17مارس 2025 - در مطالعه ‌ای که اخیراً در مجله Nutrients منتشر شده است، محققان دانشگاه ایالتی نیویورک، ارتباط بین مصرف حبوبات توسط زنان باردار در ایالات متحده و خطر ابتلا به دیابت بارداری (GDM) را با استفاده از داده‌های مصرف غذایی، وضعیت GDM، و عوامل سلامتی و جمعیتی بررسی کردند.

یافته ‌های آنها نشان داد در حالی که مصرف کلی حبوبات کم در جمعیت مورد مطالعه است، مصرف فلفل چیلی یک بار در ماه با کاهش قابل ‌توجه خطر ابتلا به GDM مرتبط است(3.5% در مقابل 7.4%؛ OR= 0.37؛ فاصله ی اطمینان 95%: 0.17-0.79؛ p=0.011). با این حال، نیاز به تحقیقات بیشتر با جمعیت بزرگ‌ تر و متنوع ‌تر و معیارهای دقیق ‌تر غذایی وجود دارد.

پیش‌ زمینه

در حالی که مصرف چیلی با کاهش خطر دیابت بارداری مرتبط بود، حبوبات خشک و سوپ حبوبات حتی در بین زنانی که بیشتر از آنها استفاده می ‌کردند، تأثیر قابل توجهی بر خطر دیابت بارداری نداشتند. 

دیابت بارداری (GDM) به قند خون بالا در دوران بارداری اشاره دارد که ناشی از مقاومت به انسولین یا تولید ناکافی انسولین است. بین سال‌های ۲۰۱۶تا ۲۰۲۰، موارد GDM در ایالات متحده از 6.0 درصدبه 7.8 درصدافزایش یافت که به دلیل عواملی همچون سابقه خانوادگی دیابت نوع ۲، سن بالای مادر، چاقی، رژیم غذایی ناسالم، قومیت اسپانیایی و تغییرات سبک زندگی ناشی از رویدادهایی مانند محدودیت‌های COVID-19 بوده است. 

درمان نشدن GDM می ‌تواند به عوارضی مانند زایمان سزارین، هیپوگلایسمی نوزادی و زایمان زودرس منجر شود. زنان مبتلا به GDM نیز ۷.۴۳برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲در آینده هستند. 

رژیم غذایی معمولی ایالات متحده حاوی مقادیر زیادی چربی‌ها و قندهای ناسالم است، اما فیبر، میوه‌ها و سبزیجات کمی دارد. حبوبات غذاهایی غنی از مواد مغذی هستند که شامل پروتئین، فیبر و ترکیبات مفیدی می ‌شوند که می ‌توانند به کنترل قند خون کمک کنند. 

کارشناسان مصرف ۱.۵فنجان حبوبات (لوبیا، عدس، نخود) در هفته را توصیه می‌ کنند، اما زنان باردار در این مطالعه به طور متوسط فقط 0.57 فنجان در هفته مصرف می‌ کردند، یعنی تنها 38 درصداز میزان توصیه شده. در مقایسه، جمعیت عمومی ایالات متحده به طور متوسط 1.05فنجان در هفته مصرف می ‌کنند. مصرف حبوبات نیز بر اساس نژاد، منطقه، عوامل اجتماعی-اقتصادی و ترجیحات فرهنگی متفاوت است. 

مطالعات نشان داده ‌اند که حبوبات به سیری، مدیریت وزن و تنظیم قند خون کمک می ‌کنند. فیبر بالا و نشاسته مقاوم آنها می ‌توانند نوسانات قند خون پس از وعده‌های غذایی را کاهش دهند. 

برخی مطالعات نشان داده اند که رژیم ‌های غذایی سرشار از حبوبات، از جمله رژیم مدیترانه ‌ای، خطر GDM را کاهش می‌ دهند. در حالی که مطالعات حبوبات را با کاهش خطر دیابت مرتبط می ‌دانند، تأثیر خاص آنها بر GDM همچنان نامشخص است. 

درباره ی این مطالعه

محققان در این مطالعه نتایج را برای عوامل کلیدی مانند سن مادر، درآمد، تحصیلات و سیگار کشیدن تعدیل کردند اما همچنان ارتباط قوی بین مصرف چیلی و کاهش خطر دیابت بارداری مشاهده شد.

در این تحقیق داده‌های مربوط به 1,397 زن باردار آمریکایی که در مطالعه "الگوهای تغذیه نوزاد II" بین سال‌ های 2005 تا 2007 شرکت کرده بودند، بررسی شد. شرکت ‌کنندگان بر اساس داده‌های کامل مصرف حبوبات و وضعیت دیابت بارداری انتخاب شدند و مواردی با گزارش مصرف کالری غیرواقعی حذف شدند. داده‌ های جمعیت‌شناسی، تغذیه و سلامت از طریق پرسش ‌نامه ‌های پستی و مصاحبه‌ های تلفنی جمع ‌آوری شد.

