فعالیت بدنی زیاد، خطر بیماریهای مزمن را در افراد مسن کاهش می دهد

تحقیقات جدید نشان داده است خطر ابتلا به بیماریهای مزمن در افراد مسنی که دارای فعالیت بدنی بیشتری نسبت به میزان توصیه شده ی معمول هستند، در مقایسه با افرادی که ورزش نمی کنند، کاهش می یابد.
محققان موسسه ی تحقیقات پزشکی Westmead با بیش از 1500 بزرگسال استرالیایی بالای 50 سال مصاحبه کرده و طی یک دوره 10 ساله وضعیت سلامت آنها را پیگیری کردند.
محققان دریافتند که افرادی که در بالاترین سطوح فعالیت جسمانی قرار داشتند، دو برابر کمتر به سکته مغزی، بیماری قلبی، آنژین، سرطان و دیابت مبتلا شده و 10 سال بعد از نظر فیزیکی و ذهنی در وضعیت مطلوب تری قرار داشتند.

دکترBamini Gopinath ، استاد دانشگاه سیدنی گفت: این داده ها نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری مزمن در بزرگسالانی که دارای فعالیت بدنی زیادی بودند( بیش از پنج هزار  MET[1] minutes در هفته) بیشترین کاهش را نشان می دهند.
او افزود: اساسا ما دریافتیم که میزان ابتلا به بیماریهای مزمن در میان بزرگسالان سالمندی که بیشترین تمرینات بدنی را انجام می دادند، دو برابر کمتر بود و این افراد کاملا در زندگی خود فعال بودند.
مطالعه ما نشان داد که انجام سطح بالایی از فعالیت بدنی، احتمال زندگی بدون بیماری های مزمن، اختلالات روانی و ناتوانی را 10 سال افزایش می دهد.
در حال حاضر سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند هر هفته حداقل 600 دقیقه MET تمرین فیزیکی داشته باشید. این معادل 150 دقیقه پیاده روی سریع و یا 75 دقیقه دویدن، است.
پروفسور Gopinath گفت: با افزایش جمعیت مسن در اکثر کشورهای جهان، چالش اصلی این است که چگونه کیفیت و سال های زندگی سالم این افراد را افزایش دهیم. یافته های ما نشان می دهد که سطح فعالیت های فیزیکی باید به چندین برابر بیشتر از آنچه سازمان بهداشت جهانی در حال حاضر توصیه می کند، افزایش یابد تا خطر ابتلا به بیماریهای مزمن به طور قابل توجهی کاهش یابد.
او گفت: برخی از افراد مسن ممکن است قادر به شرکت در فعالیت های شدید نباشند، اما ما سالخوردگان غیر فعال را به انجام فعالیت بدنی بیشتر و کسانی که در حال حاضر به فعالیت های متوسطی می پردازند را به انجام فعالیت های شدیدتری تشویق می نماییم.
در این تحقیق از داده های مطالعه ی the Blue Mountains Eye ، که یک مطالعه ی مبتنی بر جمعیت است و از سال 1992 آغاز شده ، استفاده گردید. این مطالعه، یکی از بزرگترین مطالعات اپیدمیولوژیکی در جهان است، که در آن تاثیر عوامل رژیم غذایی و سبک زندگی بر نتایج سلامت و طیف وسیعی از بیماری های مزمن افراد شرکت کننده بررسی می شود.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20180723/High-levels-of-physical-activity-reduces-chronic-disease-risk-in-older-adults.aspx


[1]معادل سوخت و ساز کارکه به زبان انگلیسیMetabolic Equivalent of Task (MET)) یا صرفاً معادل سوخت و ساز گفته می شودMetabolic equivalent))، مقیاسی فیزیولوژیکی است که بیانگر هزینهٔ انرژی مربوط به فعالیت‌های فیزیکی است و به صورت نسبتی از میزان سوخت و ساز (و در نتیجه نسبت مصرف انرژی) در طی یک فعالیت فیزیکی خاص، در مقایسه با یک نسبت متابولیک مرجع ( بر حسب قرار داد برابر با mlO2/kg/min3.5است) در نظر گرفته می‌شود.