پیشرفتهایی در پیوند سلولهای جزایر برای درمان دیابت

پیوند جزایر یک روش امیدوار کننده برای درمان دیابت نوع 1 و برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 است، اما در سلول درمانی های فعلی برای جلوگیری از رد پیوند، به ایمونوتراپی سیستمیک سمی با دوز بالا نیاز است که خود خطراتی را برای بیماران بهمراه دارد. در طول سال گذشته، محققان در آزمایشگاه پرفسور Douglas Sobel، متخصص اطفال، و رئیس بخش غدد درون ریز کودکان در دانشگاه جورج تاون در واشنگتن، در این زمینه پیشرفت زیادی کردند تا از موانع اصلی جلوگیری از این روش درمانی عبور کند.

آنها یک سیستم جدید ازPLGA-Microsphere[1] را به نام ماکروسل اینکپسوله کننده ی سلولهای جزایر ابداع کرده اند که می تواند سه داروی مهم را برای جلوگیری از رد جزایر در مدت زمان طولانی آزاد کند. آنها ویژگی های فیزیکی لازم برای این سیستم میکروسفر را تعیین کردند تا بتوانند دوزهای بهینه ای از این داروها را در درون PLGA قرار دهند.

برای دستیابی به درمان دیابت بدون رد سلولهای جدید تولید کننده انسولین، آنها یک داروی مهم ایمونوتراپی موضعی بالقوه به نام entanercept را بررسی خواهند کرد تا دوزهای مطلوب این دارو را برای قرار دادن آن درون PLGA و دوزهای مناسبی از آن را که برای سلول های تولید کننده انسولین پیوند شده به موشهای دیابتی سمی نباشد، تعیین کنند. آنها امیدوارند که مطالعات آینده منجر به درمان افراد دیابتی شود.

منبع:

https://diabetesaction.org/current-research

 



[1]poly(lactic-co-glycolic acid) microspheres