بیومارکری برای تشخیص زودهنگام شایع ترین شکل نارسایی قلبی کشف شد

1 نوامبر 2018- یک مطالعه ی جدید نشان می دهد که محققان بیومارکری را - پروتئینی در خون - برای شایع ترین نوع نارسایی قلبی یافته اند. این تحقیق جدید که در JAMA Cardiology منتشر شده است، توسط تیمی به رهبری یک پزشک و دانشمند در مرکز پزشکی  Cedars-Sinai، انجام شد.

نارسایی قلبی با EF حفظ شده(HFpEF)[1]  سالانه در بیش از 6.5 میلیون آمریکایی بروز می کند و در حال حاضر، به لطف کشف نخستین بیومارکر برای HFpEF، یک آزمایش ساده خون می تواند نشان دهد که آیا قلب بیمار مقدار کافی از یک پروتئین مهم را می سازد؟ اگر سطح این پروتئین کاهش یابد، سیگنال این بیومارکر افزایش می یابد و پزشکان قادر به تشخیص زودهنگام نارسایی قلبی و تجویز داروهای اصلاح کننده و جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری خواهند بود.
دکتر Robin Shaw ، مدیر این تحقیق، گفت: زمانی که علائم این نارسایی قلبی ظاهر می شود، پنجره ی زمانی بحرانی برای درمان اصلاحی آن به اتمام رسیده است.
این کشف نه تنها به ما اجازه می دهد تا این نارسایی قلبی را زودتر تشخیص دهیم، بلکه همچنین درمان اصلاحی را قبل از اتمام دوره ی بحرانی برای مراقبت از زندگی این افراد، انجام دهیم.

نارسایی قلبی با EF حفظ شده ، وضعیتی است که در آن قلب میتواند منقبض شود، اما مشکلاتی در باز گشت قلب به حالت ریلکس ایجاد میکند که منجر به محدود شدن توانایی قلب برای پر شدن از خون در فاصله ی بین هر دو ضربان می شود و به همین دلیل میزان خونی که با هر بار انقباض پمپ می کند، کاهش می یابد. قبل از کشف این بیومارکر، پزشکان باید صبر می کردند تا در بیماران علائمی از وجود HFpEF  ظاهر شود و مجبور بودند از یک اکوکاردیوگرام استفاده کنند که میزان ریلکس شدن قلب را نشان می دهد. هیچ روشی برای سنجش سلامت عضله قلب قبل از بروز علائم و یا برای تعیین شدت بیماری پس از ظهور علائم وجود نداشت.

این بیومارکر به نام نمره ی  cBIN1، یا بطور مخفف CS  نامگذاری شده است و به پزشکان اجازه می دهد با اندازه گیری میزان یک پروتئین که توانایی قلب را در انقباض و ریلکسین تنظیم می کند، تخریب عضله ی قلب را تعیین کنند. هنگامیکه مقدار این پروتئین کاهش می یابد، نمره ی CS افزایش می یابد، که به عنوان نشانه ای از شروع نارسایی قلبی است. بیومارکر CS می تواند با استفاده از یک آزمایش خون ساده اندازه گیری شود.
بیومارکر CS برای استفاده در یک کلینیک سرپایی طراحی شده است. برای بیمارانی که هم اکنون به HFpEF  مبتلا هستند، پزشکان می توانند یک نمودار از CS طراحی کنند و از آن برای هدایت مراقبت های فعلی، از جمله تنظیمات دارویی و پیش بینی شانس بستری بیمار در بیمارستان در طی 12 ماه آینده استفاده کنند.
پرفسور Eduardo Marbán مدیر موسسه ی قلب Smidt گفت: به طور گسترده تر، این کشف به پزشکان مراقبت های اولیه کمک می کند که بیماران بیشتری را که در معرض خطر نارسایی قلبی هستند - از جمله بیماران مسن و بیماران مبتلا به فشار خون بالا، دیابت یا دیس لیپیدمی - در طول چک آپ سالانه بررسی کنند. این پژوهش کلیدی، توان بالقوه ای برای تاثیر بر میلیون ها نفر را دارد و به عنوان یک ابزار حیاتی برای پیشگیری از بیماری های قلبی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
نشانه های نارسایی قلبی به طور معمول بصورت خستگی، افزایش وزن مایع، تورم پا و تنگی نفس ظاهر می شوند.
نارسایی قلبی HFpEF به طور معمول در افراد مسن یا کسانی که با فشار خون بالا، دیابت، افزایش کلسترول، فشار خون بالا، چاقی، آپنه انسدادی خواب، کم خونی، کمبود آهن و یا دیابت زندگی می کنند، تشخیص داده می شود. پیش بینی می شود شیوع آن در دهه های آتی به شدت افزایش یابد. مطالعات قبلی نشان داده است که زنان اکثریت بیماران مبتلا به این نارسایی قلبی را تشکیل می دهند.
به عنوان گام های بعدی، محققان Cedars-Sinaja قصد دارند جمعیت های ویژه ای را که در آنها استفاده از بیومارکر CS ممکن است مفید باشد، شناسایی کنند. همچنین تفاوت های مبتنی بر جنسیت را در این جمعیتها بررسی کنند و از این بیومارکر برای ارزیابی افرادی که تحت پیوند قلب یا تعویض دریچه قرار گرفته اند، و همچنین افرادی که به بیماری قلبی شناخته شده ای، مبتلا نیستند یا دارای عوامل خطر بیماریهای قلبی نیستند، استفاده کنند.

منبع و سایت خبر:

JAMA Cardiology, 2018; DOI: 10.1001/jamacardio.2018.3539

www.sciencedaily.com/releases/2018/11/181101085250.htm



[1] Heart failure with preserved ejection fraction به اختلال در شل شدن بطن چپ و/ یا افزایش سفتی باطن چپ، گفته می شود که باعث اختلال در پرشدن بطن شده و ممکن است در افزایش فشار بطن چپ، فشار دهلیز چپ و فشار وریدهای ریوی نیز سهیم باشد. اختلال در پرشدن قلب در طی دیاستول، در اکثر بیماران مبتلا به کاهش عملکرد بطن چپ، باعث ایجاد علایم نارسایی قلب می‌شود. هرچند، برخی بیماران، مبتلا به نارسایی قلب، دارای EF طبیعی یا تقریباً طبیعی هستند. به این نوع نارسایی قلبی، نارسایی دیاستولی قلب می‌گویند. تکنیک‌های تصویربرداری جدید نشان می‌دهند که اکثر بیماران مبتلا به نارسایی دیاستولی قلب یک جزء اختلال عملکرد سیستولی نیز دارند. لذا امروزه در مورد این بیماران بیشتر از اصطلاح نارسایی قلب با EF حفظ شده استفاده می‌شود.