1 ژوئن 2025 - شواهد حاصل از تحقیقات جدیدی که از نشانگرهای خونی برای اندازه گیری سطح اسید لینولئیک و ارتباط آن با خطر قلبی-متابولیکی استفاده کرده است، نشان می دهد که این اسید چرب امگا 6 ممکن است به کاهش خطرات بیماری قلبی و دیابت نوع 2 کمک کند. این یافته ها ادعاهایی را که روغن های دانه ای برای سلامت قلبی- متابولیکی مضر هستند، به چالش می کشد.
اسید لینولئیک، که در روغن های گیاهی به ویژه روغن های دانه ای مانند روغن سویا و ذرت و غذاهای گیاهی یافت می شود، اسید چرب امگا 6 اصلی، مصرف شده در رژیم غذایی است.
دکتر Kevin C. Maki، استادیار دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه ایندیانا-بلومینگتون و دانشمند ارشد تحقیقات زیست پزشکی میدوست، گفت: با توجه به این که مصرف روغن های دانه ای افزایش یافته است، و برخی ادعا می کنند که این روغن ها باعث التهاب می شوند و خطر بیماری های قلبی-متابولیکی را افزایش می دهند، ما در مطالعه ی اخیر با بررسی داده های تقریباً ۱۹۰۰نفر، نشان دادیم که غلظت بالاتر اسید لینولئیک در پلاسمای خون با سطوح پایین تر نشانگرهای زیستی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، از جمله موارد مرتبط با التهاب، مرتبط است.
دکتر Makiاین یافته ها را درنشست سالانه انجمن تغذیه آمریکا(NUTRITION 2025) که از ۳۱مه تا ۳ ژوئن در اورلاندو برگزار می شود، ارائه خواهد کرد.
نتایج این تحقیق جدید با نتایج مطالعات مشاهده ای قبلی که نشان داده اند مصرف بیشتر اسید لینولئیک با خطرات کمتر دیابت نوع ۲و حوادث قلبی عروقی، مانند حملات قلبی و سکته مغزی مرتبط است، مطابقت دارد.
دکتر ماکی، گفت: "اگرچه مطالعات دیگر روابط بین اسید لینولئیک و عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی را ارزیابی کرده اند، ما در این مطالعه از نشانگرهای زیستی عینی به جای سوابق رژیم غذایی یا پرسشنامه های بسامد غذا برای ارزیابی مصرف اسید لینولئیک استفاده کردیم. ما همچنین طیف وسیعی از نشانگرهای التهاب و شاخص های متابولیسم گلوکز را اندازه گیری نمودیم."
برای این مطالعه ی جدید، محققان یک تجزیه و تحلیل مقطعی بر روی داده‌های ۱۸۹۴نفر در یک گروه مشاهده ای متمرکز بر کووید-۱۹انجام داده و دریافتند که غلظت بالاتر اسید لینولئیک در پلاسما - که نشان دهنده ی میزان مصرف آن است - به طور مداوم با سطوح پایین تر عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲،مرتبط است.
به طور خاص، شرکت کنندگانی که دارای غلظت بالاتر اسید لینولئیک در پلاسمای خود بودند، سطوح پایین تری از گلوکز و انسولین و همچنین HOMA-IR(یک نشانگر زیستی مقاومت به انسولین) را نشان دادند. آنها همچنین سطوح پایین تری از نشانگرهای زیستی التهابی، از جمله پروتئین واکنشی C، استیل های گلیکوپروتئین و آمیلوئید A در سرم خود داشتند.
دکتر ماکی، گفت: "ما نتایج ثابتی را در بین نشانگرهای زیستی مختلف اندازه گیری شده مشاهده کردیم. افرادی که سطوح بالاتری از اسید لینولئیک در خون خود داشتند، تمایل داشتند که از نظر کلی، پروفایل خطر سالم تری برای بیماری قلبی و دیابت داشته باشند."
محققان گفتند: یافته های آنها از نیاز به مطالعات مداخله ای اضافی برای آزمایش اینکه آیا افزایش مصرف اسید لینولئیک، عوامل خطر قلبی-متابولیکی را بهبود می بخشد و میزان بروز حملات قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲را کاهش می دهد، پشتیبانی می کند. در مرحله بعد، آنها قصد دارند بررسی کنند که چگونه انواع روغن ها با محتوای متفاوتی از اسیدهای چرب، بر عوامل خطر قلبی-متابولیکی تأثیر می گذارند.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20250601/Linoleic-acid-may-help-to-lower-risks-for-heart-disease-and-type-2-diabetes.aspx