15 آوریل 2025- یک ارزیابی بالینی 13 هفته‌ ای جدید نشان داده است که انسولین استنشاقی تکنوسفر(TI)  همراه با انسولین دگلودک، کنترل گلایسمی قابل مقایسه یا کمی بهبود یافته را در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 (T1D) در مقایسه با روش ‌های سنتی تحویل انسولین ارائه می ‌دهد.

این یافته‌ها که در ژورنال Diabetes Technology & Therapeutics منتشر شده است، نشان می ‌دهد که TI می ‌تواند جایگزین موثری برای افرادی باشد که به دنبال گزینه‌ ای آسان تر از تزریق ‌های متعدد روزانه (MDI) یا سیستم‌ های تحویل خودکار انسولین (AID) هستند.

دکترRoy W. Beck  و همکارانش از مرکز تحقیقات سلامت  JAEBدر تامپای فلوریدا، تأکید کردند که انسولین استنشاقی تکنواسفیر(TI, Afrezza) نسبت به آنالوگ‌ های انسولین سریع ‌الاثر (RAA) دارای شروع اثر سریع‌ تری است. مطالعه‌ ی تک بازویی آنها با هدف ارزیابی این موضوع انجام شد که آیا تغییر روش‌ های استاندارد تحویل انسولین به رژیم TI-degludec می ‌تواند درصد زمان در محدوده‌ ی طبیعی (TIR) روزانه‌ را که بین 70 تا 180 میلی ‌گرم در دسی ‌لیتر است، بدون افت کیفیت(در سطح مطلوب باقی مانده و کاهش قابل ‌توجهی نداشته باشد) حفظ کند یا خیر. با بررسی نتایج گلایسمی پس از این تغییر، محققان تلاش کردند تا اثربخشی و مزایای بالقوه‌ی TI-degludec را در بهبود درمان انسولینی بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱تعیین کنند.برای این منظور، محققان از ۴۹بزرگسال مبتلا به دیابت نوع ۱- این افراد پس از اتمام یک دوره ی ۱۷هفته ای در گروه کنترل مراقبت معمول در یک کارآزمایی تصادفی، به مدت ۱۳هفته به رژیم TI-degludec تغییر رژیم دادند- ثبت نام کردند. دوز اولیه TI بر اساس هم ‌ارزی زیستی تقریباً دو برابر دوز RAA ‌تعیین شد. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی عدم کاهش کیفیت درصد زمان در محدوده‌ی طبیعی (TIR) روزانه ‌ی ۷۰ تا۱۸۰میلی  گرم در دسی ‌لیتر در پایان ۱۳هفته بود.

این مطالعه به یافته‌های زیر منجر شد:

 در میان ۴۹شرکت ‌کننده، ۴۱ درصداز سیستم تزریق خودکار انسولین (AID)، ۶ درصداز پمپ تعلیقی پیش ‌بینی‌ کننده‌ ی قند خون پایین، ۴ درصداز پمپ تقویت ‌شده با حسگر (SAP) و ۴۹ درصداز تزریق ‌های چندگانه روزانه (MDI) به همراه پایش مداوم قند خون، در طول دوره ی پایه ۱۷هفته‌ ای استفاده کردند.

 درصد زمان در محدوده ی هدف روزانه (TIR) ​​از17% ±50% در ابتدا به 20% ± 55% پس از ۱۳هفته بهبود یافت. با یک میانگین افزایش 5.1 درصدی. این افزایش برای کاربران MDI/SAP، ۸.۶ درصدبود، در حالی که برای کاربران AID تغییر قابل توجهی مشاهده نشد.

 متوسط HbA1c به میزان ۰.۲۳درصد کاهش یافت، که کاهش بیشتری معادل ۰.۳۶ درصد در بین کاربران MDI/SAP داشت، در حالی که در کاربران AID هیچ تغییری مشاهده نشد.

 نسبت شرکت ‌کنندگانی که به هدف HbA1c کمتر از ۷.۰ درصد دست یافتند، از ۱۴ درصد به ۳۱ درصد افزایش یافت.

 درصد زمان در محدوده‌ ی طبیعی شبانه در کاربران اولیه ی AID به میزان ۱۵.۶ درصد کاهش یافت، اما در کاربران اولیه ی MDI/SAP پس از تغییر به  TI-degludec، ۲.۰ درصد افزایش یافت.

 میانگین زمان سپری شده در هیپوگلایسمی (قند خون کمتر از ۵۴میلی ‌گرم در دسی ‌لیتر) در ابتدا 0.5٪ ± 0.7 ٪ و پس از ۱۳هفته ۰.۷٪ ± ۰.۸٪ بود، با میانگین تغییر ۰.۲ درصد.

• پس از ۱۳هفته، ۴۰ درصداز شرکت‌ کنندگان تمایل خود را برای ادامه‌ ی استفاده از TI ابراز کردند.

یافته ‌های این مطالعه نشان داد که تغییر رژیم درمانی به TI-degludec در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ (T1D) ایمن بوده و منجر به نتایج گلایسمی قابل‌ مقایسه یا کمی بهبود یافته نسبت به AID یاMDI  شده است. این مزایا در بیمارانی که از MDI یا SAP به TI-degludec تغییر رژیم داده بودند، برجسته ‌تر بود، در حالی که کاربران AID کاهش درصد زمان در محدوده ‌ی طبیعی (TIR) شبانه را تجربه کردند اما کنترل کلی قند خون خود را حفظ کردند.

نویسندگان نتیجه گرفتند که "این نتایج از اثربخشی و ایمنی دوز اولیه ‌ی بالاترTI نسبت به برچسب‌ گذاری فعلی ایالات متحده پشتیبانی می‌ کند وTI را به عنوان یک جایگزین مناسب برای افرادی که به دنبال گزینه‌ ای فراتر از پمپ ‌های انسولین یا MDI برای تحویل انسولین هستند، برجسته می ‌کند."

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/inhaled-insulin-regimen-promising-as-an-alternative-to-pumps-and-injections-in-type-1-diabetes-study-shows-146198