پچ پوستی مقابله کننده با چربی می‌تواند به کاهش خطرات متابولیسمی کمک کند

 12 اکتبر 2017- یک تیم از محققان دانشگاه کارولینای شمالی یک پچ پوستی جدید تولید کرده‌اند که به آهستگی و با ایمنی کامل می‌تواند دارویی را به درون چربی‌های سفید بطور موضعی آزاد کند که سبب تقویت متابولیسم بافت چربی قهوه‌ای می‌شود. افزایش مقدار سلولهای چربی قهوه‌ای در بدن یا تقویت فعالیت این سلولها با احتمال پایین‌تر ابتلا به سندرم متابولیک و شرایطی که خطر دیابت نوع 2 را افزایش می دهند، ارتباط دارد.

چربی سفید به شدت بر خطر متابولیسم تأثیر می‌گذارد زیرا سلولهای چربی سفید انرژی را به شکل قطرات چربی منفرد و بزرگی که نسبتاً خنثی هستند؛ ذخیره می‌کنند. در مقابل سلولهای چربی قهوه‌ای حاوی قطرات کوچکتری از چربی هستند و دارای تعداد زیادی  میتوکندری می‌باشند که با استفاده از قطرات چربی، گرما تولید می‌کنند و مقادیر زیادی کالری را در طی این فرآیند می‌سوزانند. بنابراین تحریک بدن برای تولید چربی قهوه‌ای بیشتر یا افزایش فعالیت چربیهای قهوه‌ای موجود راهی برای مقابله با چاقی و مشکلات متابولیکی است.

 ساده‌ترین راه برای تبدیل چربی سفید به چربی قهوه‌ای، قرار گرفتن در معرض هوای سرد است. محققان در طی تحقیقات خود، ترکیباتی را یافته‌اند که می‌تواند بدون نیاز به قرارگرفتن در سرمای ناخوشایند، موجب فعال شدن چربیهای قهوه‌ای شوند.

سال گذشته، یک تیم از محققان دانشگاه هاروارد و MIT، ترکیبی را با استفاده از داروی رزیگلیتازون یا آواندیا که داروی کاهش دهنده‌ی قندخون است، مهندسی و تولید کردند که با تزریق داخل وریدی  در داخل بافت چربی تجمع می‌يافت.

به نظر می‌رسد که دارویrosiglitazone  فعالیت چربی قهوه‌ای را در موشهای صحرایی از طریق مکانیسمی که در آن گیرنده‌ی PPAR[1] دخالت دارد فعال می‌کند، PPAR تنظیم کننده‌ی اصلی عملکرد سلولهای چربی سفید و چربی قهوه‌ای است.

 در این مطالعه، دانشمندان علوم بیومدیکال دانشگاه کارولینای شمالی همراه با کارشناسان نانوتکنولوژی در آمریکا و چین توانستند داروی رزیگلیتازون را درون یک وسیله‌ی  نقلیه‌ی تحویل دهنده‌ی سلولی، بشکل پچ پوستی جا دهند تا بتوانند از آن برای انتشار موضعی دارو استفاده کنند.

این پچ دارای ده‌ها میکرونیدل بسیار کوچک بر روی سطح خود است، که دارو را در جایی که نیاز به تبدیل چربی سفید به چربی قهوه‌ای است، آزاد می کند. با استفاده از این پچ به جای تزریق ممکن است برخی عوارض جانبی ناشی از تأثیر سیستمیک دارو کاهش یابد.

محققان، نانوذراتی را ساختند که حاوی داروی rosiglitazone یا CL316243 بود، داروی CL316243 با شکستن چربیها موجب تولید گرما از طریق مکانیسم متفاوتی نسبت به PPAR می‌شود.

برای آزمایش این پچ‌های پوستی، محققان یک پچ خالی یا یک پچ حاوی هر یک از این دو دارو را بر روی قسمت پائینی شکم موشهای چاق چسباندند، محققان این پچ‌ها را هر 3 روز یکبار بمدت 4 هفته تعویض کردند، سپس بافت چربی حیوانات را تجزیه و تحلیل نمودند.

نتایج این تجزیه و تحلیل نشان داد چربی زیر جلدی موشهای تحت درمان با دارو، 20 درصد کاهش و چربی بژ در ناحیه ی شکم آنها در زیر پچ افزایش یافته بود.  تعداد بیشتری از ژنهای مرتبط با چربی قهوه‌ای روشن شده و همچنین سطح قندخون ناشتا در این حیوانات کاهش یافته بود. در حالیکه این یافته‌ها نیاز به تکرار در انسان دارند اما این تکنولوژی پچ جدید، دانشمندان را به کاهش خطر ابتلا به سندرم متابولیک از طریق کاهش میزان ذخیره‌ی چربی سفید شکمی، امیدوار کرده است.

منبع:

www.diabetes.co.uk/news/2017/oct/microneedle-fat-fighting-skin-patch-could-help-reduce-metabolic-risk-93281277.html

 



[1]the peroxisome proliferator-activated receptor