دیابت و الکل
ارتباط مصرف الکل و بیماری دیابت هنوز بخوبی مشخص نشده است در برخی از مطالعات مصرف الکل را بعنوان عامل بهبود دهندۀ حساسیت به انسولین معرفی می کنند و در برخی دیگر عامل افزایندۀ مقاومت به انسولین. اما مصرف دراز مدت الکل باعث افزایش خطر ابتلأ به دیابت نوع 2 می شود.
نوشیدنیهای الکلی از دو مادۀ اصلی تشکیل شده اند:
1- یک نوع شکر نظیر آنچه در جو، جوانۀ گندم ،گندم، برنج، خرما، گوجه فرنگی و انگور هست.
2- مخمر
مخمر با مصرف منبع شکری که در اختیار آن قرار داده اند، شروع به تولید اتانل و گازهایی می کند که در فرآیند تخمیر تولید می شوند. هر چه واکنش تخمیر طولانی تر باشد محصول خشکتر می شود و نتیجۀ آن شراب های شیرین و شرابهای خشک است.
تأثیر الکل بر وزن بدن
الکل جزو دستۀ چربیها یا کربوهیدراتها نیست، اما هر گرم آن حاوی 7 کالری معادل 29 کیلو ژول انرژی است. اگر چه بدن الکل را بعنوان یک سم در نظر می گیرد و آنرا در مرحلۀ اول می سوزاند اما الکل بیش از چربیهای رژیمی ،کربوهیدراتها و پروتئین ها به بدن شما انرژی می رساند. قسمتی از الکل در کبد به چربی تبدیل می شود و در قسمت های دیگر بدن ذخیره می شود و به همین علت اصطلاح شکم آبجویی (beer belly) بوجود آمده است.
الکل چاق کننده است در حالیکه بدن خود الکل را ذخیره نمی کند اما بهترین منبع انرژی برای بدن محسوب می گردد و بهمین دلیل بدن سایر مواد غذایی مصرف شده را استفاده نکرده و ذخیره می کند و باعث چاقی فرد می شود.
چگونه الکل قندخون شما را تحت تأثیر قرار می دهد؟
برخی اوقات مصرف الکل باعث افت شدید قندخون می شود. چنانچه شما انسولین تزریق می کنید، الکل می تواند مقدار قندخونتان را به میزان وحشتناکی کاهش دهد. الکل می تواند با تأثیر بر کبد مکانیزم کنترل قندخون بدن را مختل کند.
بنابراین قند شما را بسیار پائین آورد. در نتیجه اگر از اقلیت های مذهبی هستید و قصد دارید در مراسمی نوشیدنی الکلی بنوشید حتماً باید یک غذای سبک با نوشیدنیتان مصرف کنید.
بر اساس توصیه های انجمن دیابت امریکا مقدار مجاز برای بانوان 1 واحد استاندارد نوشیدنی الکلی و برای آقایان 2 واحد است (یک واحد استاندارد نوشیدنی الکلی دارای 10 گرم اتانول است) اما توصیۀ کلی و دینی ما عدم مصرف نوشیدنی الکلی هم برای افراد دیابتی و هم غیر دیابتی است.
منبع:
www.drugfreetype2diabetes.com