7 ژوئن 2023- در یک تحقیق جامع در مورد رابطه ی بین قرار گرفتن در معرض آگونیست‌های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1 RAs) و مصرف داروهای ضد افسردگی، تحقیقات اخیر یافته‌های جالبی را نشان داده است که ارتباط بالقوه ی بین متابولیک و نتایج سلامت روان را روشن می‌کند. این مطالعه که شامل تحلیل‌های مقطعی، مورد شاهدی و طولی است، بینش‌های ارزشمندی را در مورد تعامل پیچیده بین این دو حوزه ی درمانی ارائه می‌دهد.

محققان نشان دادند که افرادی که در معرض آگونیست های گیرندهGLP-1 قرار دارند با خطر بیشتری برای دریافت داروهای ضد افسردگی مواجه هستند. تأثیر احتمالی آگونیست های گیرنده GLP-1 بر خلق و خوی مصرف کنندگان نیازمند تحقیقات بیشتر و هوشیاری مداوم است. این مطالعه به صورت آنلاین درDiabetes, Obesity and Metabolism  در 23 آوریل 2024 منتشر شد.

آگونیست های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون، که معمولاً برای مدیریت دیابت نوع 2 (T2DM) تجویز می شوند، به دلیل مزایای بالقوه ی خود فراتر از کنترل قند خون، توجهات را به خود جلب کرده اند. این عوامل با کاهش خطر قلبی عروقی، کاهش وزن، و حتی اثرات محافظتی عصبی همراه بوده و تحقیقات در مورد پیامدهای درمانی گسترده‌تر آنها را برانگیخته است.

دکتر Osvaldo P. Almeida و همکارانش از مؤسسه تحقیقات بهداشتی در دانشگاه نوتردام، در استرالیای غربی، به بررسی این موضوع پرداختند که آیا تجویز آگونیست های گیرنده GLP-1 با افزایش تجویز داروهای ضد افسردگی مرتبط است یا خیر.

برای این منظور، محققان از طرح‌های مورد-شاهدی، مقطعی، و همگروهی گذشته‌نگر برای بررسی ارتباط بین آگونیست‌های گیرنده GLP-1 و داروهای ضدافسردگی بین سال‌های 2012 و 2022 در یک نمونه ی 10 درصدی تصادفی از داده‌های طرح مزایای دارویی استرالیا (PBS) استفاده کردند.

قرار گرفتن در معرض آگونیست‌های گیرنده GLP-1، دولاگلوتاید، اگزناتید و سماگلوتاید در داده هایPBS ، بررسی شد. پیامدها، نسبت شانس و نسبت خطر مصرف هر گونه داروی ضد افسردگی بود. آنالیزها برای معیارهای جمعیت شناختی و داروهایی که برای مدیریت بیماری‌های قلبی عروقی یا بی‌خوابی/اضطراب تجویز می‌شوند، تنظیم شدند.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

 در مجموع، برای 356075 نفر از 1746391 نفر، داروهای ضد افسردگی تجویز شده بود و برای 8495 نفر از 24 783 بیماری که در سال 2022 برای آنها آگونیست گیرنده GLP-1 تجویز شده بود، یک داروی ضد افسردگی تجویز شده بود(=OR1.44)؛24103 نفراز 1746391شرکت‌کننده بین سال‌های 2012 تا 2021 آگونیست گیرنده GLP-1 دریافت کرده‌ بودند و از این تعداد برای 8083 نفر داروی ضد افسردگی در سال 2022 تجویز شده بود(OR=1.52).

 گروه 2012 شامل 1213316 نفر بود که در آن سال داروهای ضدافسردگی برای آنها تجویز نشده بود.

 نسبت خطر تجویز یک داروی ضد افسردگی بین سالهای 2013 و 2022 پس از تجویز آگونیست گیرنده GLP-1 برابر با 1.19 بود.

 آنالیزهای اضافی که زمان قرار گرفتن در معرض را محدود می کند، این ارتباط را برای همه آگونیست های گیرنده GLP-1 فهرست شده درPBS ، تایید کرد.

تجزیه و تحلیل یک نمونه ی 10 درصدی از پایگاه دادهPBS  نشان داد که متعاقب درمان با آگونیست های گیرنده GLP-1احتمال تجویز داروهای ضد افسردگی وجود دارد. قدرت ارتباط بین آگونیست های گیرنده GLP-1و داروهای ضد افسردگی مشابه با انسولین بود، همچنین ارتباط ضعیف‌تری برای مهارکننده‌های سولفونیل اوره، بی‌گوانیدها و دی پپتیدیل پپتیداز 4 مشاهده شد.

محققان دریافتند که ارتباط بینآگونیست های گیرنده GLP-1 و داروهای ضد افسردگی کاملاً مستقل از کلاس داروهای ضد افسردگی تجویز شده و طراحی مطالعه است، با این حال، نتایج ممکن است تحت تأثیر سوگیری‌های تشخیص و تجویز و عوامل مخدوش‌کننده باشد.

محققان نتیجه گیری کردند که "این یافته ها نیاز به هوشیاری مداوم و تحقیقات بیشتر در مورد پیامدهای احتمالی سلامت روان را پس از قرار گرفتن در معرض آگونیست های گیرنده GLP-1 تقویت می کند."

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/glp-1-receptor-agonists-use-linked-to-increased-antidepressant-use-study-129287