کمبود آهن در میانسالی با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ارتباط دارد

 5اکتبر 2021- یک مطالعه جدید نشان می دهد که تقریباً 10درصد از موارد جدید بیماری عروق کرونر قلب که در یک دهه از میانسالی رخ می دهد، با جلوگیری از کمبود آهن، قابل پیشگیری است.

نتایج این مطالعه در ژورنالESC Heart Failure ، - مجله انجمن قلب اروپا (ESC) منتشر گردید.

دکتر بندیکت شراگ، نویسنده ی این مطالعه، از مرکز قلب و عروق دانشگاه هامبورگ در آلمان، گفت: از آنجایی که این مطالعه، یک مطالعه مشاهده ای بود، ما نمی توانیم نتیجه گیری کنیم که کمبود آهن باعث بیماری قلبی می شود. با این حال، شواهد در حال رشد نشان می دهد که ارتباطی در این مورد وجود دارد و این یافته ها زمینه را برای تحقیقات بیشتر بمنظور تأیید این نتایج فراهم می کند.

مطالعات قبلی نشان داده بود که در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی مانند نارسایی قلبی، کمبود آهن با پیامدهای بدتری از جمله بستری شدن در بیمارستان و مرگ مرتبط است. درمان با تزریق آهن داخل وریدی باعث بهبود علائم، بهبود ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و فقر آهن در کارآزمایی FAIR-HF شد. بر اساس این نتایج، آزمایش FAIR-HF 2 در حال بررسی تأثیر مکمل وریدی آهن بر خطر مرگ در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است.

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین کمبود آهن و پیامدهای آن در جمعیت عمومی انجام شد.

این مطالعه شامل 12164 نفر از سه گروه از جمعیت اروپایی بود. میانگین سنی این افراد 59 سال و 55 درصد زن بودند. در طول مطالعه ی اولیه، عوامل خطرساز بیماریهای قلبی عروقی و بیماریهای هم آیند، مانند سیگار کشیدن، چاقی، دیابت و کلسترول از طریق ارزیابی بالینی کامل، از جمله آزمایش خون مورد بررسی قرار گرفت.

شرکت کنندگان طبق دو تعریف به عنوان افراد مبتلا به فقر آهن طبقه بندی شدند: 1) کمبود مطلق آهن، که فقط شامل کمبود آهن ذخیره شده (فریتین) است و 2) کمبود آهن عملکردی، که شامل کمبود آهن در ذخیره (فریتین) و کمبود آهن در گردش برای استفاده ی بدن (ترانسفرین) است.

دکتر شراگ توضیح داد: کمبود مطلق آهن روش سنتی ارزیابی وضعیت آهن است، اما در این روش، آهن در گردش برای استفاده ی بدن اندازه گیری نمی شود. تعریف کمبود آهن عملکردی دقیق تر است زیرا شامل هر دو اندازه گیری و مواردی است که ذخایر کافی وجود دارد اما برای گردش بمنظور عملکرد صحیح بدن، کافی نیست.

شرکت کنندگان برای بروز بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی، مرگ بر اثر بیماری های قلبی عروقی و مرگ به همه ی علل، تحت نظارت قرار گرفتند. محققان ارتباط بین کمبود آهن و بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، مرگ و میر قلبی عروقی و مرگ و میر ناشی از همه عوامل را پس از تنظیم سن، جنس، سیگار کشیدن، کلسترول، فشار خون، دیابت، شاخص توده بدنی و التهاب، تجزیه و تحلیل کردند. شرکت کنندگانی که دارای سابقه بیماری عروق کرونر قلب یا سکته مغزی در ابتدای مطالعه بودند، از تجزیه و تحلیل بروز بیماری حذف شدند.

در ابتدای مطالعه، 60درصداز شرکت کنندگان دچار کمبود آهن مطلق و 64درصد دچارکمبود آهن عملکردی بودند. در طول پیگیری متوسط ​​13.3 سال، 2212 نفر (18.2 درصد) جان باختند. از این تعداد، 573 نفر(4.7درصد)به یک علت قلبی و عروقی جان خود را از دست دادند. بروز بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی به ترتیب در 1033 (8.5 درصد) و 766 (6.3 درصد) از شرکت کنندگان تشخیص داده شد.

کمبود آهن عملکردی، با 24درصد خطر بالاتر برای ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، 26درصد خطر بالاتر برای مرگ و میر قلبی عروقی و 12 درصدخطر بالاتر برای مرگ و میر ناشی از همه علل در مقایسه با عدم کمبود آهن عملکردی، همراه بود. کمبود مطلق آهن با 20 درصد افزایش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب در مقایسه با عدم کمبود مطلق آهن همراه بود، اما با مرگ و میر ارتباطی نداشت. هیچ ارتباطی بین وضعیت آهن و سکته مغزی وجود نداشت.

محققان کسر منتسب به جمعیت[1] را محاسبه کردند که برآورد می کند از چه تعدادی از حوادث در ده سال آینده می توانست جلوگیری شود اگر فقر آهن در همه ی افراد در ابتدای مطالعه وجود نداشت. مدل ها بر اساس سن، جنس، سیگار کشیدن، کلسترول، فشار خون، دیابت، شاخص توده بدن و التهاب تنظیم شدند. در یک دوره 10 ساله، 5.4 درصداز کل مرگ ها، 11.7 درصد از مرگ و میرهای قلبی عروقی و 10.7 درصداز تشخیص های جدید بیماری عروق کرونر قلب، ناشی از کمبود آهن عملکردی بود.

دکتر شراگ گفت: این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که اگر کمبود آهن در ابتدا وجود نداشت، حدود 5 درصد از مرگ ها، 12 درصد از مرگ های قلبی و عروقی و 11 درصد از تشخیص های جدید بیماری عروق کرونر قلب در دهه بعد رخ نمی داد.

دکتر شراگ افزود: این مطالعه نشان داد که فقر آهن در این افراد میانسال بسیار شایع است و تقریباً دو سوم آنها دچار فقر آهن عملکردی هستند. این افراد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری قلبی بودند و همچنین احتمال مرگ آنها در 13 سال آینده بیشتر بود.

دکتر شراگ خاطرنشان کرد که مطالعات آینده باید این ارتباطات را در گروه های جوان و غیر اروپایی مورد بررسی قرار دهد. وی گفت: اگراین  روابط تأیید شوند، گام بعدی یک آزمایش تصادفی است که به بررسی اثر درمان کمبود آهن در جمعیت عمومی می پردازد.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2021/10/211005191010.htm