سطوح بالاتری از فعالیت جسمانی با حجم یا فعالیت بیشتر بافت چربی قهوه ای ارتباطی ندارد

5 جولای 2019- مطالعه ی محققان دانشگاه گرانادا (UGR) نشان داد که بر خلاف تفکر علمی فعلی، سطوح بالاتری از فعالیت بدنی با افزایش حجم یا فعالیت بیشتر بافت چربی قهوه ای (BAT) ارتباطی ندارد. BAT یک ارگان ترموژنیک است که گلوکز و چربی ها را می سوزاند و انرژی را که به صورت گرما تولید می شود، آزاد می کند.

هنگامی که BAT فعال می شود، گلوکز و چربی ها را مصرف می کند، و تا حدی از ذخیره ی آنها در بافت های دیگر مانند بافت چربی سفید (یا چربی معمولی) که به عنوان مثال در اطراف شکم قرار دارد، جلوگیری می کند.

در طی دهه ی گذشته، مطالعات متعددی حضور BAT در بزرگسالان را بطور صریح تایید کرده اند. این ارگان ترموژنیک برای تبدیل انرژی به حرارت از طریق uncoupling protein[1]، عمل می کند. بنابراین، فرض شده است که تولید حجم بیشتری از BAT و افزایش فعالیت آن می تواند یک استراتژی بالقوه برای مبارزه با چاقی و بیماریهای مرتبط با آن، مانند دیابت نوع 2 باشد.

محققان همواره تمایل داشته اند راهکارهایی برای کمک به بهبود عملکرد BAT در طولانی مدت بیابند. بر اساس این فرض، مطالعات قبلی نشان داده اند که افزایش سطح فعالیت بدنی می تواند یک راهبرد موثر برای افزایش حجم و فعالیت BAT باشد. با این حال، داده های مطالعات انجام شده بر روی انسان بسیار کم و متضاد هستند.

در این مطالعه ی جدید، که در مجله ی Clinical Endocrinology and Metabolism منتشر شده است، دانشمندان UGR برای اولین بار ارتباط بین میزان فعالیت بدنی و مقدار و فعالیت BAT را بررسی کردند. مقدار و فعالیت BAT با استفاده از توموگرافی گسیل پروتون همراه با توموگرافی کامپیوتری، با استفاده از رادیو دارویی به نام F-Fluorodeoxyglucose18 اندازه گیری شد. این مطالعه که بزرگترین نوع آن تا به امروز است بر روی گروهی از جوانان بی تحرک( نمونه ای شامل 87 زن و 43 مرد با میانگین سنی22 سال) که بافت چربی قهوه ای آنها به دقت اندازه گیری شده بود، انجام گردید.

این مطالعه بخشی از پروژه ACTIBATE بود (http://profith.ugr.es/actibate) که توسط دانشگاه گرانادا طی سال های 2014-2017 اجرا شد.

ارتباطی شناسایی نشد

نویسندگان مقاله مشاهده کردند که هیچ ارتباطی بین سطوح فعالیت بدنی و حجم و فعالیت BAT، حتی پس از تنظیم آنالیز برای متغیرهایی که می توانند بر نتایج تاثیر گذارند، وجود ندارد. آنها خاطر نشان کردند که مدت زمان بی تحرک بودن این افراد نیز با حجم و فعالیت BAT ارتباطی ندارد. نویسندگان نتیجه گیری نمودند که اگرچه فعالیت بدنی یکی از مداخلات اصلی پیشنهاد شده برای پیشگیری از بیماری های مزمن مانند چاقی و دیابت نوع 2 است، اما مکانیسم های دیگری میتوانند منجر به اثرات متابولیکی مفید چربی قهوه ای شود که فراتر از افزایش حجم و فعالیت BAT کار می کنند. این یافته ها با نتایج مطالعات قبلی مخالف است و نقش ورزش در بهبود عملکرد BAT را مورد سوال قرار می دهد.

محققان می گویند: ما به مطالعاتی که اثر فعالیت بدنی منظم را از نقطه نظر مولکولی بررسی می کنند، برای درک مکانیسم هایی که می توانند تأثیرات درمانی ورزش را در انسان توضیح دهند، نیاز داریم.

منبع:

Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. doi.org/10.1210/jc.2018-01312.

https://www.news-medical.net/news/20190705/Higher-levels-of-physical-activity-not-linked-to-greater-activity-of-brown-adipose-tissue.aspx