28 اکتبر 2024- بر اساس مطالعه ای به رهبری دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه امری رولینز در آتلانتا، پزشکان باید در تجویز بدون برچسب داروهای کاهنده ی قند خون برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1(T1D)  احتیاط کنند.

هر دو گروه دارویی آگونیست های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1RA) و مهارکننده های سدیم-گلوکز 2 (SGLT2) مزایای قابل توجهی برای سلامت قلب و عروق و کلیه در سایر جمعیت ها، به ویژه در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داده اند. آگونیست های گیرنده GLp-1 همچنین به دلیل اثرات کاهش وزن خود با استقبال زیادی روبرو شده اند.

مهارکننده هایSGLT2 ، با خطر قابل توجه کتواسیدوز دیابتی یوگلایسمیک(سطوح سمی اسیدی شدن خون) همراه هستند، وضعیت خطرناکی که در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 شایع است. به دلیل این خطر، مهارکننده‌های SGLT2 برای استفاده ی افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در اروپا ممنوع شده است و سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) آنها را برای T1D تأیید نکرده است.

برایGLP-1RA ، نگرانی هایی در مورد کاهش وزن قابل توجه وجود دارد که به طور بالقوه منجر به کتواسیدوز یا بدتر شدن هیپوگلایسمی می شود. در حالی که این داروها می توانند برای مدیریت وزن مفید باشند، میزان کاهش وزن می تواند مشکلات جدیدی را در افراد مبتلا به T1D ایجاد کند، زیرا ممکن است در نتیجه ی کاهش وزن نیاز آنها به انسولین به سرعت تغییر کند.

در یک نامه تحقیقاتی با عنوان "تجویز آگونیست های گیرنده GLP-1 و مهارکننده های  SGLT2برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1" که در JAMA منتشر شده است، نویسندگان بر نیاز حیاتی به تحقیقات بیشتر تاکید کردند تا بتوانند اطلاعات بیشتری در مورد استفاده از این درمان های ثانویه ی بالقوه خطرناک بدست آورند.

محققان در این مطالعه، 943456 فرد مبتلا بهT1D (میانگین سنی 41.5، 49.5٪ زن) را از سال 2010 تا 2023 با استفاده از پایگاه دادهEpic Cosmos ، شناسایی کردند. در حالی که دلایل خاصی برای تجویز این داروها در دسترس نبود، محققان موفق شدند روندهایی را شناسایی کنند که با استفاده های تایید شده در دیابت نوع 2 مطابقت داشتند.

افرادی که به تازگی برای آنها مهارکننده‌های SGLT2 تجویز شده بود، به طور قابل‌توجهی نرخ بالاتری از مشکلات قلبی عروقی از قبل موجود مانند نارسایی قلبی(16.6٪ در مقابل 2.8٪ در کل جمعیت مبتلا به دیابت نوع 1)و بیماری مزمن کلیوی (26.9٪ در مقابل 15.9٪) داشتند. این داده‌ها نشان می‌دهد که پزشکان برای مدیریت عوارض قلبی عروقی و کلیوی در بیماران T1D به این درمان‌ها روی می‌آورند، حتی اگر این داروها به صراحت برای این وضعیت تأیید نشده باشند.

برعکس، آن دسته از افرادی که برای آنها به تازگی GLP-1RAها تجویز شده بود، نرخ چاقی بالاتری داشتند (69.4٪ در مقابل 45.7٪). این داده‌ها نشان می‌دهد که پزشکان GLP-1RA را برای کمک به مدیریت چاقی در بیماران T1D تجویز می‌کنند، زیرا مدیریت وزن جزء حیاتی مراقبت از دیابت است.

درصد جمعیت مبتلا به دیابت نوع 1 که برای آنها GLP-1RA تجویز شده بود از 0.3% در سال 2010 به 6.6% در سال 2023 افزایش داشت. این آمار برای مهارکننده های SGLT2 از 0.1٪ در سال 2013 به 2.4٪ در سال 2023 افزایش داشت. درصد بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 که این داروها در مجموع برای آنها تجویز شده بود در این مدت از 0.7 درصد به 8.3 درصد افزایش داشت.

بیشترین افزایش در دارویsemaglutide (با نام تجاری  Ozempic،Rybelsus  و Wegovy) از گروه GLP-1RA مشاهده شد که از 0.2٪ در سال 2018 به 4.4٪ در سال 2023 افزایش یافت.

نگرانی‌ها در مورد ایمنی این داروها برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 همچنانباقی است، به‌ویژه خطر کتواسیدوز دیابتی یوگلایسمیک، که منجر به حذف مهارکننده‌های SGLT2 برایT1D در اروپا و عدم تایید آنها توسط FDA در ایالات متحده شد، علاوه بر این،GLP-1RA  با خطراتی مانند کاهش وزن قابل توجه و افزایش احتمالی کتواسیدوز یا هیپوگلایسمی همراه است.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که علی‌رغم نگرانی‌های نظارتی، استفاده ی خارج از برچسبGLP-1RAs  و مهارکننده‌های SGLT2 درT1D عمدتاً به دلیل مزایای قلبی و عروقی و مدیریت وزن آنها به رشد خود ادامه می‌دهد.

محققان در این نامه تحقیقاتی نتیجه گیری کردند که "به مطالعات آینده نگر در مورد اثربخشی و ایمنی  GLP-1RAs  یا مهارکننده های SGLT2 در جمعیت T1D نیاز است."

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-10-glucose-lowering-drugs-diabetes-patients.html