مصرف غذایی با استفاده از یک پرسش ‌نامه تاریخی تغذیه ‌ای ارزیابی شد. زنان مصرف خود از حبوبات خشک، چیلی و سوپ حبوبات را گزارش کردند و فرکانس‌ها به مقادیر هفتگی تبدیل شدند. وضعیت دیابت بارداری در سه ماهه سوم از طریق پرسش‌ نامه بارداری به صورت خود گزارش ‌شده ثبت شد، که تحقیقات قبلی اعتبار آن را تایید کرده‌ اند. عواملی مانند سن، درآمد، کیفیت رژیم غذایی و سیگار کشیدن نیز مورد توجه قرار گرفتند.

تحلیل آماری شامل روش ‌های توصیفی، تجزیه و تحلیل واریانس، آزمون کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک بود تا ارتباط بین مصرف حبوبات توسط مادران و خطر دیابت بارداری بررسی شود. رگرسیون لجستیک برای تنظیم چندین متغیر مخدوش ‌کننده و ارائه نتایج قابل ‌تفسیر استفاده شد.

یافته های این مطالعه

شرکت‌ کنندگان این مطالعه به طور میانگین 28.8 سال سن داشتند. بیشتر آن‌ها سفید پوست غیر اسپانیایی (83.8%) بودند، به دانشگاه رفته بودند (78.8%) و شاغل بودند (64.3%). حدود 41.1% از مزایای مکمل های تغذیه ای استفاده می ‌کردند و 89.3% در دوران بارداری سیگار نمی ‌کشیدند. 

زنان باردار به طور متوسط 0.31 فنجان در هفته حبوبات خشک، 0.16 فنجان در هفته چیلی و 0.10 فنجان در هفته سوپ حبوبات مصرف می‌کردند—حدود 38% از مقدار توصیه شده که 1.5 فنجان است. مصرف حبوبات خشک در بین مادران اسپانیایی (0.65 فنجان در هفته) و در منطقه "East South Central" (0.44 فنجان در هفته) بیشتر بود. عوامل دیگری مانند تحصیلات، شغل، درآمد و وضعیت سیگار کشیدن تأثیر معناداری بر مصرف حبوبات نداشتند.

مصرف چیلی به شدت با نژاد، تحصیلات، اندازه خانواده، درآمد، وضعیت استفاده از مکمل های تغذیه ای و منطقه متفاوت بود. مادران سیاهپوست غیر اسپانیایی بیشترین مصرف (0.33 فنجان در هفته) را داشتند، در حالی که افرادی با درآمد و تحصیلات بالاتر کمتر مصرف می ‌کردند. تفاوت‌ های منطقه ‌ای نیز بر میزان مصرف چیلی تأثیرگذار بود.

سن بیشتر مادر و سیگار کشیدن در دوران بارداری عوامل خطر مهمی برای دیابت بارداری (GDM) بودند. مادران مبتلا به GDM به طور میانگین 2.6 سال مسن‌ تر بودند و سیگار کشیدن خطر GDM را افزایش داد (11.4% در سیگاری ‌ها در مقابل 6.3% در غیر سیگاری ‌ها). مصرف متعادل چیلی (یک بار در ماه) با کاهش خطر GDM همراه بود، اما مصرف بیشتر تأثیر معناداری نشان نداد. برخی پژوهشگران معتقدند این مسئله ممکن است به عوامل غذایی مانند افزودن گوشت قرمز به رژیم غذایی مرتبط باشد، اگرچه این موضوع به طور مستقیم در این مطالعه اندازه ‌گیری نشد. یکی از مکانیزم ‌های ممکن برای تأثیر چیلی، کپسایسین است- یک ترکیب زیست ‌فعال در فلفل چیلی که در مطالعات دیگر با مزایای متابولیکی مرتبط بوده است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این نقش احتمالی در پیشگیری از GDM مورد نیاز است. مصرف حبوبات خشک و سوپ حبوبات ارتباط واضحی با GDM نداشت.

نتیجه گیری

در حالی که مصرف کلی حبوبات پایین بود، مصرف چیلی یک بار در ماه با کاهش خطر دیابت بارداری (GDM) همراه بود. با این حال، ارتباط معناداری با مصرف حبوبات خشک یا سوپ حبوبات با کاهش خطر ابتلا به دیابت بارداری مشاهده نشد.

این مطالعه محدودیت ‌هایی از جمله داده‌ های غذایی خود گزارش ‌شده و نیاز به اقدامات دقیق ‌تر غذایی را نشان می ‌دهد. پژوهش‌ های آینده باید شامل آزمایش ‌های تصادفی و جمعیت ‌های متنوع ‌تر باشد تا تأثیرات رژیم غذایی بر GDM بهتر درک شود. نویسندگان همچنین پیشنهاد کردند که روش ‌های آماده ‌سازی چیلی، از جمله چیلی مبتنی بر گوشت یا چیلی گیاهی، ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد و نیازمند بررسی بیشتر است.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20250317/Could-a-little-spice-in-your-diet-prevent-gestational-diabetes.aspx