26 ژوئیه 2024 - بر اساس مطالعه ای که به صورت آنلاین در ژورنالDiabetes, Obesity and Metabolism  منتشر شد، در بیماران مبتلا به دیابت و رتینوپاتی دیابتی (DR)، درمان با آگونیست‌های گیرنده پپتید 1 شبه گلوکاگون (GLP1RAs) با افزایش خطر پیشرفت DR در مقایسه با مهارکننده‌های کوترانسپورتر 2 سدیم-گلوکز (SGLT2is)همراه است.

دکتر Donna Shu-Han Lin و همکارانش از بیمارستان Shin Kong Wu Ho-Su Memorial در تایپه، تایوان، اثرات GLP1RAs و SGLT2is را بر ایجاد یا پیشرفت رتینوپاتی دیابتیبررسی کردند. تجزیه و تحلیل آنها شامل 1517 بیمار مبتلا به DR و 9549 بیمار بدون DR تحت درمان باGLP1RA ؛ و 3034 بیمار مبتلا به DR و 19098 بیمار بدون DR تحت درمان با SGLT2i بود.

محققان دریافتند که در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی بروز هرگونه پیشرفت DR در گروهGLP1RA  به طور قابل توجهی بیشتر از گروه SGLT2i بود (نسبت خطر توزیع فرعی، 1.50).

این خطر پیشرفت ناشی از افزایش خطر جداشدگی کششی شبکیه (tractional RD) بود. در بیمارانی که در ابتدای تحقیق به رتینوپاتی دیابتی مبتلا نبودند، گروه ها خطر مشابهی برای همه پیامدهای چشمی داشتند.

محققان نوشتند: "خطرات رویدادهای شبکیه مرتبط با استفاده از GLP1RA احتمالاً در افرادی که خطر اولیه بالاتری دارند، تشدید می شود؛ اینکه آیا این مربوط به کنترل سریعتر گلایسمی با استفاده ازGLP1RA  است، هنوز مشخص نیست."

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-07-glp1ras-greater-diabetic-retinopathy-sglt2is.html