9 اوت 2024- یک مطالعه جدید نشان داد که ترکیب مداخلات ساختارمند یوگا با اقدامات استاندارد تغییر سبک زندگی در مقایسه با تبعیت صرف از روش های تغییر سبک زندگی، به طور قابل ملاحظه ای خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در افراد پیش دیابتی کاهش می دهد.این یافته ها در ژورنال Diabetes and Metabolic Syndrome: Clinical Research and Reviews  منتشر گردید.

دکتر Sri V. Madhu، سرپرست تیم تحقیق از مرکز دیابت، غدد درون ریز و متابولیسم در دانشگاه کالج علوم پزشکی و بیمارستان GTB در هند، گفت: «یک مداخله ساختارمند یوگا شامل آساناهای انتخابی یوگا و پرانایاما که روزانه به مدت 40 دقیقه انجام می شود در پیشگیری از دیابت نوع 2 مؤثر است. این اولین کارآزمایی تصادفی و کنترل‌شده با قدرت کافی برای نشان دادن اثربخشی طولانی‌مدت یوگا در طی 3 سال در نزدیک به 1500 فرد مبتلا به پیش دیابت است».

یوگا، تمرینی با ریشه های چند صد ساله در هند، به طور گسترده ای به عنوان یک رویکرد جامع برای حفظ سلامت و دستیابی به تندرستی شناخته شده است. در مدیریت چندین اختلال مرتبط با سبک زندگی از جمله دیابت موثر است. بار جهانی دیابت نوع 2 بسیار زیاد است، به طوری که هند به تنهایی بیش از 77 میلیون فرد مبتلا به دیابت و تعداد بیشتری از افراد مبتلا به پیش دیابت را شامل می شود که به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. مداخلات سبک زندگی همچنان موثرترین راهبرد برای پیشگیری از دیابت هستند.

در این مطالعه، دکتر  Madhuو همکارانش بهارزیابی اثربخشی طولانی مدت تمرین یوگا در کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 پرداختند.

دکتر Madhu، گفت: این روش پیامدهای مهمی هم برای عملکرد بالینی و هم برای سلامت عمومی و سیاست ملی بهمراه دارد. در سطح بالینی، می تواند یک رویکرد مفید برای مدیریت پیش دیابت باشد. با این حال، پیامدهای سلامت عمومی آن بسیار گسترده است و می تواند به عنوان یک تغییر دهنده ی بازی برای پیشگیری از دیابت در کشور عمل کند. اگر به‌عنوان یک سیاست ملی برای پیشگیری از دیابت اجرا شود، می‌تواند راه درازی در کنترل اپیدمی در حال افزایش دیابت نوع 2 در کشور ما داشته باشد.

این مطالعه، به عنوان یک کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده در پنج مرکز پزشکی انجام شد. بزرگسالان مبتلا به پیش دیابت از طریق آزمایش تحمل گلوکز خوراکی به طور تصادفی به یک گروه مداخله ی ساختارمند یوگا، که شامل 40 دقیقه آساناهای یوگا و پرانایاما علاوه بر معیارهای استاندارد سبک زندگی بود، یا یک گروه کنترل که فقط معیارهای سبک زندگی استاندارد را دریافت کردند، تقسیم شدند.

پیامد اولیه، بروز دیابت بود که بین دو گروه پس از دوره ی مداخله 3 ساله با استفاده از تجزیه و تحلیل به قصد درمان، مقایسه شد. در مجموع 974 نفر (488 نفر در گروه 1 : یوگا + سبک زندگی و 486 نفر در گروه 2: سبک زندگی به تنهایی) به صورت تصادفی انتخاب شدند.

یافته های کلیدی مطالعه به شرح زیر است:

•  پس از 3 سال پیگیری، 39.2 درصد کاهش خطر نسبی دیابت در گروه یوگا (11.5 درصد) در مقایسه با گروه معیارهای سبک زندگی به تنهایی (18.9 درصد) مشاهده شد.

•  تجزیه و تحلیل مدل خطر متناسب کاکس نشان داد که نسبت شانس ابتلا به دیابت در گروه اقدامات سبک زندگی به تنهایی نسبت به گروه یوگا به طور قابل توجهی بالاتر بود(1.74).

•  پایبندی به یوگا بالا بود، به طوری که 77 درصد از افراد در بیش از 75 درصد مواقع یوگا را تمرین می کردند.

دکتر مادو در مورد اثربخشی یوگا برای پیشگیری از دیابت اظهار داشت: "یوگا و اقدامات استاندارد تغییر سبک زندگی، کاهش 39.2 درصدی را در خطر نسبی ابتلا به دیابت در طی 3 سال در مقایسه با اقدامات استاندارد سبک زندگی به تنهایی در این مطالعه نشان داد. یوگا در مقایسه با تنها 2 کارآزمایی پیشگیری از دیابت موجود که در هند انجام شده است، عملکرد بهتری دارد. در حالی که برنامه ی پیشگیری از دیابت در هند(DPP) کاهش خطر نسبی تقریباً 28٪ با اقدامات سبک زندگی را نشان داد، مطالعه دیگر با استفاده از سبک زندگی و افزودن گام به گام متفورمین کاهش 32درصدی در خطر دیابت را گزارش کرده است بنابراین یوگا بهتر از هر دو عمل می کند".

تازگی این مطالعه در این واقعیت نهفته است که این اولین بار است که نتایج قانع کننده ای از یوگا، یک تمرین باستانی هندی، برای پیشگیری از دیابت در یک آزمایش طولانی مدت با طراحی خوب ارائه شده است.

او نتیجه گیری کرد که "تلفیق یوگا با شیوه های استاندارد سبک زندگی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در مقایسه با تکیه بر شیوه های زندگی به تنهایی کاهش می دهد."

علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که زیر گروه‌های خاصی از جمعیت مورد مطالعه، از نظر پیشگیری از دیابت از یوگا سود بیشتری می‌برند. یوگا در افراد مسن و زنان و در افراد پیش دیابتی که سطح IGT یا HbA1c بیش از 6 درصد داشتند، بهتر عمل کرد.

این مطالعه دارای چند محدودیت بود. در این مطالعه، نشانگرهای زیستی استرس، مقاومت به انسولین و التهاب که می‌توانستند مکانیسم‌های احتمالی مزیت گزارش‌شده را روشن کنند، بررسی نشد. این مطالعه محدود به جمعیت هند بود و قبل از اینکه بتوان آن را به عنوان یک استراتژی جهانی در نظر گرفت، باید در سایر جمعیت‌های جهان نیز تکرار شود.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/first-major-trial-finds-yoga-plus-lifestyle-changes-cut-type-2-diabetes-risk-in-prediabetics-more-than-lifestyle-alone-132911