10 آوریل 2023 - در یک مطالعه جدید بر روی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) و اختلالات شناختی خفیف (MCI) نشان داد که تای چی چوان[1] در افزایش عملکرد شناختی عمومی نسبت به پیاده روی تناسب اندام، برتری دارد. یافته های این مطالعه در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد.

اختلال شناختی[2]، وضعیتی است که با دیابت نوع 2 به تدریج تشدید می شود. ورزش تای چی چوان که یک فعالیت ذهنی-بدنی است، ممکن است تاثیرات مثبت ماندگار تر و بیشتری بر توانایی شناختی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2و اختلال شناختی خفیف نسبت به پیاده روی، داشته باشد. اگرچه در حال حاضر هیچ مدرکی برای حمایت از این ادعا بر اساس کارآزمایی های بالینی تصادفی وجود ندارد. از این رو، این مطالعه اثربخشی پیاده روی تناسب اندام را با تای چی چوان، برای افزایش عملکرد شناختی در افراد مسن مبتلا به دیابت نوع 2و اختلال شناختی خفیفمقایسه کرد.

در 4 مکان در چین، این کارآزمایی بالینی تصادفی بین 1 ژوئن 2020 تا 28 فوریه 2022 انجام شد. 328 بزرگسال (60 ساله) با تشخیص بالینیT2D و MCI در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در نسبت 1:1:1 به یکی از سه گروه: تای چی چوان، پیاده روی تناسب اندام، یا کنترل تقسیم شدند. شکل ساده ای از 24 حرکت تای چی چوان به گروه تای چی آموزش داده شد. گروهی که پیاده روی تناسب اندام را تمرین می کردند در آن زمینه آموزش هایی دریافت کردند. به مدت 24 هفته تحت نظارت، هر دو گروه تمرینی هر هفته سه جلسه تمرینی به مدت 60 دقیقه را تکمیل کردند. یک جلسه 30 دقیقه ای آموزش خود مدیریتی دیابت به هر یک از سه گروه، هر چهار هفته یک بار، به مدت 24 هفته ارائه شد. به مدت 36 هفته، افراد مورد پیگیری قرار گرفتند.

نتیجه ی اصلی عملکرد شناختی کلی بود که توسط نمره ی ارزیابی شناختی مونترال (MoCA) در هفته ی 36ام ارزیابی شد. چندین آزمایش ارزیابی زیر دامنه های شناختی، شاخص های متابولیک خون وMoCA ، در هفته های 24 و 36 به عنوان پیامدهای ثانویه، انجام شدند.

یافته های کلیدی این مطالعه به شرح زیر است:

· در تجزیه و تحلیل قصد درمان، در مجموع 328 شرکت کننده به طور تصادفی در گروه تای چی چوان (107 نفر)، گروه پیاده روی تناسب اندام (110 نفر)، یا گروه کنترل (111 نفر) قرار گرفتند.

· در تجزیه و تحلیل قصد درمان، گروه تای چی چوان نمرات MoCA بهتری را در هفته ی 36ام در مقایسه با گروه پیاده روی تناسب اندام، نشان داد.

· نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل زیر گروهی در هفته ی 36ام و مجموعه داده های تجزیه و تحلیل قبل از هر پروتکل، قابل مقایسه بودند.

· مدل های خطی تعمیم یافته نشان دادند که پس از کنترل کالری غذا و فعالیت بدنی گزارش شده توسط خود افراد، اثرات درمان در هر گروه قابل مقایسه بود.

· تعداد 37 عارضه جانبی جزئی غیرمرتبط با کارآزمایی ثبت شد و هیچ تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه در این حوادث وجود نداشت(p=0.26).

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/tai-chi-effective-in-older-people-with-diabetes-and-cognitive-impairment-jama-109778