29سپتامبر 2024- بر اساس مقاله ی ارائه شده در نشست سالانه انجمن اروپایی برای مطالعه دیابت(EASD)، با وجود افزایش استفاده از سیستم نظارت مداوم بر قند خون و درمان با پمپ انسولین، ترس از هیپوگلایسمی (قند خون پایین) همچنان مانع مهمی برای فعالیت بدنی و ورزش برای بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1(T1D) است.
با این حال، یافته های این مطالعه نشان می دهد که اگر درباره ی ورزش و مدیریت دیابت در کلینیک بیشتر صحبت شود و آموزش های مورد نیاز به بیماران ارائه شود، این ترس می تواند کاهش یابد.
سرپرست تیم تحقیق، دکتر Catriona Farrell، از دانشگاه داندی در اسکاتلند، توضیح داد: «ورزش منظم می تواند به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا به اهداف قند خون خود برسند، ترکیب بدنی و تناسب اندام خود را بهبود بخشند، همچنین خطر حملات قلبی و سکته مغزی را کاهش دهند، که در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 بیشتر است، با این حال، بسیاری از افرادی که مبتلا به دیابت نوع 1 هستند، وزن بدن خود را سالم نگه نمی‌دارند یا میزان فعالیت بدنی توصیه شده را در هفته انجام نمی‌دهند».
تعدادی از مطالعات قبلی موانع ورزش را در دیابت نوع 1 بررسی کرده اند، اما این مطالعات به دلیل حجم نمونه کوچک، شواهد قابل اطمینانی را ارائه نمی دهند.برای پر کردن این شکاف مهم شواهد، محققان دانشگاه داندی، دانش و موانع فعالیت بدنی در بزرگسالان مبتلا بهT1D و عوامل پیش‌بینی کننده ی مرتبط را ارزیابی کردند.
بزرگسالان مبتلا بهT1D ازشبکه ی دیابت تحقیقات NHS اسکاتلند(ثبت پژوهش) و در سطح بین‌المللی از طریق رسانه‌های اجتماعی ثبت نام شدند.به طور کلی، 463 بزرگسال، 221 مرد و 242 زن، مبتلا بهT1D به یک پرسشنامه مبتنی بر وب ناشناس در مورد موانع فعالیت بدنی(اندازه‌گیری شده بر اساس موانع اصلاح شده برای فعالیت بدنی در مقیاس دیابت نوع 1[BAPAD-1])، مدیریت دیابت، و نگرش به ورزش، پاسخ دادند.
از شرکت کنندگان خواسته شد تا در مقیاس لیکرت 7 درجه ای (1، بسیار بعید تا 7 بسیار محتمل) شانس هر یک از 13 عامل ذکر شده در پرسشنامه که ممکن است آنها را از انجام فعالیت بدنی منظم در شش ماه آینده باز دارد، ارزیابی کنند. از دست دادن کنترل دیابت، خطر هیپوگلایسمی، ترس از خستگی، ترس از آسیب دیدن، سطح تناسب اندام پایین، و عدم حمایت اجتماعی برخی از این عوامل بودند.
محققان میانگین نمرات را برای هر یک از این عوامل محاسبه کردند و ارزیابی نمودند که کدام یک از این عوامل با موانع درک شده برای فعالیت بدنی بیشترین ارتباط را دارند و همچنین عوامل پیش‌بینی‌کننده ی مستقل را شناسایی نمودند.
پاسخ‌دهندگان سن خود را بین 45 تا 54 سال، میانگین طول مدت بیماری خود را بین 21 تا 25 سال و میانه ی HbA1c خود را بین 50 تا 55 میلی‌مول بر مول (میزان ایده‌آل 48 میلی‌مول در مول یا کمتر) گزارش کردند.
بیش از سه چهارم (79٪) از پاسخ دهندگان گزارش دادند که از سیستم نظارت مداوم بر قند خون یا گلوکومتر استفاده می کنند، حدود دو سوم (64٪) گفتند که با چندین بار تزریق روزانه انسولین تحت درمان هستند و بیش از یک سوم (36٪) از پمپ انسولین استفاده می کردند.
محققان دریافتند که علیرغم پیشرفت‌ها در فناوری‌ها و مدیریت دیابت، "خطر هیپوگلایسمی همراه با ورزش" همچنان مانع مهمی برای فعالیت بدنی است.نکته مهم این است که شرکت‌کنندگانی که اهمیت تنظیم دوز انسولین را قبل و بعد از ورزش و همچنین تنظیم کربوهیدرات دریافتی را برای ورزش به بهترین شکل درک کرده بودند، کمتر از هیپوگلایسمی مرتبط با فعالیت بدنی می‌ترسیدند. این دانش به منظور تطبیق مصرف انسولین و/یا کربوهیدرات برای جلوگیری از هیپوگلایسمی ناشی از ورزش ضروری است.
محققان همچنین دریافتند که پرسیدن سوالاتی در مورد ورزش از بیماران در کلینیک دیابت، با ترس از هیپوگلایسمی ارتباط منفی دارد و اعتماد به نفس ورزشی را به عنوان قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده مستقل ترس از فعالیت بدنی شناسایی کردند.
دکتر فارل گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که برای از بین بردن موانع فعالیت بدنی، و توانمندسازی بیماران برای ورزش ایمن و مؤثر، باید آموزش‌ها و گفت‌وگوهایمان در مورد ورزش را در کلینیک‌ها بهبود بخشیم، به نوبه خود، این کار به آنها کمک می کند تا به مزایای سلامتی زیادی که ورزش به آنها ارائه می دهد، دست یابند».
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2024-09-hypoglycemia-major-barrier-adults-diabetes.html