

•  کمترین خطر دیابت بارداری در بین زنانی با نمرات aMED بالا و غلظت POP پایین مشاهده شد.

•  به طور خاص، نسبت شانس لگاریتمی تنظیم شده ی خطر دیابت بارداری، برای زنانی که غلظت بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه در خون آنها پایین بود، و نمرات aMED بالایی داشتند، در مقایسه با زنان دارای امتیازaMED  پایین و غلظت بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه بالا، 0.74- بود.

•  در بین زنانی با نمرات aMED پایین و غلظت بالایی از آلاینده های: TransNo_chlor، PCB182_187، PCB196_203،PCB199  وPCB206 ، ارتباط معکوسی وجود داشت.

•  این ارتباطات در زنانی که دارای اضافه وزن یا چاقی بودند، نسبت به سایرین بارزتر بود.

بر اساس این یافته ها محققان به این نتیجه رسیدند که زنان بارداری که از رژیم غذایی مدیترانه‌ای سالم پیروی می کردند و در معرض مقادیر کم آلاینده های آلی پایدار بودند، کمترین خطر ابتلا به دیابت بارداری را داشتند. محققان همچنین پیشنهاد کردند که در مطالعات آتی بر روی مداخلات غذایی برای جلوگیری از دیابت بارداری، قرار گرفتن در معرض آلاینده های آلی پایدار در نظر گرفته شود.

منبع:

https://medicaldialogues.in/obstetrics-gynaecology/news/healthy-mediterranean-diet-with-low-persistent-organic-pollutants-reduces-diabetes-risk-in-pregnant-women-study-139564