اول فوریه 2025- محققان تشخیص دادند که در مقایسه با درمان با انسولین، استفاده از استراتژی داروهای خوراکی کاهش دهنده گلوکز به همراه متفورمین و گلیبورید برای مدیریت دیابت بارداری (GDM) نمی تواند آستانه ی همترازی را از نظر خطر تولد نوزادان بزرگ برای سن بارداری (LGA) به دست آورد. مطالعه اخیر توسط دکتر Doortje R. و همکارانش انجام و در مجله JAMA Network منتشر شد.
دیابت بارداری، یک عارضه شایع بارداری است که با پیامدهای نامطلوب مانند نوزادان LGA، فشار خون بالا برای مادر و هیپوگلایسمی نوزادان همراه است. در دیابت بارداری زمانی که تغییرات رژیم غذایی برای کنترل قند خون مادر موثر واقع نمی شود، از انسولین به عنوان درمان استاندارد استفاده می گردد، اما داروهای خوراکی مانند متفورمین و گلیبورید اغلب به عنوان جایگزین برای راحتی و ترجیح بیمار مورد بررسی قرار می گیرند. این مطالعه بینش های انتقادی را در مورد اثربخشی نسبی این رویکردها ارائه داد.
شرکت کنندگانی که کنترل قند خون آنها در محدوده ی هدف نبود، به طور تصادفی با داروهای خوراکی کاهش دهنده گلوکز (409 نفر) یا انسولین (411 نفر) درمان شدند. متفورمین ابتدا با دوز 500 میلی گرم در روز تجویز شد و تا 1000 میلی گرم دو بار در روز یا بالاترین دوز قابل تحمل تیتر شد. داروی گلیبورید در صورت نیاز به درمان با متفورمین اضافه شد. شروع انسولین برای کسانی که موفق به دستیابی به سطوح گلوکز هدف نشده بودند، توصیه شد. کنترل ضعیف قند خون پس از دو هفته تغییر در رژیم غذایی به صورت گلوکز ناشتا > 95 میلی گرم در دسی لیتر، گلوکز 1 ساعت پس از غذا > 140 میلی گرم در دسی لیتر، یا گلوکز 2 ساعت پس از غذا > 120 میلی گرم در دسی لیتر تعریف شد.
پیامد اصلی درصد نوزادان LGA بود که به عنوان وزن تولد بیش از صدک 90 برای سن و جنسیت بارداری تعریف شد. پیامدهای ثانویه شامل هیپوگلایسمی مادر، زایمان سزارین، پره اکلامپسی، هیپوگلایسمی نوزادی، هایپربیلی روبینمی و بستری شدن در NICU بود.820 زن باردار مبتلا به دیابت حاملگی با میانگین سنی 33.2 سال (انحراف معیار، 4.7 سال) در این مطالعه شرکت داشتند.
یافته های کلیدی این مطالعه به شرح زیر است:
• در گروه درمان خوراکی، 79 درصد(320 نفر)کنترل قند خون خود را بدون استفاده از انسولین حفظ کردند.
• 23.9 درصد از نوزادان متولد شده از مادران در گروه درمان خوراکی (97 نوزاد) و 19.9 درصد(79 نفر) از نوزادان متولد شده از مادران تحت درمان با انسولین بزرگتر از سن حاملگی(LGA) بودند. اختلاف خطر مطلق 4.0% بود (95% فاصله اطمینان:1.7 درصد تا 9.8 درصد؛ p= 0.09) ، که از حاشیه ی همترازی(non inferiority margin) 8% عبور کرد.
• هیپوگلایسمی مادر در 20.9% شرکت کنندگان در گروه داروهای خوراکی در مقابل 10.9% در گروه درمان با انسولین رخ داد(اختلاف خطر مطلق، 10.0%؛ 95% فاصله اطمینان: 3.7 درصد تا 21.2 درصد).
• تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر سایر پیامدهای ثانویه، مانند زایمان سزارین، پره اکلامپسی و بستری شدن در NICU، وجود نداشت.
محققان نتیجه گیری کردند که یک استراتژی متوالی از داروهای خوراکی پایین آورنده ی گلوکز(ابتدا متفورمین و سپس افزودن گلیبورید) در پیشگیری از تولد نوزادان LGA در زنان مبتلا به دیابت حاملگی با انسولین همتراز نیست. بنابراین انسولین درمان انتخابی برای دستیابی به نتایج بهینه پری ناتال باقی می ماند. داروهای خوراکی برای بیماران منتخبی که نمی توانند انسولین را تحمل کنند یا به انسولین دسترسی ندارند، می تواند به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود، اما این بیماران باید تحت نظارت دقیق برای کنترل قند خون قرار گیرند.
منبع:
https://medicaldialogues.in/obstetrics-gynaecology/news/oral-glucose-lowering-agents-fall-short-to-insulin-for-containing-gestational-diabetes-outcomes-jama-141947