23 اکتبر 2024-محققان مرکز بیماری های غدد درون ریز و متابولیسم در ایتالیا، دریافتند که یک جلسه تمرین هوازی 30 دقیقه ای به طور قابل توجهی سطح گلوکز پلاسما را 1 ساعت پس از آزمایش تحمل گلوکز خوراکی کاهش می دهد و حساسیت به انسولین را در بزرگسالان جوان و سالم بهبود می بخشد. شرکت‌کنندگان بهبودهایی را در متابولیسم گلوکز پس از یک دوره فعالیت بدنی نشان دادند که نشان‌دهنده مزایای بالقوه ی ورزش در مدیریت و پیشگیری از دیابت نوع 2 است.

تاثیرات ورزش از نظر بالینی برای بهبود متابولیسم گلوکز و حساسیت به انسولین که عوامل حیاتی در پیشگیری از دیابت نوع 2 هستند، شناخته شده است. در حالی که تحقیقات معمولاً بر اثرات طولانی مدت فعالیت بدنی منظم متمرکز هستند، مطالعه فعلی تأثیر فوری یک جلسه تمرین هوازی را بر سطح گلوکز مورد بررسی قرار داد.

در این مطالعه با عنوان "یک جلسه تمرین بدنی باعث بهبود گلوکز پلاسما 1 ساعت پس از آزمایش تحمل گلوکز خوراکی در بزرگسالان جوان سالم می شود"، که در مجله تحقیقات غدد درون ریز منتشر شد، محققان اثرات یک جلسه تمرین هوازی 30 دقیقه ای را بر متابولیسم گلوکز آزمایش کردند. در جوانان سالم آنها قند پلاسما را یک ساعت پس از آزمایش تحمل گلوکز خوراکی اندازه گیری کردند، زیرا مطالعات قبلی نشان داده است که قند پلاسما یک پیش بینی کننده قوی برای خطر دیابت در آینده است.

در مجموع 32 شرکت کننده 20 تا 35 ساله برای این مطالعه انتخاب شدند. هیچکدام سابقه دیابت یا شرکت در ورزشهای رقابتی را نداشتند، و هیچکدام تحت درمان دارویی نبودند. همه در ابتدا تحت آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) قرار گرفتند و به دنبال آن یک جلسه دویدن آهسته ( با 60 تا 65 درصد از VO2max آنها)را انجام دادند.

یک آزمایش تحمل خوراکی دوم، 24 ساعت پس از دویدن برای ارزیابی تغییرات در گلوکز ناشتا و سطح انسولین ، 1 ساعت پس از مصرف گلوکز انجام شد. حساسیت به انسولین نیز با استفاده از شاخص‌های جایگزین مانند شاخص‌های ماتسودا و QUICKI ارزیابی شد.

سطح گلوکز ناشتا از 82.8 میلی گرم در دسی لیتر به 78.5 میلی گرم در دسی لیتر کاهش یافت و گلوکز 1 ساعته پس از آزمایش تحمل خوراکی که قبل از ورزش برابر با 122.8 میلی گرم در دسی لیتر بود به 111.8 میلی گرم در دسی لیتر در روز پس از ورزش کاهش یافت. سطح انسولین 1 ساعت پس از آزمایش تحمل خوراکی گلوکز نیز به طور قابل توجهی از 57.4 به 43.5 میکرویونیت بر میلی لیترکاهش یافت. حساسیت به انسولین بهبود یافت، همانطور که با افزایش شاخص ماتسودا از 7.79 به 9.02 و شاخص QUICKI از 0.36 به 0.38 نشان داده شد. شاخص HOMA-IR، معیار مقاومت به انسولین، از 1.51 به 1.28 کاهش یافت.

این اثرات مثبت بر متابولیسم گلوکز و حساسیت به انسولین، تنها 24 ساعت پس از یک جلسه تمرین، نشان می دهد که حتی فعالیت بدنی گاه به گاه می تواند به طور قابل توجهی به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 از طریق بهبودهای فوری در کنترل گلوکز کمک کند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-10-occasional-minute-session-diabetes-factors.html