18 ژانویه 2023 - فشار خون بالا و دیابت از عوامل خطر شناخته شده برای سکته مغزی هستند، اما اکنون یک مطالعه جدید نشان می دهد که میزان خطر ممکن است با افزایش سن کاهش یابد.

این مطالعه در 18 ژانویه 2023، در شماره آنلاین Neurology®، مجله پزشکی آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شد.

دکتر جورج هوارد، نویسنده ی این مقاله و سرپرست تیم تحقیق از دانشکده بهداشت عمومی بیرمنگام، در دانشگاه آلاباما، گفت: فشار خون بالا و دیابت دو عامل خطر مهم برای سکته مغزی هستند که می‌توانند با دارو کنترل شوند تا خطر سکته کاهش یابد. یافته های ما نشان می دهد که ارتباط آنها با خطر سکته مغزی ممکن است در سنین بالاتر به میزان قابل توجهی کمتر باشد، اما سایر عوامل خطر با افزایش سن تغییر نمی کنند. این تفاوت ها در عوامل خطر نشان می دهد که تعیین اینکه آیا یک فرد در معرض خطر بالای سکته مغزی است ممکن است بسته به سن او متفاوت باشد.

این مطالعه شامل 28235 نفر بود که هرگز سکته مغزی نکرده بودند. از این گروه 41 درصد سیاه پوست و 59 درصد سفیدپوست بودند. شرکت کنندگان به طور متوسط 11 سال پیگیری شدند.

در شروع مطالعه، با شرکت کنندگان مصاحبه شد و معاینه فیزیکی برای ارزیابی عوامل خطر در آنها انجام شد. عوامل خطر شامل فشار خون بالا، دیابت، سیگار کشیدن، فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری قلبی و هیپرتروفی بطن چپ(ضخیم شدن بطن چپ قلب) بود. دکتر هاوارد گفت: به دلیل خطر بالای شناخته شده ی سکته مغزی در افراد سیاه پوست، نژاد نیز به عنوان بخشی از عوامل خطر ارزیابی شده در نظر گرفته شد.

محققان هر شش ماه یک بار شرکت کنندگان را پیگیری کردند و با بررسی سوابق پزشکی، سکته های مغزی را تایید کردند.

در طول این مطالعه، 1405 سکته مغزی در 276074 نفر- سال رخ داد. نفر- سال(Person-years[1]) هم تعداد افراد در مطالعه و هم مدت زمانی را که هر فرد در مطالعه بوده است را نشان می دهد.

شرکت کنندگان به سه گروه سنی تقسیم شدند و سپس با هم مقایسه شدند. محدوده سنی برای این گروه ها بسته به داده هایی که توسط محققان تجزیه و تحلیل می شد کمی متفاوت بود. به طور کلی، گروه جوان‌تر شامل شرکت ‌کنندگان 45 تا 69 ساله، گروه میانسال شامل افرادی در اواخر 60 تا 70 سالگی و گروه مسن ‌تر شامل افراد 74 سال و بالاتر بود.

محققان دریافتند که افراد مبتلا به دیابت در گروه سنی جوان‌تر تقریباً دو برابر بیشتر از افراد هم‌سن و سال خود که دیابت ندارند، در معرض خطر سکته مغزی هستند، در حالی که افراد مبتلا به دیابت در گروه سنی بالاتر، تقریباً 30 درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی نسبت به افراد غیر دیابتی در سنین مشابه، هستند.

محققان همچنین دریافتند که افراد مبتلا به فشار خون بالا در گروه سنی جوان‌تر ۸۰درصد بیشتر از افراد هم‌ سن و سال بدون فشار خون بالا در معرض خطر سکته مغزی هستند، در حالی که این خطر برای افراد مبتلا به فشار خون بالا در سنین بالاتر در مقایسه با افراد هم سن و بدون فشار خون بالا، به ۵۰درصد کاهش می‌یابد.

علاوه بر این، هنگامی که محققان نژاد را به عنوان یک عامل خطر بررسی کردند، متوجه شدند که خطر سکته مغزی برای شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست در گروه سنی جوان‌تر در مقایسه با شرکت‌کنندگان سفیدپوست در آن گروه، بیشتر است. تفاوت نژاد در گروه سنی بالاتر کاهش یافت. برای عوامل خطر سکته مغزی مانند سیگار کشیدن، فیبریلاسیون دهلیزی و هیپرتروفی بطن چپ، محققان تغییر مرتبط با سن را در خطر پیدا نکردند.

دکتر هاوارد گفت: توجه به این موضوع مهم است که نتایج ما نشان نمی دهد که درمان فشار خون بالا و دیابت در سنین بالا بی اهمیت می شود. چنین درمان‌هایی هنوز هم برای سلامتی افراد بسیار مهم هستند. اما همچنین ممکن است عاقلانه باشد که پزشکان بر روی مدیریت عوامل خطر مانند فیبریلاسیون دهلیزی، سیگار کشیدن و هیپرتروفی بطن چپ با افزایش سن، تمرکز کنند.

دکتر هاوارد همچنین خاطرنشان کرد که حتی در مواردی که تأثیر عوامل خطر با افزایش سن کاهش می یابد، تعداد کل افراد مبتلا به سکته مغزی در سنین بالاتر ممکن است بیشتر باشد زیرا خطر کلی سکته با افزایش سن افزایش می یابد. به عنوان مثال، در گروه سنی جوان‌تر برای فشار خون بالا، محققان تخمین می‌زنند که حدود 2.0 درصد از افراد با فشار خون طبیعی دچار سکته مغزی شده‌اند، در حالی که این رقم در افراد مبتلا به فشار خون بالا، 3.6 درصد است. در گروه سنی بالاتر، حدود 6.2 درصد از افراد با فشار خون طبیعی دچار سکته مغزی شدند، در حالی که این آمار برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، 9.3 درصد است.

محدودیت این تحقیق این بود که عوامل خطر شرکت کنندگان در شروع مطالعه فقط یک بار مورد ارزیابی قرار گرفت و ممکن است در طول زمان تغییر کرده باشند.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2023/01/230118195717.htm

 



[1]اندازه گیری زمان مشاهده به ازای هر فرد و اغلب به عنوان مخرج در نرخ بروز استفاده می شود، زمانی که، برای دوره های مختلف، افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری، استفاده از خدمات بهداشتی یا مرگ، هستند.