11 آوریل 2025 - محققان ثابت کرده‌اند که هم دیابت شیرین (DM) و هم آلبومینوری در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با کسر تخلیه حفظ‌ شده (HFpEF) شایع هستند و به‌ طور مستقل خطر بستری شدن و مرگ‌ و میر بیشتری را پیش ‌بینی می ‌کنند. این نتایج، نقش نشانگرهای متابولیک و کلیوی را در پیش ‌بینی پیامدهای نامطلوب در میان این گروه از بیماران برجسته می‌ کند. این تحقیق همچنین مشخص کرد که آلبومینوری، حتی اگر در طول پیگیری ایجاد یا برطرف شود، هنوز یک پیش ‌بینی ‌کننده قدرتمند برای پیامدهای نامطلوب در HFpEF است. این مطالعه در مجله BMC Cardiovascular Diabetology منتشر شده است.

اکثر بیماران HFpEF دارای فنوتیپ متابولیکی با بیماری ‌های همراه مانند دیابت و اختلال عملکرد کلیه به عنوان عامل تعیین ‌کننده هستند. متابولیسم ضعیف گلوکز و بیماری کلیوی اولیه، به‌ ویژه با وجود آلبومینوری، به تدریج به عنوان پیش ‌بینی‌ کننده‌های غالب کاهش بالینی HFpEF ظاهر شده‌ اند. با این حال، داده‌های مربوط به پیامدهای پیش ‌آگهی بلند مدت این عوامل در HFpEF محدود است.در این مطالعه از 332 بیمار مبتلا به HFpEF که بین مارس 2015 و نوامبر 2023 به یک کلینیک سرپایی ارجاع داده شده بودند، ثبت نام شد. بیماران دیابتی نوع 1 از مطالعه حذف شدند. شرکت ‌کنندگان بر اساس وضعیت متابولیسم گلوکز و آلبومینوری در ابتدا به چهار گروه تقسیم شدند:

 بدون دیابت و بدون آلبومینوری(DM−/ALB−): ۱۲۱بیمار(36.4%)

 مبتلا به دیابت بدون آلبومینوری(DM+/ALB−): ۱۰۶بیمار(31.9%)

 بدون دیابت اما مبتلا به آلبومینوری (DM−/ALB+): ۴۴بیمار(13.3%)

 مبتلا به دیابت و آلبومینوری(DM+/ALB+): ۶۱بیمار(18.4%)

پیامد اصلی، ترکیبی از بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی (HFH) و مرگ و میر به هر علتی بود که با مدل‌های رگرسیون کاکس چند متغیره در طول یک دوره پیگیری با میانگین حدود ۳سال ارزیابی شد.

نتایج مطالعه به شرح زیر بود:

 دیابت و آلبومینوری هر دو به طور مستقل با پیامدهای ضعیف ‌تر در ابتدای مطالعه مرتبط بودند.

 • نسبت خطر تعدیل ‌شده (aHR) برای وجود دیابت ۱.۹۳(بازه ی اطمینان 95%:۱.۲۵-۲.۹۷) و برای آلبومینوری ۱.۵۸(باز ه اطمینان 95%: ۱.۰۴-۲.۴۱) بود.

 بیماران مبتلا به دیابت و آلبومینوری (DM+/ALB+) با aHR برابر با ۲.۸۵(بازه ی اطمینان 95%:1.57-5.15) بیشترین خطر عوارض جانبی را داشتند.

پس از یک سال، داده‌های پیگیری ۲۵۰بیمار (75%) در دسترس بود. در طول این دوره:

 از میان این بیماران، ۳.۹ درصد به دیابت جدید مبتلا شدند

 در 22% از بیماران آلبومینوری جدید ثبت شد

 در 25.2 درصد از بیماران تغییر در وضعیت آلبومینوری گزارش شد

 در 10.8 از بیماران آلبومینوری برطرف شد

قابل توجه این است که در ۳سال، پیامد اولیه در بیمارانی شایع بود که:

 به طور مداوم آلبومینوری داشتند: ۲۷.۱ درصد

 آلبومینوری در انها بهبود یافته بود: ۲۲.۲ درصد

 پس از یک سال آلبومینوری در آنها ایجاد شد: ۱۳.۹ درصد

 بدون آلبومینوری بودند: ۸.۶ درصد

 تفاوت‌های گروهی از نظر آماری معنی‌دار بود(p =۰.۰۰۸)، که اهمیت پیش ‌آگهی مداوم آلبومینوری را صرف نظر از زمان‌ بندی برجسته می ‌کند.

محققان نتیجه ‌گیری کردند که آلبومینوری و دیابت هر دو در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با حفظ کسر جهشی (HFpEF) شایع و از نظر پیش ‌آگهی مهم هستند. حتی پس از گذشت یک سال، دیابت جدید و آلبومینوری همچنان ممکن است بروز کنند. این یافته‌ ها بر لزوم پایش دقیق و مدیریت فعال قند خون و عملکرد کلیه در درمانHFpEF تأکید دارند.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/albuminuria-and-diabetes-predict-worse-outcomes-in-hfpef-patients-finds-study-146370