اثرات اسید لینولئیک بر پاسخ التهابی به ژن ها بستگی دارد

15 ژانویه 2019- یک مطالعه ی جدید از محققان دانشگاه فنلاند شرقی نشان می دهد که اثرات اسید لینولئیک بر بدن انسان به طور عمده به ژن های هر فرد بستگی دارد. اسید لینولئیک یک اسید چرب ضروری است. در افرادی که واریته های مختلفی از ژنFADS1 را حمل می کردند، پاسخ های التهابی و تغییرات مقدار قند خون ناشتا در هنگام افزودن روغن آفتابگردان غنی از اسید لینولئیک به رژیم غذایی آنها متفاوت بود. این اولین بار است که این ارتباطات در انسان مورد مطالعه قرار گرفته است.

به گفته یMaria Lankinen  محقق فوق دکترا از دانشگاه فنلاند شرقی، این یافته ها گمانه زنی در مورد این که آیا توصیه به مصرف اسید لینولئیک- و احتمالا سایر اسید های چرب - باید مطابق با ژن های افراد صورت گیرد، را افزایش داده است. با این حال، قبل از تدوین هر گونه توصیه ای بر اساس ژن های افراد، تحقیقات بیشتری لازم است.

ژن FADS1 متابولیسم اسید چرب را در بدن تنظیم می کند و همچنین در متابولیسم گلوکز نقش دارد. رژیم غذایی فرد، به نوبه خود، تاثیر عمده ای بر غلظت اسیدهای چرب مختلف در بدن دارد. اسید لینولئیک در روغن های گیاهی، آجیل ها و دانه ها یافت می شود و شایع ترین اسید چرب امگا 6 غیر اشباع[1] است. مطالعات نشان داده اند که مصرف زیاد اسید لینولئیک و سطوح بالای آن در خون با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی همراه است. از سوی دیگر، با این حال، متابولیت های اسید لینولئیک می توانند باعث التهاب شوند، به همین علت مصرف زیاد اسید لینولئیک به عنوان یک عامل محتمل در بروز التهاب خفیف در نظر گرفته می شود. بر اساس این مطالعه، چنین مشاهدات متناقضی می توانند با تفاوت های ژنتیکی توضیح داده شوند.

در این مطالعه تاثیر جهش های نقطه ای درrs174550 از ژنFADS1 ، بر تغییر اثرات اسید لینولئیک بر ترکیب بندی اسیدهای چرب سرمی، گلوکز ناشتا، انسولین وCRP  بررسی شد. این اثرات در بیش از 1300 مرد میانسال که در مطالعهMETSIM (سندرم متابولیک مردان) شرکت داشتند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. علاوه بر این، 60 مرد در مداخله ی FADSDIETکه حامل دو واریته ی مختلف از این ژن بودند، شرکت داشتند. در طول چهار هفته، به رژیم روزانه ی این افراد30 تا 50 میلی لیتر روغن آفتابگردان غنی از اسید لینولئیک اضافه شد. انتخاب شرکت کنندگان بر اساس ژن های آنها، این تحقیقات را منحصر به فرد کرد زیرا اطلاعات مربوط به تعاملات رژیم غذایی با ژن ها را در اختیار دانشمندان قرار داد.

یافته های این تحقیق نشان می دهد که اثرات اسید لینولئیک بر بدن انسان(برای مثال، میزان اثربخشی مکمل اسید لینولئیک بر کاهش سطح گلوکز ناشتا ) به طور عمده بستگی به نوع ژن FADS1 در هر فرد دارد. علاوه بر این، بسته به نوع ژن، افزایش مصرف اسید لینولئیک می تواند سطحCRP فرد را کاهش یا افزایش دهد. ژن FADS1  نیز بر سطح واسطه های التهابی که از متابولیت های اسید لینولئیک و دیگر اسیدهای چرب امگا 6 ساخته می شوند، تأثیر می گذارد.

این مطالعه با همکاری موسسه ی کارولینسکاانجام شد و یافته های آن در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر گردید.

منبع و سایت خبر:

The American Journal of Clinical Nutrition, 2019; DOI: 10.1093/ajcn/nqy287

www.sciencedaily.com/releases/2019/01/190115124500.htm