خلاصه ی کلیدی:
• دسترسی محدود به غذای سالم خطر ابتلا به دیابت جدید پس از پیوند را در گیرندگان پیوند کبد افزایش می دهد.
• بیمارانی که پس از پیوند به دیابت مبتلا شدند، همچنین افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی را تجربه کردند.
22 نوامبر 2024 - بر اساس دادههای ارائه شده در نشست علمی سالانه ی کالج آمریکایی گاسترواینترولوژی(ACG)، دریافتکنندگان پیوند کبد که در شهرستانهایی با دسترسی محدود به غذای سالم زندگی میکردند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت پس از پیوند قرار داشتند.
دکتر اشلی اچ. جوول، رززیدنت داخلی در دانشکده پزشکی دانشگاه دوک، گفت: «ما این تحقیق را انجام دادیم تا بررسی کنیم که چگونه ناامنی غذایی، یک عامل تعیینکننده ی اجتماعی قابل تغییر برای سلامت، ممکن است با پیامدهای پیوند کبد مرتبط باشد. ما به طور خاص بر روی ایجاد دیابت قندی جدید پس از پیوند تمرکز کردیم، که حدود 20 درصد از گیرندگان پیوند را تحت تاثیر قرار می دهد و با نتایج ضعیف پس از پیوند همراه است .ما امیدوار بودیم که نتایج تحقیقات ما بتواند پیامدهایی برای بهبود نتایج پس از پیوند و رسیدگی به نابرابریهای مرتبط داشته باشد.
دکتر جوول و همکارانش با استفاده از شبکه ی متحد برای به اشتراک گذاری اعضا و پایگاه داده ثبت علمی دریافت کنندگان پیوند، 68273 گیرندهیپیوند کبدرا برای اولین بار بین جولای 2004 تا دسامبر 2022 شناسایی کردند که در زمان پیوند دیابت نداشتند و حداقل یک سال تحت نظارت قرار داشتند. محققان همچنین دادههایی را از اطلس محیط غذایی USDA و رتبهبندیهای بهداشت شهرستانها جمعآوری کردند تا دسترسی بیماران به غذای سالم را تعیین کنند. این دسترسی از طریق نسبت افرادی که با ناامنی غذایی روبرو هستند، نسبت افرادی که در مناطق بیابانی غذایی)مناطقی کهخواربار فروشی هایی که غذاهای سالم تری دارند برای بسیاری از ساکنان دور هستند یا غیرقابل دسترس هستند( زندگی میکنند و وجود مناطق غذایی ناسالم یا باتلاق غذایی (مناطقی با دسترسی بالای به گزینههای غذایی ناسالم به جای گزینههای غذایی سالم) اندازهگیری شد.
به گفته محققان، 15.5 درصد از دریافت کنندگان پیوند کبد، پس از پیوند به دیابت مبتلا شدند که 72.1 درصد موارد در طی یک سال رخ داده بود. اکثریت آنها، افراد 40 تا 59 ساله بودند و تقریباً دو سوم مرد(65.3%) بودند.
محققان همچنین گزارش دادند که نسبت دریافتکنندگان پیوند کبد که به دیابت مبتلا شدند در شهرستانهایی با بالاترین ناامنی غذایی در مقابل کمترین ناامنی غذایی تقریباً دو برابر بیشتر بود (21%در مقابل 11%؛P <.001). به همین ترتیب، بیمارانی که در شهرستانهایی زندگی می کردند که با نسبت بالایی از بیابانهای غذایی مواجه بودند ( 19% در مقابل 13%؛P <.001) و همچنین بیمارانی که در باتلاقهای غذایی زندگی می کردند(18%در مقابل 14%؛P <.001) بیشتر احتمال داشت که به دیابت مبتلا شوند. این یافتهها پس از تعدیل برای عوامل خطر (بیشترین در مقابل پایینترین چارک ناامنی غذایی،: subHR =1.58؛ 95% فاصله اطمینان(CI):1.46 تا 1.71) ادامه یافت.
دکتر جوول، گفت: «ما دریافتیم که گیرندگان پیوند کبد که در شهرستانهایی زندگی میکنند که دسترسی کمتری به غذای سالم دارند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت جدید پس از پیوند، مستقل از سایر عوامل اجتماعی و جمعیتشناختی و مرتبط با پیوند، هستند».
علاوه بر این، دیابت پس از پیوند با خطر بالاتری برای مرگ و میر ناشی از همه علل(sHR =1.18؛ 95٪ فاصله اطمینان: 1.13 تا 1.22)، مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی(sHR =1.18؛ 95٪ فاصله اطمینان: 1.04 تا 1.35) و مرگ و میر در نتیجه ی یک عفونت(sHR =1.29؛ 95٪ فاصله اطمینان:1.13 تا 1.48 ) و از دست دادن پیوند(sHR= 1.39؛ 95٪ فاصله اطمینان: 1.22 تا 1.59) مرتبط بود.
دکتر جوول، گفت: بنابراین بهبود دسترسی به غذای سالم می تواند خطر ابتلا به دیابت پس از پیوند و پیامدهای مرتبط با آن را کاهش دهد. گیرندگان پیوند کبد ممکن است از غربالگری برای ناامنی غذایی و مداخلات برای بهبود دسترسی به غذاهای سالم سود ببرند. این مداخلات می تواند شامل ارائه اطلاعات در مورد منابع محلی، مشارکت با سازمان های اجتماعی، و ارائه ی آموزش های تغذیه ای باشد.
وی افزود: "ما به تحقیقاتی در آینده برای ارزیابی مداخلات برای شناسایی و رسیدگی به ناامنی غذایی در شرایط پس از پیوند کبد و تاثیر آنها بر ایجاد دیابت قندی پس از پیوند و سایر پیامدهای پس از پیوند، نیاز داریم."
منبع:
https://www.healio.com/news/gastroenterology/20241113/improving-access-to-healthy-food-may-lower-risk-for-postliver-transplant-diabetes