31 اکتبر 2022 – یک مطالعه در چین نشان داده است که مصرف بیشتر ویتامین B6 و فولات، اما نه ویتامین B12، با خطر پایین تر بیماری قلبی عروقی (CVD) در بیماران دیابت نوع 2 مرتبط است.

 یافته های این مطالعه درKarger's Annals of Nutrition and Metabolism منتشر شده است.

بیماری های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند. یک عامل خطر رایج برایاین بیماریها، دیابت نوع 2(T2D) است و بیمارانT2D در معرض خطر 2 تا 4 برابری برای ابتلا به CVD نسبت به جمعیت عمومی قرار دارند. بنابراین، بررسی رویکردهایی برای کاهش خطر CVD در بین بیماران T2D ضروری است.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که ویتامین‌هایB مرتبط با متابولیسم تک کربنی[1]، از جمله ویتامین B12، ویتامین B6 و فولات، از طریق تأثیراتشان بر متابولیسم هموسیستئین، با کاهش خطر CVD در جمعیت عمومی مرتبط هستند. با این حال، مطالعاتی که ارتباط آنها را در بیماران دیابت نوع 2 ارزیابی کند، وجود ندارد. بنابراین، دکتر Shangling Wu، از گروه تغذیه ی بیمارستان اول وابسته دانشگاه سان یات سن در گوانگژو، چین، و همکارانش به ارزیابی ارتباط بین دریافت سه نوع ویتامین Bمرتبط با متابولیسم تک کربن(ویتامین B6، فولات و ویتامین  B12) و خطر CVD در بیماران چینی مبتلا به دیابت نوع 2 پرداختند.

برای این منظور، محققان یک مطالعه مورد-شاهدی مبتنی بر بیمارستان در چین بر روی 419 بیمارمبتلا به دیابت نوع 2 که به تازگی CVD برای آنها تشخیص داده شده بود و 419 گروه کنترل که فقط به دیابت نوع 2 مبتلا بودند و از نظر سن (5± سال) و جنسیت همسان بودند، انجام دادند. در طول مصاحبه حضوری، دریافت ویتامین B تغذیه ای با استفاده از یک پرسشنامه 79 سوالی نیمه کمّی بسامد غذا اندازه گیری شد. میانگین سنی افراد مورد مطالعه و همچنین گروه شاهد 62.1 سال بود.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

·        از نظر سن، درآمد خانوار، وضعیت کار در سال گذشته، وضعیت تأهل، وضعیت مصرف سیگار، مصرف الکل، دیس لیپیدمی و مصرف مکمل مولتی ویتامین تفاوت معنی داری بین افراد مورد و شاهد مشاهده نشد.

·        متوسط ​​دریافت فولات، ویتامین B6 و ویتامین B12 در گروه شاهد به ترتیب 160.19 میکروگرم در روز، 0.74 میلی گرم در روز و 1.40 میکروگرم در روز بود. در گروه آزمایش مصرف فولات و ویتامینB6 ، کمتر از گروه شاهد بود.

·        از نظر دریافت ویتامین B12 بین گروه آزمایش و شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

·        به جز ویتامین B12 و فولات در بین گروه آزمایش، میزان دریافت فولات، ویتامین B6 و ویتامین B12 توسط افراد آزمایش و شاهد همگی ارتباط معنی داری داشتند.

·        در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، مصرف زیاد فولات و ویتامینB6 هر کدام با خطر کمترCVD  مرتبط بود. این ارتباط ها به طور مداوم در تحلیل های تک متغیره و چند متغیره مشاهده گردید.

·        پس از تعدیل برای عوامل مخدوش کننده ی بالقوه مختلف، نسبت های شانس تعدیل شده برای بالاترین چارک فولات و ویتامین B6 به ترتیب 0.32 و 0.47 در مقایسه با کمترین چارک بود.

·        ارتباط برای ویتامین B12 از نظر آماری معنی دار نبود و نسبت شانس تعدیل شده در مقایسه با چارک های بالا 1.02 بود.

·        یک ارتباط معکوس ثابت بین دریافت فولات از سبزیجات، تخم مرغ، میوه های سویا و سایر غذاها و خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی یافت شد، اما بین مصرف فولات از غلات چنین ارتباطی وجود نداشت.

·        تجزیه و تحلیل های طبقه بندی شده بیشتر بر اساس عوامل اجتماعی جمعیت شناختی، سبک زندگی، و وضعیت بیماریهای همراه انجام شد. هیچ تداخل قابل توجهی مشاهده نشد و ارتباط فولات با خطر CVD برای همه اقشار مشابه بود. در تجزیه و تحلیل حساسیت پس از حذف بیمارانی که از مکمل های مولتی ویتامین، داروهای ضد دیابت، داروهایی غیر از داروهای کاهنده چربی و و غیر از داروهای فشار خون استفاده می کردند، همچنان این یافته ها بدون تغییر باقی ماندند.

محققان در مطالعه خود نوشتند: این مطالعه نشان داد که مصرف زیاد فولات و ویتامین B6، اما نه ویتامین B12، با خطر پایین بیماریهای قلبی عروقیدر بیماران T2D مرتبط است. این یافته‌ها شواهد اولیه‌ای برای امکان‌سنجی برنامه غذایی برای پیشگیری از CVD در بیماران دیابت نوع 2 فراهم می‌کند؛ با این حال، چنین شواهدی نیاز به تایید با مطالعات بیشتر دارد  .

منبع:

https://medicaldialogues.in/medicine/news/consumption-of-vitamin-b6-and-folate-protects-against-cvd-in-type-2-diabetes-patients-101525