31 دسامبر 2024- دیابت نوع 2 (T2DM) یکی از بیماری‌های شایع است که شیوع آن همچنان رو به افزایش است. در سال 2019، فدراسیون بین‌المللی دیابت گزارش داد که حدود 463 میلیون بزرگسال در سطح جهانی مبتلا بهدیابت نوع 2 هستند و پیش‌بینی می‌شود که این تعداد تا سال 2045 به 700.2 میلیون نفر افزایش یابد. دیابت تأثیر زیادی بر بروز بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD) دارد، و مدیریت عوامل خطرزا برای این بیماری‌ها در بیماران دیابتی بسیار اهمیت دارد. اگرچه داروهای معمول دیابت در کنترل سطح قند خون مؤثر هستند، اما می‌توانند دارای عوارض جانبی باشند و حتی در برخی موارد بروز بیماری‌های قلبی‌عروقی را تشدید کنند. بنابراین، نیاز به عوامل ایمن‌تر و مؤثرتر برای تنظیم سطح قند خون در بیماران دیابتی وجود دارد.

تحقیقات اخیر نشان داده است که میکروارگانیسم‌های موجود در رژیم غذایی می‌توانند تأثیر مثبتی بر سلامت انسان داشته باشند. تحقیقات بالینی و اپیدمیولوژیک نشان داده‌اند که عدم تعادل در میکروبیوتای روده با بیماری‌های مزمن نظیر دیابت و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. مصرف میکروارگانیسم‌ها از طریق رژیم غذایی روزانه می‌تواند به بهبود عملکرد روده، تنظیم سیستم ایمنی و کاهش حساسیت به بیماری‌های مزمن کمک کند. بنابراین، علاقه به استفاده از مواد زیست فعال برای مدیریت این بیماری‌ها در حال افزایش است. پروبیوتیک‌ها، پری‌بیوتیک‌ها و سین‌بیوتیک‌ها از جمله مکمل‌ها و داروهایی هستند که برای تنظیم میکروبیوتای روده به کار می‌روند. همچنین، مصرف مواد غذایی حاوی میکروارگانیسم‌ها مانند ماست و کفیر، کیمچی، کلم شور، خامه ی ترش می‌تواند برای سلامت متابولیک و سیستم ایمنی مفید باشد.

در این مطالعه، محققان ارتباط بین مصرف میکروب های زنده (LM) و خطر بیماری قلبی عروقی(CVD)  و مرگ و میر ناشی از حوادث قلبی عروقی را در بزرگسالان مبتلا به دیابت بررسی می کند.

محققان، یک مطالعه کوهورت گذشته‌نگر را با استفاده از داده‌های بررسی ملی سلامت و تغذیه(NHANES)  از سال 2001 تا 2010، با داده‌های پیگیری مرگ‌ و میر تا 31 دسامبر 2019 انجام دادند. در مجموع 3955 بزرگسال مبتلا به دیابت وارد این مطالعه شدند. شرکت کنندگان بر اساس میزان دریافتمیکروب های زندهاز طریق رژیم غذایی به گروه کم (LLM)، متوسط​​(MLM) یا زیاد(HLM)  طبقه بندی شدند. محققان با کمک رگرسیون لجستیک وزنی چند متغیره رابطه بین مصرف LM و CVD را ارزیابی کرده و از مدل‌های خطرات متناسب کاکس وزنی برای ارزیابی مرگ‌ومیر ناشی از حوادث قلبی عروقی استفاده نمودند.

از بین 3955 شرکت کننده، 1064 نفر به بیماری های قلبی عروقی مبتلابودند. خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در افرادی که به میزان متوسط میکروب های زنده را از طریق رژیم غذایی دریافت می کردند، به طور قابل توجهی در مقایسه با کسانی که این میکروب ها را از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کردند، پایین تر بود(OR=0.55، فاصله ی اطمینان 95%: 0.33-0.92)، بدون ارتباط معنی داری برای گروه های دریافت کننده ی مقادیر کم(LLM) و زیاد(MLM) میکروارگانیسم های زنده.در طی یک پیگیری 10.5 ساله، 432 مورد مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی رخ داد. مصرفمیزان متوسط میکروب های زندهبا خطر کمتر مرگ و میر قلبی عروقی همراه بود(HR=0.65؛ 95٪ فاصله اطمینان: 0.49- 0.86).

محققان نتیجه گیری کردند که مصرف متوسط ​​میکروب های زنده از طریق رژیم غذایی با کاهش خطرCVD  و مرگ و میر قلبی عروقی در بزرگسالان مبتلا به دیابت مرتبط است. این یافته ها مزایای بالقوه قلبی عروقی گنجاندن میکروب های زنده(LM) را در رژیم غذایی بیماران دیابتی نشان می دهد.

منبع:

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0168822724008520