محدودیت کالری حتی برای افراد لاغر نیز مفید است

15جولای 2019 - حتی افراد لاغر ممکن است از محدود کردن کالری خود فوایدی را بدست آورند؛ کاهش دریافت حدود 300 کالری در روز می تواند به طور قابل توجهی نشانگرهای سلامت قلبی و عروقی را بهبود بخشد.

این نتیجه ی اصلی یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده است که به مدت 2 سال ادامه داشت و در آن 218 فرد 21 تا 50 سال- که چاق نبودند-، شرکت داشتند.

دکتر Kraus، نویسنده اصلی این مطالعه و متخصص قلب و استاد دانشگاه دوک در دورام، توضیح داد که برخی از نشانگرهای قلبی متابولیکی - مانند کلسترول، فشار خون و قند خون - می توانند خطر بیماریهای قلبی عروقی و مرگ ناشی از آن را حتی زمانی که این نشانگرها از نظر متخصصان بهداشتی در محدوده ی طبیعی قرار دارند، افزایش دهند.

از سوی دیگر، مطالعات متعدد نشان داده اند که محدودیت کالری، به نفع مدت زمان سلامت فرد در طول زندگی(person's health span) و طول عمر فرد(life span) است. با این حال، آیا مزایای محدودیت کالری به دلیل کاهش وزن هستند؟

محققان در مطالعه ی جدید خود از این فرضیه شروع کردند که این مزایا تنها به دلیل کاهش وزن نیستند، بلکه همچنین مکانیسم مولکولی پیچیده تری در ایجاد منافع محدودیت کالری برای سلامت قلب و عروق دخالت دارد. بنابراین، آنها فرضیه ی خود را آزمایش کردند و یافته های خود را در مجله ی The Lancet Diabetes & Endocrinology منتشر نمودند.

چگونه محدودیت کالری به سلامت متابولیک کمک می کند؟

تمام افراد شرکت کننده در این آزمون دارای متوسط شاخص توده بدنی (BMI) بین 22 تا 27.9 بودند. برای شروع، محققان به طور تصادفی آنها را در یکی از دو گروه قرار دادند: یک گروه که مصرف کالری خود را باید تا 25 درصد کاهش می داد (گروه مداخله)، و گروه دیگر که رژیم معمول خود را بدون کاهش کالری ادامه می دادند (گروه کنترل).

شرکت کنندگان گروه مداخله مجاز به خوردن سه وعده غذا در روز بودند و این آزادی را داشتند که از شش برنامه ی غذایی مختلف، غذای خود را انتخاب کنند. آنها همچنین در جلسات گروهی و مشاوره ای برای 6 ماه اول تحقیق شرکت کردند. این مطالعه در ماه مه 2007 آغاز شد و تا فوریه 2010 ادامه داشت.در طول این زمان، شرکت کنندگان گروه کنترل به رژیم معمول خود ادامه دادند.همه شرکت کنندگان در گروه مداخله قادر به کاهش 25 درصدی کالری خود در طول دوره مطالعه نبودند، اما مصرفشان به طور متوسط ​​تقریبا 12 درصد کاهش داشت.

پس از اتمام تحقیق، شرکت کنندگان در گروه آزمایش 10 درصد از وزن خود را از دست داده بودند که 71 درصد از آن مربوط به کاهش توده ی چربی در بدن آنها بود. محدودیت کالری منجر به مزایای مهمکاردیومتابولیکی برای آنهاشده بود.

نویسندگان مقاله اظهار داشتند که به طور خاص، محدودیت کالری باعث کاهش پایدار و قابل توجه همه ی عوامل خطر قلبی عروقی از ابتدای تحقیق تا 2 سال بعد شده بود. که شامل تغییر در کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، کلسترول HDL و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بود.

همچنین، محدودیت کالری منجر به بهبود قابل توجهی در مقدار پروتئین واکنشی C در این افراد در طی 2 سال شده بود. پروتئین واکنشی C، یک نشانگر التهابی است که دانشمندان آن را با بیماری های قلبی، سرطان و کاهش شناختی مرتبط می دانند. حساسیت به انسولین و نشانگرهای سندرم متابولیک نیز در افراد گروه مداخله بهبود یافته بود.

پس از این که دکتر Kraus و همکارانش آنالیز حساسیت را بر روی نتایج انجام دادند و نتایج را برای کاهش وزن نسبی تنظیم کردند، همچنان فواید محدودیت کالری مشهود بود که نشان می دهد این مزایا تنها به دلیل کاهش وزن نیست.

دکتر Kraus گفت: این نشان می دهد که حتی اصلاحاتی کوچک و نه چندان شدید، مشابه با آنچه که ما در این مطالعه انجام دادیم، می تواند بار دیابت و بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهد. مردم می توانند این کار را به راحتی انجام دهند، به سادگی با کاهش بی ملاحظگی در خوردن برخی تنقلات و یا کاهش میزان مصرف آنها برای مثال حذف اسنکهای پس از شام این کار میسر است.

او افزود: چیزی که درباره محدودیت کالری وجود دارد، برخی از مکانیسم هایی است که هنوز ناشناخته هستند و این نتایج را به همراه دارند. ما نمونه هایی از خون، عضلات و نمونه های دیگر از این شرکت کنندگان جمع آوری کرده ایم و همچنان به بررسی این سیگنال متابولیکی یا مولکول جادویی ادامه می دهیم.

دکتر کراوس اظهار داشت که این اولین مطالعه طولانی مدت برای بررسی منافع محدودیت های کالری در انسان است.اوهمچنین گفت واضح است که در این تحقیق بیومارکرهای سلامت در طول مدت سلامت فرد (person's health span[1]) مورد بررسی قرار گرفت. او افزود که ما تحت تاثیر بهبود چشمگیر و قابل توجه تأثیر مثبت محدودیت کالری بر اندازه ی دور کمر، تری گلیسیرید، کلسترولHDL ، کنترل گلوکز و فشار خون افراد شرکت کننده قرار گرفتیم.

منبع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/325745.php