24 مارس 2025- آگونیست‌های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1) درمان‌های مبتنی بر پپتید برای درمان دیابت و کاهش وزن هستند. متأسفانه کمبودها و هزینه های زیاد، شروع و ادامه درمان را برای مردم دشوار کرده است. اکنون، محققان یک سیستم دارورسانی جدید را معرفی کرده اند که این پپتیدها را مستقیماً به روی آنتی ‌بادی ‌هایی که هدف قرار می ‌دهند، متصل می کند. در مطالعات روی موش، این سیستم منجر به کاهش وزن پایدار و مدیریت طولانی مدت قند خون با تزریق GLP-1 با یک چهارم دوز استاندارد شد.

پرفسور بردلی پنتلوت، استاد شیمی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، نتایج تیم خود را در نشست بهاری انجمن شیمی آمریکا (ACS) ارائه خواهد کرد. ACS از 23 تا 27 مارس 2025 برگزار می شود و در آن حدود 12000 مقاله در مورد طیف وسیعی از موضوعات علمی ارائه می شود.

درمان های مبتنی بر پپتید بسیار موثر هستند. با این حال، آنها به راحتی توسط آنزیم ها در بدن فرد تجزیه می شوند زیرا پپتیدها فاقد ثبات ساختاری پروتئین های بزرگتر و پیچیده تر هستند. یکی از روش‌هایی که دانشمندان برای حل این محدودیت برای آگونیست‌های گیرنده GLP-1 یافته اند، چسباندن این پپتید به طور مستقیم به آنتی ‌بادی‌های ایمونوگلوبولینجی (IgG) شخص است. اینIgG های طولانی اثر و ترکیب شده با دارو به عنوان وسیله ی نقلیه ی پپتیدی عالی عمل می کنند، اما گران هستند زیرا آنتی بادی ها باید در آزمایشگاه استخراج و اصلاح شوند تا بتوانند در بدن همان فرد موثر باشند.

پرفسور پنتلوت و تیمش، یک فناوری جدید را توسعه داده ‌اند که در آن آگونیست‌های گیرنده GLP-1 به ایمونوگلوبولین‌ جی (IgGs) در داخل بدن متصل می‌ شوند. این سیستم دارورسانی که او آن را "نقاشی آنتی‌ بادی درون بدن"  نامیده است، خود یک پپتید است که از سه بخش تشکیل شده است: یک بخش اتصال‌ دهنده که به IgG متصل می ‌شود، یک بخش حمل ‌کننده که آگونیست گیرنده GLP-1 را جا به ‌جا می ‌کند، و یک بخش واکنشی که داروی GLP-1 را از طریق یک پیوند کووالانسی به IgG متصل می ‌کند(رنگ آمیزی آنتی بادی).

در آزمایشات آزمایشگاهی پلت فرم رنگ آمیزی آنتی بادی بر روی IgGهای موش و انسان، محققان دریافتند که تقریباً نیمی از آنتی بادی ها با موفقیت به آگونیست های گیرنده GLP-1 در دمای بدن 98.6 درجه فارنهایت (37 درجه سانتیگراد) متصل می شوند.

سپس، آنها این پلتفرم را برای تحویل آگونیست های گیرنده GLP-1 در مدل موش برای دیابت نوع 2 و چاقی ناشی از متابولیک، آزمایش کردند. پرفسور پنتلوت و همکارانش اعلام کردند که موش‌ها مدیریت پایدار قند خون و کاهش وزن را تا 15 روز پس از یک بار درمان تجربه کردند. در واقع، موش هایی که رنگ آمیزی آنتی بادی را دریافت کردند، نتایج بهتر و ماندگارتری در دوز بسیار کمتر داروی GLP-1 نسبت به دوز تجویز شده ی استاندارد فعلی داشتند.

محققان یافته های خود را در یک مقاله تحقیقاتی پیش از چاپ که در حال حاضر در دست بررسی است، به اشتراک گذاشته اند.پرفسور پنتلوتدر طول ارائه ی مقاله ی خود در ACS در بهار 2025، این کار را گسترش خواهد داد، از جمله نتایج جدید از آزمایشاتی که نشان می‌ دهد این پلتفرم می ‌تواند به طور موثر آنتی ‌بادی‌ ها را در حضور زباله های خارج سلولی مانند پروتئین ‌های سلولی، رنگ ‌آمیزی کند.

پرفسورPentelute ، گفت: «ما اکنون در حال گسترش فناوری ساخت ترکیبات دارویی آنتی ‌بادی برای سرطان هستیم، همچنین ما در حال اصلاح این فناوری هستیم تا بتوانیم چندین دارو را روی یک آنتی بادی قرار دهیم. با فناوری های جدیدی مانند این، آینده درمان های مبتنی بر پپتید می تواند شاهد کاهش هزینه ها و افزایش اثربخشی باشد».

منبع:

https://medicaldialogues.in/medicine/news/new-research-improving-glp-1-drug-delivery-by-painting-it-on-antibodies-145430